อื่นๆ
ผีพ่อเพื่อน
สาวห้าวอย่างผมในวัย 24 ปี ทำงานวันแรกในห้างค้าปลีกแห่งหนึ่งบนผืนแผ่นดินราชธานีกรุงเก่าของสยาม หรือ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ในปัจจุบันนั่นเอง การทำงานวันแรกของผม จู่ๆ ก็มีหญิงสาววัย 22 ปี มาจีบและเสนอขอพาผมไปเที่ยวผับดังแห่งหนึ่งในยามคำคืนทุกวัน ผมไม่ปฏิเสธเธอสักครั้งเพราะความไม่คุ้นเคยกับสถานที่ และผมเองไม่อยากนอนอยู่หอพักคนเดียว มันไม่ชินเลยจริงๆ
ความสัมพันธ์ของเรา 2 คน พัฒนาไปไกลและรวดเร็วเกินกว่าที่ใครจะคาดคิด จนเราทั้งคู่ตกลงปลงใจคบหาและอยู่กินกันในหอพักแห่งหนึ่งย่านวัดใหญ่ชัยมงคล เราสร้างและเก็บหอมรอมริบ ประหยัดอดออมเพื่อสร้างครอบครัวที่มีความสุขร่วมกัน
หอพักหรือว่ารังรักของผมนั้น ห่างเข้าไปในซอยลึกและซอกแซก ตลอดเส้นทางจะสามารถมองเห็นเจดีย์วัดยืนตระง่านเหมือนอยู่ใกล้แค่สุดมือ ยามดึกสงัดของบริเวณแถวนี้จะได้ยินเสียงร้องของสัตว์ปีกคล้ายนกแสกร้องเป็นระยะอยู่ไกลๆ บางคืนวันโกนวันพระมีเสียงฟันดาบกันโครมครามคล้ายสงครามไทยกับพม่าในสมัยอยุธยา ด้านหลังหอพักเป็นกำแพงปิดสูงทึบ และหลังกำแพงนี้เป็นป่ารกร้างไร้บ้านคนอยู่อาศัย และพงหญ้ารกนี้เองแหละคับมันคงเป็นดินแดนลี้ลับของสิ่งที่มองไม่เห็นแน่ๆ ผมเชื่อและสัมผัสได้ว่าหลังกำแพงหอพักแห่งนี้อาจเป็นแหล่งซ่องสุมของวิญญาณผีสางหลายสายพันธ์และต่างเชื้อชาติแน่นอนคับ
Advertisement
Advertisement
การดำรงอยู่ของผมกับแฟนดำเนินไปด้วยสันติและสันโดษ หัวค่ำวันหนึ่งผมนอนดูทีวีอยู่ภายในห้องพัก โดยเปิดประตูหลังห้องไว้เพื่อรับลมเย็นจากธรรมชาติที่อยู่หลังกำแพงนั้น ระหว่างเพลินกับการใจจดใจจ่อกับละครอยู่นั้น หางตาก็เหลือบเห็นผู้ชายคนหนึ่งสวมเสื้อยืดสีขาวกางเกงขาสั้นสีดำเดินผ่านประตูหลังห้องไปอย่างปกติ เนื่องจากบริเวณด้านหลังห้องพักจะมีทางเดินทอดผ่านยาวตลอดแนว ซึ่งแต่ละห้องพักจะสามารถใช้เส้นทางนี้เข้าออกหรือผ่านไปได้รอบหอพัก
ผมรู้สึกสะดุดใจและรู้สึกไม่คุ้นหน้าผู้ชายคนนั้น จึงได้พรวดพล่านลุกขึ้นเดินไปดูให้เห็นชัดกับตาว่าเป็นคนจากห้องพักไหนกันนะ การแอบดูครั้งนี้สร้างความสะพรึงให้ผมนิ่งนัก ผมเห็นชายคนนั้นเดินไปจนสุดทาง จู่ๆ เขาก็สปริงตัวกระโดดขึ้นไปยังชั้น 2 ของหอพักและหายวับเข้าไปในผนังปูนซีเมนต์ ฉากนี้ไม่ใช้สตั้น สร้างความตะลึงให้ผมต้องรีบดึงประตูหลังห้องปิดจนเสียงดังสนั่น หัวใจของผมเต้นเร็วมาก ผมตกใจกับสิ่งที่เห็นตรงหน้าเมื่อสักครู่ คนที่ไหนจะสามารถกระโดดจากพื้นขึ้นไปด้านบนด้วยความสูงประมาณ 3 เมตร ล่ะคับ บรื๋อ.. ขนลุกทั้งหัวมันเป็นแบบนี้นี่เอง
Advertisement
Advertisement
