หลายท่านคงทราบว่าทางรถไฟสายมรณะเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ โดยทางรถไฟสายมรณะได้ถูกก่อสร้างแยกออกจากทางรถไฟสายใต้โดยแยกออกตรงสถานีชุมทางหนองปลาดุก อ.บ้านโป่ง จ. ราชบุรีเเละสุดเส้นทางที่สถานีน้ำตก จ.กาญจนบุรี ระยะทาง 194 กิโลเมตร แต่เส้นทางจริงๆของทางรถไฟสายมรณะนั้นมีเส้นทางเลยออกไปจากสถานีน้ำตกอีก 221 กิโลเมตร โดยทางรถไฟได้ถูกสร้างผ่านทางด่านเจดีย์สามองค์เข้าไปในประเทศเมียนม่าและสุดเส้นทางที่ เมืองตานบูชายัต ประเทศเมียนม่า แต่เดิมทางรถไฟสายมรณะได้ถูกสร้างขึ้นในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ในช่วง ตุลาคม 1942 ถึง ตุลาคม 1943 โดยแรงงานเชลยศึกที่กองทัพญี่ปุ่นนำมาจากสิงคโปร์ และมาเลเซีย จำนวนกว่า 60000 นายและกรรมกรชาวจีน ญวน ชวา มลายู พม่า อินเดีย อีกจำนวนมาก โดยการสร้างนั้นเป็นไปด้วยความยากลำบาก เพราะเเรงงานไม่มีเครื่องมือทุ่นแรงในการก่อสร้างแต่อย่างใด ประกอบกันความทารุณของสงครามและโรคภัยตลอดจนการขาดแคลนอาหาร ทำให้เชลยศึกจำนวนหลายหมื่นคนต้องเสียชีวิตลง ทางรถไฟสายนี้สร้างเสร็จเมื่อวันที่ 25 ตุลาคม 1943 และเปิดใช้ เมื่อวันที่ 25 ธันวาคม ปีเดียวกันโดยใช้เวลาเพียงไม่ถึงปี ต่างจากที่เคยมีการสำรวจก่อนหน้าของทางการอังกฤษว่าการสร้างทางรถไฟเส้นทางนี้ต้องใช้เวลาถึง 5 ปีทีเดียว เป้าหมายสำคัญของการสร้างทางรถไฟเส้นทางนี้คือเพื่อเป็นเส้นหลักในการขนส่งกำลังบำรุงและยุโธปกรณ์ไปยังประเทศเมียนม่า ซึ่งขณะนั้นกองทัพญี่ปุ่นได้รบติดพันกับประเทศอังกฤษ จีน อินเดียในประเทศเมียนม่า หลังสงครามประเทศไทยได้ซื้อเส้นทางรถไฟนี้ต่อจากทางการอังกฤษในราคา 50 ล้านบาท ทางรถไฟในประเทศไทยและเปิดเส้นทางเดินรถจากสถานีหนองปลาดุกถึงสถานีน้ำตกเเละได้ให้การรถไฟไทยดูเเล ส่วนที่เหลือได้ถูกรื้อออก โดยทางการเเละชาวบ้านเพื่อนำเหล็กรางรถไฟไปใช้ต่อ ส่วนที่ไม่สามารถรื้อออกได้ก็ได้จมอยู่ในเขื่อนวชิราลงกรณ์ ส่วนในของประเทศเมียนม่าแทบไม่เหลือสิ่งที่จะสามารถบ่งบอกได้ถึงทางรถไฟสายมรณะ มีเเต่เพียงตอหม้อสะพานเดิมเท่านั้น ขอบคุณภาพปกจาก: pixabay.com ภาพที่ 1 :จากคุณ W.wolny Wikipidia ภาพที่ 2 :จากคุณ Fæ จาก Wikipidia ภาพที่ 3 : จากคุณ Khun Win Naung Wikipidia