ระวังนักเรียนข้ามถนน

           ประกิตขับรถไปทำธุระแถวภาคเหนือ ขากลับรถติดมากเพราะเป็นช่วงเทศกาล เขาจึงเลือกที่จะใช้เส้นทางลัดเพื่อจะหลบการจารที่ติดขัดบนถนนสายหลัก  เขาขับรถมาเรื่อยๆ ด้วยความระมัดระวังไม่ได้ใช้ความเร็วมาก หากรู้สึกว่าเหนื่อยหรือเพลียเขาก็จะจอดพักเป็นระยะ   ด้วยความที่ประกิตไม่ค่อยคุ้นกับเส้นทาง จึงต้องต้องจอดถามชาวบ้านอยู่เป็นระยะเพราะเส้นทางนี้เป็นถนนเส้นเล็กๆ สองเลนสวน และมีทางแยกอยู่เป็นระยะ ทำให้ไม่ค่อยมั่นใจเวลาที่เจอกับทางแยก หากเลี้ยวผิดก็จะทำให้หลงทางได้

         เขาขับรถมาจนเย็นจึงเลี้ยวเข้าไปจอดในปั้มน้ำมันเพื่อจะพักรถ และนอนพักสักงีบพอรู้สึกว่าหายเพลียก็จะออกเดินทางต่อ เพราะประกิตเป็นคนชอบขับรถตอนกลางคืน เขารู้สึกว่าเวลาการคืนมันไม่ร้อนเหมือนตอนกลางวัน เขาหลับไปพักใหญ่แล้วตื่นขึ้นมาในตอนค่ำ เขารีบลุกขึ้นมาล้างหน้าล้างตา ทำร่างกายให้สดชื่นและออกเดินทางต่อ 

              หลังจากที่เขาขับรถมาต่อได้ไม่ไกลนักเขาเจอปั๊มน้ำมันจึงเข้าไปเติมน้ำมัน ระหว่างที่จอดเติมน้ำมันอยู่นั้นเขาก็ถามเด็กปั้มด้วยความสงสัยว่า ทำไมโรงเรียนที่อยู่ตรงเนินลงเขาถึงมีนักเรียนห้าหกคนข้ามถนนมาเรียนกันแต่เช้ามืด เมื่อเด็กปั้มได้ยินดังนั้นจึงตอบเหมือนเป็นเรื่องปกติว่า “ อ๋อ ใครที่ขับรถผ่านมาช่วงตีสามตีสี่ก็จะเห็นกันประจำครับพี่   เมื่อสองปีก่อนมีรถพ่วงขับทิ้งโค้งลงเขามาตอนตีสามไม่ได้ทันได้เบรคเพราะคิดว่าดึกแล้วคงไม่มีอะไรก็ปล่อยรถไหลลงเขามาเลย  แต่บังเอิญว่าวันนั้นมีนักเรียนจะไปเข้าค่ายจึงพากันมาที่โรงเรียนตั้งแต่ตีสาม มาข้ามถนนหน้าโรงเรียนตอนที่รถพ่วงแล่นลงมาพอดี รถพ่วงเบรกไม่ทัน จึงทับนักเรียนตามไปหกคน และครูอีกสองคน จากนั้นก็มีคนเห็นเด็กนักเรียนเดินข้ามถนนกันตลอด”   เมื่อประกิตได้ยินดังนั้นก็ขนลุกซู่และไม่กล้าขับรถไปต่อ จึงขอจอดรถนอนที่ปั้มและเดินทางต่อในตอนเช้า   ระหว่างทางเจอวัดประกิตก็ไม่ลืมที่จะแวะทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้วิญญาณเด็กเหล่านั้นไปสู่สุขติ