3 เดือนต่อมา วันหนึ่งช่วงเวลาตี 4 ผมตื่นขึ้นมาพร้อมกับแฟน แฟนของผมต้องเดินทางเข้ากรุงเทพเพื่อไปอบรม ระหว่างนั่งรอแฟนอาบน้ำอยู่นั่น ผมก็นั่งเล่นเกมส์เพื่อฆ่าเวลาและกลบความเงียบให้ครึกครื้น ไม่นานนักแฟนผมก็ออกมาจากห้องน้ำและเธอจ้องมองมาที่ผมชนิดตาไม่กะพริบ ผมส่งเสียงถามว่ามีอะไร เธอไม่ตอบ และผมได้คำตอบตอนที่มาถึงรถตู้ว่า หนูเห็นผู้ชายผิวดำนั่งอยู่ข้างพี่ในตอนที่พี่เล่นเกมส์อยู่ คำตอบนี้ทำให้ผมขนลุกอีกครั้งหลังจากห่างหายไปตลอด 3 เดือน
ในอีก 1 ปี ถัดมา พวกเรา 2 คน ออกรถเก๋งมือสองมาใช้คันหนึ่ง ผมกับแฟนหยุดพักร้อนยาว 5 วันต่อเนื่อง เพื่อรถขับขึ้นเหนือมุ่งหน้าจังหวัดเลยอันเป็นบ้านเกิดของแฟนของผมคับ พวกเราเริ่มเดินทางในช่วงหัวค่ำจากจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ใช้เวลาเดินทางจนถึงที่หมายปลายทางในช่วงสายแก่ๆของวันรุ่งขึ้น สังคมอีสานท่ามกลางธรรมชาติรายล้อม บ้านเรือนตั้งชิดติดกัน ทุกคนอยู่กินกันอย่างพี่อย่างน้อง ผมรู้สึกว่าธรรมชาติบำบัดกายและใจได้เป็นอย่างดี
Advertisement
Advertisement
แม่ของแฟนออกมาต้อนมาผมด้วยความยินดีที่ได้เจอลูกเขย การมาของพวกเราถือเป็นสิ่งวิเศษของพวกเขายิ่งนัก ญาติสนิทเพื่อนบ้านต่างพากันเข้ามาทักทายแวะเวียนหาพวกเราอยู่ตลอดวัน ความเหนื่อยล้าจากการเดินทางหายไปหมดสิ้น ค่ำคืนกำลังคืบคลานเข้ามา
ผมเดินสำรวจรอบตัวบ้าน มองเห็นหลังป่ามีหญ้ารกทึบ ซึ่งแฟนผมเตือนว่าอย่าเดินเข้าไปนะเพราะนั่นคือผืนป่าเขตเหนือ การบุกรุกเข้าไปโดยพละการจะทำให้เจ้าป่าเจ้าเขาพิโรธได้ ท่านอาจจะทำให้หลงป่าหรือตายอยู่ในป่าเพื่อเป็นทาสรับใช้ต่อไป
ผมแหงนมองนาฬิกาเรือนโตที่ติดอยู่เสากลางบ้าน มันเป็นเวลา 19.29 น. ก่อนที่ผมจะเอื้อมมือไปเปิดตู้เย็นเพื่อดื่มน้ำเย็นๆ เจ้าหางตาซ้ายของผมก็เริ่มส่งซิกว่า มีชายคนหนึ่งเดินผ่านไป รูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้ากลม ไว้ผมหน้าม้ารองทรงต่ำ ผมหันไปมองในทันทีแต่ไม่พบใครสักคน ผมรีบสบัดมือปิดตู้เย็นเสียงดังปังจนแฟนผมเดินออกมาจากในครัวเพื่อมาต่อว่าเล็กน้อย ผมไม่พูดกับเธอสักคำจนกระทั่งเช้าถึงได้เล่าเหตุการณ์ให้ทั้งแม่และลูกได้วินิจฉัย ได้คำตอบว่า เขาคือพ่อของแฟนที่เสียชีวิตไปเมื่อ 8 ปีที่แล้วคับ
หลังจากผมได้เล่าประสบการ์ขนหัวลุกจบ ผู้คนเริ่มหลั่งไหลมาที่บ้าน ซึ่งคนที่นี่จะจัดพิธีรับขวัญให้แก่ผู้มาเยือน พิธีเริ่มต้นด้วยการสวดแบบภาษาเขมร ร่ายเวทคาถาด้วยผู้เชี่ยวชาญเฉพาะและอายุมากที่สุดในหมู่บ้านแห่งนี้ ผมให้ชื่อว่า พ่อหมอ ล่ะกันคับ
