อื่นๆ
ชายแก่ในบ้านร้าง
ตอนฉันเป็นเด็กเคยไปอยู่กับแม่ที่บ้านสวนระยะหนึ่ง เป็นแถวชานเมืองมีแต่ความร่มรื่นต้นไม้เต็มไปหมด แถวนั้นอาชีพส่วนใหญ่ก็จะเป็นชาวสวน บ้านคนก็จะเป็นบ้านไม้สองชั้น รอบๆ บ้านมีแต่ต้นไม้ บ้านก็จะอยู่ห่างๆ กันออกไป พอฉันได้ย้ายมาอยู่กับแม่จึงย้ายมาเรียนแถวนั้นเลย บ้านก็จะอยู่ห่างโรงเรียนไม่ถึงกิโล
ในช่วงแรกที่มาอยู่ก็ปรับตัวไม่ค่อยได้เพราะต้องนอนเร็ว การเป็นอยู่ก็ไม่คุ้นเคย ไปเรียนก็ไม่ค่อยมีเพื่อนเพราะฉันเป็นคนที่ไม่ค่อยพูดค่อนข้างเก็บตัว เพื่อนๆ จึงไม่ค่อยมี จนอยู่มาได้สักพักเริ่มสนิทกับเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่ง เริ่มคือเพื่อนคนที่ไม่เข้าใจเรื่องเลขจึงมาถามฉัน หลังจากนั้นเราก็เริ่มคุยกันมากขึ้น เริ่มสนิทกัน เพื่อนคนนั้นชวนฉันไปเที่ยวบ้านในวันหยุด ฉันเห็นว่าไม่ไกลมากห่างจากบ้านฉันประมาณหนึ่งกิโลได้จึงตอบตกลงไป
Advertisement
Advertisement
ในเช้าของวันเสาร์เพื่อนก็มารับฉันที่หน้าบ้าน ฉันนั่งซ้อนท้ายจักรยานโดยที่เพื่อนเป็นคนขี่ เราขี่กันไปตามทางเรื่อยๆ สองข้างทางมีแต่ต้นไม้จึงทำให้ไม่ร้อน มองไปข้างทางก็เป็นสวนผักและนาบัวรู้สึกสดชื่นและสบายตามาก ระหว่างทางผ่านบ้านไม้สีเขียวเป็นทรงโบราณกึ่งไทยประยุกต์ ฉันเห็นมีคนยืนอยู่ที่หน้าต่างบ้านชั้นสอง ฉันจึงหันไปถามเพื่อนว่าบ้านหลังนั้นเป็นของใครดูสวยจัง เพื่อนยังไม่ทันได้ตอบอะไรพอฉันหันไปมองคนๆ นั้นก็หายไปแล้ว
เมื่อมาถึงบ้านเพื่อนฉันก็ไปสวัสดีทักทายคนในบ้านเสร็จก็เดินออกมานั่งเล่นที่ศาลาท่าน้ำกัน โดยที่ฉันเดินออกมาก่อน เพราะเพื่อนต้องไปเตรียมของกินที่จะเอามานั่งกินกัน ฉันนั่งเล่นที่ท่าน้ำมองไปเรื่อยเปื่อยดูนกดูต้นไม้ไปเรื่อย จนสายตาไปสะดุดที่บ้านหลังหนึ่ง บ้านเขียวทรงไทยประยุกต์หลังนั้นที่ฉันเห็นเมื่อตอนซ้อนท้ายจักรยานเพื่อนมา มองจากตรงท่าน้ำที่ฉันอยู่ก็ไม่ไกลมากนัก เป็นบ้านไม้ที่ดูบรรยากาศวังเวงอย่างบอกไม่ถูก ฉันนั่งมองบริเวณรอบๆบ้านอยู่ดีๆ ก็ต้องตกใจ ฉันเห็นผู้ชายแก่ๆ ใส่เสื้อสีขาว มีผ้าขาวม้าสีแดงพาดอยู่บนบ่าเป็นคนๆ เดียวกับที่ฉันเห็นเมื่อสักครู่ ยืนอยู่ที่หน้าต่างบ้านชั้นสอง และฉันต้องตกใจเมื่อเห็นว่าเขามองมาที่ฉัน ฉันจึงหันหน้าหลบมองไปทางอื่นพอหันกลับไปมองอีกคงเขาก็ยังมองมาอยู่แบบนั้น ในตอนนั้นฉันแปลกใจมากว่าบ้านแบบนี้จะมีคนอยู่ได้ยังไง เพราะบริเวณรอบๆ บ้านมีแต่ต้นไม้ใหญ่อยู่เต็มไปหมด ข้างๆ แถวนั้นไม่มีบ้านคนเลย มีแต่หญ้าขึ้นจนรกรุงรังไปหมด เมื่อฉันมองไปที่หน้าต่างอีกครั้งเขาก็หายไปแล้ว พอเพื่อนเดินมาฉันจึงหันไปถามเพื่อนว่าลุงคนนั้นเป็นใครทำไมเขาถึงอยู่บ้านที่รกแบบนั้น เพื่อนถามว่าลุงไหน ฉันจึงชี้ไปยังบ้านไม้ที่อยู่ริมแม่น้ำฝั่งตรงข้าม เพื่อนก็ทำหน้างงๆ เพื่อนบอกว่าบ้านหลังนั้นเป็นบ้านโบราณที่อยู่มานานแล้ว แต่เป็นบ้านร้างไม่มีใครอยู่ เคยมีคนมาซ่อมบ้านอยู่เรื่อยๆ แต่พอย้ายเข้ามา อยู่ได้เพียงวันเดียวก็ต้องย้ายออก เพราะเจอดีกันทุกคน ชอบมีพวกวัยรุ่นไปลองของก็เผ่นออกมาแทบไม่ทัน จึงไม่มีใครเข้าใกล้บริเวณนั้นเลย ฉันถึงกับขนลุกสู้ขึ้นมา แล้วลุงแก่ๆที่ฉันเห็นนั่นล่ะเป็นใคร ในขณะที่ฉันเล่นที่ท่าน้ำตาก็มองไปทางบ้านหลังนั้นเป็นระยะๆ แต่ก็ไม่เห็นลุงแก่ๆ คนนั้นอีก ฉันเห็นว่าเริ่มเย็นแล้วจึงชวนเพื่อนกลับบ้านในขณะที่เดินกลับไปนั้นฉันหันไปมองบ้านนั้นอีกครั้งก็ต้องตกใจ ฉันเห็นลุงแก่ๆ คนนั้นยืนอยู่ตรงที่เดิม ฉันถึงกลับผวาตกใจเข้าไปกอดเพื่อนแล้วร้องไห้ ฉันเล่าให้เพื่อนฟังเพื่อนจึงรีบมาส่งฉันที่บ้าน หลังจากนั้นมาฉันก็ไม่เคยไปนั่งเล่นที่ท่าน้ำนั้นอีกเลย
Advertisement
Advertisement
ความคิดเห็น
