พาราณสี เมืองที่คนไทยหลายคนรู้จักจดจำว่า เป็นเมืองแห่งแม่น้ำคงคา แต่ในอินเดียจะเรียก "คงคา" ว่า "กังก้า" และพาราณสี ก็ออกเสียงว่า "วาราณสี" พาราณสี เป็นเมืองหลวงของแคว้นกาสีในสมัยพุทธกาล ที่มีอายุมากกว่า 4,000 ปี และใน 4,000 ปีที่ผ่านมา เมือง ๆ นี้ไม่เคยร้างผู้คนเลย ถือว่าเป็นเมืองที่มีผู้อยู่อาศัยต่อเนื่องยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์โลกด้วย ช่วงนี้คนไปพาราณสีเยอะมาก หญิงเถื่อนก็เลยอยากจะนำทริปเก่า มาเขียนสู้คนอื่น ๆ ซะหน่อย ที่เราไป คือช่วงเดือนมกราคม เมื่อปีที่แล้ว หญิงเถื่อนเป็นคนชอบท่องเที่ยวอินเดียมาก ๆ แต่ในบรรดาหลาย ๆ เมืองที่ไปมา ชอบพาราณสีที่สุดนี่แหละค่ะ เพราะพาราณีเป็นเมืองที่มีความเรียบง่าย อยู่ง่าย กินง่าย ผู้คนเฟรนลี่มาก ๆ แต่ก็ไม่ใช่เฟรนลี่กับทุกอย่างนะคะ บางพฤติกรรมของนักท่องเที่ยว พวกเขาก็ไม่โอเค เดี๋ยวหญิงเถื่อนจะบอกเป็นลำดับ ๆ ไป การเดินทาง จากประเทศไทย เราสามารถนั่งเครื่องบิน ไปลงที่พาราณสีได้เลยมีทั้งบินตรง และต่อเครื่อง และในปัจจุบันนี้แอร์เอเชียก็มีบินตรงไปถึงพาราณสี เที่ยวบินขาละประมาณ สองพันกว่าบาท จากในอินเดีย นอกจากเครื่องบินแล้ว เราสามารถนั่งรถไฟ หรือบัสก็ได้ แต่ถ้าให้หญิงเถื่อนแนะนำนั้น หญิงเถื่อนขอแนะนำรถไฟ มันจะชิลมาก ๆ แต่เพื่อน ๆ รู้สึกยังกลัวรถไฟอินเดียอยู่ หญิงเถื่อนจะบอกว่า คลาสดี ๆ ก็ดีและถูกกว่าบ้างเราก็มีอยู่หลายขบวนมาก ๆ เพราะรถไฟคลาสดี ๆ ของเขาก็จะมีแต่คนภูมิฐาน มีการมีงานทำ ไม่ใช่ชาวบ้านที่ตื่นเต้นกับการเห็นนักท่องเที่ยวที่แต่งตัวต่างจากเขามาก ๆ แล้วพากันจ้องมอง เพราะฉะนั้นหากยังกลัวรถไฟอินเดียแต่อยากเดินทางก็ให้เลือกรถไฟคลาสดี เช่น AC chair car (ประเภทนั่ง) , AC2 หรือ AC First class (ประเภทนั่ง-นอน) สถานที่เที่ยวในพาราณาสี 1. กังก้าแกท (ออกเสียงตามคนอินเดีย) กังก้า = คงคา และ แกท ก็คือ Ghat พูดง่าย ๆ เลยคือ ไปเดินเล่นชมเมืองริมแม่น้ำคงคานั่นเอง กิจกรรมตรงนั้นเราจะเห็นโยคี และฝรั่งไปนั่งสมาธิ บ้างก็เล่นโยคะ ถ้าตอนเช้าเราจะเห็นคนอาบน้ำด้วย แต่ห้ามถ่ายรูปคนอาบน้ำมานะคะ และเราสามารถลงเรือล่องชมแม่น้ำได้ จะตอนเช้าหรือเย็นก็มีเรือบริการ ค่าบริการชั่วโมงละ 100 - 200 รูปี/คน/ชั่วโมง ราคาไม่ควรเกินนี้นะคะ และขอเน้นย้ำว่า หากเจอพิธีกรรมแห่ศพหรือเผาศพ "ห้ามถ่ายรูป" เด็ดขาด ต่อให้ไปศึกษาวัฒนธรรมและจำเป็นต้องถ่ายรูปเพื่อมาเขียนอธิบายในเชิงวิชาการก็น้อยคนนักที่จะอนุญาต