ภาพถ่ายโดยผู้เขียน ภาพถ่ายโดยผู้เขียน บ้านอีต่อง หมู่บ้านเล็กๆกลางหุบเขา ติดชายแดนพม่า เป็นส่วนหนึ่งของเทือกเขาตะนาวศรี ที่มีความสลับซับซ้อนและความหลากหลายทางธรรมชาติและวัฒนธรรม เมื่อครั้งอดีตหมู่บ้านแห่งนี้ได้ก่อตั้งขึ้นพร้อมๆกับ เหมืองปิล็อก ซึ่งเป็นเหมืองแร่เก่าที่เคยโด่งดัง ยุดนั้นว่ากันว่าเป็นยุคทองของการทำเหมืองก็ว่าได้ เหมืองปิล็อกเดิมทีไม่ใช่ชื่อนี้แต่พื้นเพมาจาก เหมืองผีหลอก กลับไปเมื่อ 80 ปี ก่อนองค์กรเหมืองแร่ได้จัดตั้งเหมืองแร่แห่งแรกขึ้นที่นี่และได้เปิดให้สัมปทานแก่นักลงทุน จนเกิดเหมืองขึ้นมากมายทั้งถูกกฎหมายและเหมืองแร่เถื่อนก็มี ประกอบกับช่วงเวลานั้นมีพม่าแอบเข้ามาขุดแร่เพื่อไปขายทำให้เกิดการปะทะกับทางการไทยอยู่บ่อยครั้งและมีผู้เสียชีวิตมากมาย รวมถึงการเสียชีวิตจากการทำเหมืองแร่เอง ไม่ว่าจะเป็นเหตุจากเหมืองถล่ม ไข้ป่า มาลาเรีย จึงเป็นที่มาของชื่อดังกล่าว อย่างไรก็แล้วแต่นั่นเป็นเพียงอดีตที่ไม่สวยงามนัก กาลเวลากว่าหลายทศวรรษเรื่องราวในอดีตก็ค่อยๆจางหายไป จวบจนปัจจุบัน ที่แห่งนี้กลายเป็นชุมทางและจุดหมายของนักเดินทาง ภาพถ่ายโดยผู้เขียน จากเนินช้างศึกใช้เวลาเพียงชั่วครู่ แต่เหมือนมันยาวนานเหลือเกินสำหรับเธออาจจะด้วยความหิวของเจ้าหล่อนทำให้บ่นพึมพำตลอด เมื่อไหร่จะถึงหิวแล้วนะ เสียงของเธอดังแว่วเข้ามาในโสดประสาท จะถึงแล้วขอรับท่านหญิงผมพูดกวนๆออกไป หล่อนหันมามองค้อนนิดหน่อยแล้วเงียบไป ได้ที่จอดเสร็จเราก็เดินสำรวจ เพื่อหาแหล่งอร่อยลงท้อง บ้านอีต่องเป็นหมู่บ้านไม่ใหญ่นัก แต่ครึกครื้นไปด้วยนักเดินทาง ถึงแม้จะเป็นหมู่บ้านที่อยู่ไกลถึงชายขอบประเทศ แต่ผู้คนก็ถวิลหาแวะเวียนเข้ามาไม่หยุดหย่อน หลังผ่านมาหลายร้านก็ได้เป้าหมาย เป็นร้านตามสั่งเล็กๆในหมู่บ้าน กินอะไรดี นั่นสิอยากกินดีหล่ะ ทะเลไหมเห็นเมนูทะเลในร้าน มาจากอันดามันพม่าเชียวนา เอาซิอยากเหมือนกันเสียงใสดังขึ้น อิ่มหมีพีมัน เสียงเจี้ยวแจ้วเจรจาก็ดังขึ้น ไปไหนต่อดี สำรวจหมู่บ้านก่อนแล้วกันเนาะ เมื่อกี้หาแต่ร้านข้าวยังไม่ได้ดูอะไรเลย ภาพถ่ายโดยผู้เขียน ภาพถ่ายโดยผู้เขียน ภาพถ่ายโดยผู้เขียน ภาพถ่ายโดยผู้เขียน ภาพถ่ายโดยผู้เขียน ภาพถ่ายโดยผู้เขียน ภาพถ่ายโดยผู้เขียน บ้านอีต่องไม่ได้ใหญ่มากนัก แต้ก็ทำให้เวลาหยุดเดินไปนานเลยทีเดียว พอได้อิ่มท้องหน่อยหัวใจน้อยก็พองโตขึ้น หลังมื้อเช้าเราสองได้เดินเเล่นในหมู่บ้าน และได้พบกับหลากหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้าที่ได้สะท้อนปิล็อกแห่งนี้ลงบนผืนผ้า โปสการ์ดที่แสดงความสวยงามของธรรมชาติผ่านกระดาษแผ่นเล็ก ที่บอกเล่าเรื่องราวได้ว่าเรามาถึงที่แห่งนี้แล้ว ส่งโปสการ์ดกันไหม เสียงใสๆถามออกมา จะส่งให้ใครในเมื่อคนที่จะส่งให้อยู่ตรงนี้แล้ว หล่อนมองหน้าพลางก็หลบสายตา ก็เขียนไว้เป็นที่ระลึกไง มันสวยดีออก งั้นก็เอาซิ ที่นี้มีร้านค้าชุมชนหลายร้านที่แสดงออกถึงความเป็นตัวตนของตัวเอง และอีกหนึ่งอย่างที่บอกว่ามีนักเดินทางมากมายได้เข้ามาเยือน คือ ป้ายไม้เล็กๆที่เราอยากจะเล่าเรื่องราวฝากไว้แล้วนำไปผูกไว้กับราวสะพาน ซึ่งมองทอดออกไปจะเห็นสระน้ำกลางหมู้บ้านขนาบเป็นแนวสี่เหลี่ยมผืนผ้าที่ชวนหลงไหล อีต่องไม่ได้มีแค่นี้ยังมีอีกหลายจุดหลายสถานที่ยังห่างออกไปอีก 2 กิโลเมตรต่อไป...ไปต่อกัน