ผมกับแฟนนั่งคู่กันในที่ที่จัดไว้ให้ในพิธี มีสายสินญจน์พันรอบศีรษะของพวกเราทั้งคู่คล้ายพิธีมงคลสมรส พิธีกรรมกินเวลานานกว่าชั่วโมง ผมเกือบวูบหลับไปหลายหน แต่ก็พยายามฝืนไว้เพราะแพ้ต่อสายตาเกือบร้อยคู่ที่จับจ้องมาที่พวกเรา ผู้เฒ่าผู้แก่ทะยอยเข้ามาผูกด้ายขาวที่ข้อมือให้พวกเรา 2 คน พร้อมกับเอ่ยคำยินดีและอวยพรให้แก่พวกเราด้วย พิธีมงคลที่ศักดิ์สิทธิ์และน่านอนที่สุดก็จบลงในช่วงเที่ยงตรง
ช่วงบ่ายมีพิธีเรียกวิญญาญของพ่อมาพูดคุยด้วยนะ นำโดยพ่อหมอคนเดิมร่ายมนต์เชิญวิญญาณมาสิงร่างใครสักคนที่วิญญาณต้องการ แล้ววิญญาณยองพ่อก็เลือกสิงร่างของแม่ พ่อในร่างของแม่ร้องเรียกทักทายเพื่อนบ้านไปรอบตัว พร้อมเอ่ยปากขอเหล้าขาวมาดื่มหลังจากลาโลกไปนาน ไม่มีใครสังฆทานเหล้ายาปลาปิ้งไปให้ซักครั้ง พ่อพูดตัดพ้อมากมายทันทีหลังจากเหล้าเข้าปากพ่อไป ผมนี่จ้องไปที่ร่างแม่อย่างสงสัยและหาจุดจับผิดเผื่อว่าแม่กำลังเล่นละครฟอร์มยักษ์อยู้ก็ได้ ส่วนแฟนของผมโผเข้ากอดพ่อในร่างแม่อย่างคนที่ไม่ได้เจอกันนาน พ่อและลูกพูดคุยสอบถามสาระทุกข์สุขดิบ จนกระทั่งพ่อในร่างแม่ส่งสายตามาที่ผมแล้วเอ่ยว่า ขับรถยังไม่แข็งนะเราหนะ ดีนะพ่อไปช่วยขับให้ ไม่งั้นลงเหวตายกันหมดแล้วนะเนี่ย ผู้คนต่างฮือฮาและป้อนคำถามมาที่ผมกันยกใหญ่ถึงเรื่องการเดินทางมาเป็นอย่างไรกันบ้าง ผมตอบสั้นๆ เมื่อคืนวันเดินทางพวกผมหลงทางกันคับ พ่อจึงพูดแทรกขึ้นว่า ใช่ไหมล่ะ ถ้าไม่ได้พ่อพามานะคงมาไม่ถึงหรอก ทุกคนที่อยู่ร่วมพิธีต่างเออออห่อหมกไปกับพ่อ ผมล่ะเชื่อเลย.. คนที่นี่เขามีความเชื่อเกี่ยวกับผี
หมดเวลาพักผ่อนในวันหยุดยาว ผมเก็บสัมภาระขึ้นรถเตรียมตัวกลับ แม่กำผงดินขึ้นพรึมพรำอยู่พักนึง ก่อนนะโปรยลงบนกลางกระหม่อมของพวกเรา ผมรู้สึกถึงกลิ่นดินโชยเตะจมูกและฉงนกับสิ่งที่แม่กระทำ แม่ลั่นเสียงว่า แม่บอกฝากฝังกับพระแม่ธรณีให้ช่วยปกป้องให้พวกเราเดินทางโดยสวัสดิภาพแล้วนะ
พวกเราวิ่งรถโดยไม่ได้หยุดพักเลย จู่ๆรถของเราก็เสียหลักตกลงไหล่ทาง ผมตกใจจึงหักพวงมาลัยอย่างเร็ว คราวนี้รถเสียหลักพลิกคว่ำตลบไปมาข้ามเลนไปยังอีกฝั่ง และหยุดนิ่งหงายท้องล้อชี้ฟ้าอยู่ในคูข้างทาง โชคดีน้ำในคูแห้งเหือดไม่เหลือซักหยด ผมได้ยินเสียงหัวใจเต้นระรัวอย่างบอกไม่ถูก แฟนของผมมีสติมากมุดออกมาจากรถอย่างไวเว่อร์ แถมมาฉุดลากผมออกจากตัวรถด้วยนะ รอบตัวมีไทยมุ่งเกือบร้อยคน มีชายคนนึงเขาถามผมว่า มา 3 คน ไม่ใช่หรอ หายไปไหนแล้วล่ะ โอมายก็อด.. พ่อของแฟนซะม้าง ผมแค่คิดอยู่ในใจ ถ้างั้นผีพ่อที่มาเข้าสิงร่างของแม่ตอนนั้นล่ะ ผีพ่อขี้คุยนี่หว่า ตลกเนาะ
อุบัติเหตุครั้งนั้นผมกับแฟนไม่มีบากแผลหรือเจ็บปวดตรงไหนเลย แต่รถผมต้องขายเป็นซากคับ เพราะว่ายับเยินเกินจะเยียวยา เฮ้อ.. ผีพ่อนะ ผีพ่อ สุดท้ายช่วยผมคิดทีนะ ที่ผมกับแฟนรอดตายมาได้เป็นเพราะใครกันแน่ ระหว่างผีพ่อเพื่อน หรือ พระแม่ธรณีผงดิน ที่อยู่บนหัวของพวกเรากันคับ
ความคิดเห็น