ถ้าอยากถ่ายเพื่อมาทำงานเขียนที่จำเป็นจริง ๆ แนะนำให้ไปขออนุญาตคนในขบวนแห่ หรือญาติผู้ตายโดยตรงนะคะ 2. ไปชมวัด แน่นอนว่าไปพาราณสีต้องไปวัด ที่นี่หลายวัดมาก ๆ ไม่ใช่แค่มีวัดฮินดูหลายวัด แต่ยังมีทั้งวัดไทย วัดญี่ปุ่น วัดทิเบต วัดจีน ใครชอบเข้าวัดเข้าวา หรือชอบศึกษาศาสนา ต้องไปที่นี่เลยค่ะ ตีตั๋วไปกลับเก็บครบวัดทุกแบบเลย 3. ไปชมพิธีศาสนาริมแม่น้ำคงคา เป็นพิธีพราหมณ์ ของศาสนาฮินดู ลักษณะคล้าย ๆ ตอนพี่หมื่นสวดกฤณะกาลีเรียกแม่การะเกดกลับมา ภาษาสวดฟังเพลินมาก ที่สำคัญคือท้ายพิธีเขาให้เราร่วมทำพิธีด้วย ด้วยการโปรยดอกไม้ และนำกระทงใบไม้ไปลอย จากนั้นกลับมาอาบควันไฟและเจิมหน้าผาก ตบท้ายด้วยกินขนมมงคล รสชาติเหมือนขนมลูกกวาดสีขาวชมพูในขบวนแห่ขันหมากของบ้านเรา 4. นั่งรถตุ๊ก ๆ ชมเมือง ถ้าอยากสัมผัสความเป็นอินเดีย ต้องลองนั่งตุ๊ก ๆ หรือ ริกชอร์ เราจะได้เห็นทุกสรรพสิ่งอย่างชัดเจน แต่ขอแนะนำว่าถ้าจะเหมารถขอให้ตกลงราคาให้ชัดเจนก่อนจะขึ้นไป เพราะไม่อย่างนั้นไดร์เวอร์จะชอบโมเมอัพราคาเพิ่มแบบเท่าตัว ไปพาราณสีต้องปฏิบัติตัวอย่างไร ในปัจจุบันนี้คนไปอินเดียเยอะมาก และรู้สึกว่าจะแต่งตัวแนวเซ็กซี่เกินงามจนเลยเถิด หญิงเถื่อนเคารพสิทธิการแต่งตัวของทุกคนนะคะ แต่สำหรับอินเดีย ที่นี่ไม่เหมือนประเทศอื่น หญิงเถื่อนศึกษาประเทศนี้อย่างลงลึก และศึกษามาหลายปีแล้ว ผู้คนที่นี่ ไม่สนับสนุนให้แต่งตัวหวาบหวิว เขามักจะมีความคิดว่า "ผู้หญิงดี ๆ จะหวงเนื้อห่วงตัว ไม่โชว์เนื้อหนังมังสา " เขาไม่ได้มาลงโทษหรือด่าว่าเราหรอก แต่เขาจะจ้องมองเรา รวมไปถึงการคิดไม่ดี แต่ถ้าเราเซฟตัวเองด้วยการแต่งตัวมิดชิด เขาก็จะคิดอีกแบบหนึ่ง เฉกเช่น ผู้หญิงอินเดียที่วรรณะสูงจะแต่งตัวเรียบร้อยมาก พวกผู้ชายแทบไม่กล้าแตะต้องเลย หญิงเถื่อน ขอย้ำอีกรอบว่า ไม่ใช่การตำหนิการแต่งตัวของใคร แต่เป็นสิ่งที่ได้ศึกษามาจากหมู่คนอินเดียที่หญิงเถื่อนไปคลุกคลีเรียนรู้ในเรื่องวิถีชีวิตและวัฒนธรรม และอยากจะให้เกิดความเข้าใจเกี่ยวกับอินเดีย เราเปลี่ยนอินเดียไม่ได้ ถ้าคุณคิดจะไป "คุณต้องปรับที่ตัวคุณเอง" ที่สำคัญ เมืองพาราณสี โดดเด่นในเรื่องของศาสนา อารยธรรม วัดวาอาราม เพราะฉะนั้นเราควรแต่งตัวให้สุภาพ เพื่อเป็นการให้เกียรติสถานที่นะคะ และหากคุณชอบบทความนี้ ก็สามารถแชร์บทความนี้ออกไปได้เลย และถ้าอยากจะติดตามเรื่องราวอื่น ๆ ได้ที่เพจเฟสบุ๊ค แบกกล้องชิวเที่ยวไปเรื่อย และช่องทางยูทูป หญิงเถื่อน Traveler เขียนและถ่ายภาพโดย : หญิงเถื่อน