อื่นๆ
เพื่อนที่มองไม่เห็น

ในตอนนั้นแม่ของฉันอยากเปิดร้านขายก๋วยเตี๋ยวเล็กๆสักร้าน จึงออกหาบ้านเช่าที่บริเวณหน้าบ้านสามารถขายของได้ และก็ขนาดไม่ใหญ่ เพราะงบประมาณมีจำกัด แม่กับฉันพึ่งจะย้ายมาอาศัยบ้านญาติอยู่แถวนี้จึงไม่รู้ว่ามีบ้านไหนบ้างที่ปล่อยให้เช่า เราจึงต้องเดินหากันไปเรื่อยๆ จนเจอกับบ้านสองชั้นหลังหนึ่ง ติดป้ายว่าเช่าราคาถูก ตรงนั้นทำเลดีมากเพราะติดกับถนนใหญ่ด้วย แม่จึงโทรไปสอบถามเขาให้เช่าในราคาที่ถูกมากแค่เดือนละห้าพัน ทั้งๆที่เป็นบ้านสองชั้นติดถนนแบบนี้ เจ้าของบ้านใจดีให้จ่ายแค่ห้าพันแล้วเข้าอยู่ได้เลย
แม่และฉันช่วยย้ายข้าวของเข้ามาอยู่ จัดเตรียมหาซื้อของที่จะต้องใช้ในการขายก๋วยเตี๋ยว หลังจากนั้นแม่ก็จัดการเรื่องเรียนของฉัน โรงเรียนใหม่ที่ฉันไปเรียนก็อยู่ไม่ไกลจากบ้านเท่าไหร่ จึงไปเรียนเองได้ หลังจากเลิกเรียนมาฉันก็จะมาช่วยแม่ขายของ เราสองคนแม่ลูกอยู่กันมาได้ประมาณหกเดือน ยายก็ติดต่อมายายบอกว่าหลานมันเอาลูกมาทิ้งไว้แล้วยายไม่มีปัญญาจะเลี้ยงจริงๆเพราะยายแก่มากแล้ว ด้วยความสาสารแม่จึงรับเลี้ยงเอาไว้ น้องเป็นเด็กที่มีพัฒนาการค่อยข้างช้า เพราะตอนนี้น้องได้ 4 ขวบแล้วแต่ยังพูดไม่ค่อยรู้เรื่องเลย เหมือนน้องจะพูดไม่ค่อยชัด น้องชอบอยู่คนเดียวไม่ค่อยมาเล่นกับฉัน ในตอนแรกฉันก็คิดว่าเป็นเพราะยังไม่ชิน แต่ฉันแอบเห็นเวลาน้องเล่นคนเดียว ชอบพูดตลอดเวลาเหมือนคุยกับใครอยู่ ฉันเล่าให้แม่ฟังแม่บอกว่าน้องคงเหงาก็เลยคุยเล่นกับตุ๊กตาหรือป่าว
Advertisement
Advertisement
จนเวลาผ่านไปเดือนกว่าน้องก็ยังเหมือนเดิม อาจจะหนักกว่าเดิมด้วยซ้ำ ตอนนี้น้องพูดจารู้เรื่องแล้วสื่อสารได้ปกติ แค่อาจจะช้านิดหน่อย พักหลังๆเวลาให้ของกินน้องน้องก็จะแบ่งเป็นสองชิ้น กินเองชิ้นหนึ่ง อีกชิ้นก็วางไว้แล้วทำเหมือนพูดคุยกับใครสักคน เวลาฉันเดินไปเพื่อที่จะเล่นกับน้องน้องก็จะเดินหนีตลอด พอถามว่าไปไหนก็บอกจะไปเล่นกับเพื่อน ฉันมองไปรอบๆไม่เห็นมีใครเลย น้องก็นั่งเล่นอยู่คนเดียว ตอนนั้นฉันเริ่มกลัวๆขึ้นมาไปบอกแม่แม่ก็ว่าฉันว่าคิดมาก ฉันจึงเล่าให้เพื่อนที่โรงเรียนฟัง เพื่อนบอกว่าบ้านที่ฉันอยู่เป็นบ้านผีสิงไม่รู้หรอ ฉันก็เงียบไม่ได้พูดอะไรออกไป เย็นวันนั้นฉันก็เอาขนมไปให้น้องตามปกติ น้องบอกกับฉันว่าขออีกจะให้เพื่อนด้วย ตอนนั้นฉันก็นึกถึงเรื่องที่เพื่อนบอกจึงแกล้งหัวเราะกลบเกลื่อนไปว่ามีที่ไหนเล่าไปเล่น กับพี่ที่อื่นเหอะอย่านั่งตรงนี้เลยเดี๋ยวยุงมันมืด น้องก็บอกว่าเพื่อนอยู่นี่ไงแล้วชี้ไปข้างๆ ตอนนั้นฉันกลัวมากจึงดึงแขนน้องแล้วเดินไปหาแม่ แต่น้องกลับร้องไม่ยอมไปจนแม่เดินเขามาแล้วดุฉัน แม่คิดว่าฉันแกล้งน้อง ฉันโมโหจึงไปนั่งทำการบ้านโดยไม่สนใจน้องเลย แล้วอยู่ๆน้องก็กรี๊ดเสียงดังลั่นฉันตกใจวิ่งไปดูเห็นที่มือของน้องมีเลือดไหนข้างๆมีมีดวางอยู่ แม่วิ่งเข้ามาตามหลังฉันติดๆถามว่าเกิดอะไรขึ้น แม่เข้าไปกอดน้องและรีบห้ามเลือด แม่ดุน้องที่เล่นมีดแต่น้องกลับตอบมาว่าหนูไม่ได้เล่น เพื่อนทำ เพื่อนโกรธที่หนูไม่แบ่งขนม ฉันมองหน้ากับแม่แต่ไม่ได้พูดอะไร รีบทำแผลให้น้อง
Advertisement
Advertisement
พอตกกลางคืนน้องก็บอกว่าหนูขอนอนข้างๆด้วยนะ ฉันทำหน้างงใส่น้องเพราะปกติน้องต้องไปนอนข้างๆแม่ ฉันถามว่าทำไม น้องบอกว่ากลัวเพื่อนแกล้งอีกเพื่อนอนอยู่ตรงโน่น แล้วน้องก็ชี้มือไปที่ข้างแม่ที่มีที่ว่างอยู่ตอนนั้นฉันกลัวจึงตะหวาดน้องไปน้องไห้ใหญ่เลย แม่ตื่นขึ้นมาจึงดุฉันเป็นการใหญ่ ฉันจึงเอาน้องมานอนกอดไว้แล้วก็หลับไป ฉันกับแม่ต้องสะดุ้งตื่นในตอนเช้ามืดอยู่ๆก็มีเสียงเหมือนรถชนดังสะนั่น ฉันกับแม่จึงออกไปดูที่หน้าบ้าน เห็นรถคันหนึ่งชนเสาไฟเกยขึ้นมาที่ฟุตบาท ฉันหันไปเห็นน้องร้องไห้อยู่กลางถนนจึงวิ่งเข้าไปอุ้ม น้องร้องไห้ไม่ยอมหยุดคนขับบอกว่าขับรถอยู่ดีก็เห็นเด็กสองคนมายืนอยู่กลางถนนจึงหักหลบ ฉันมองหน้าน้องน้องบอกว่าเพื่อนพาหนูออกมาเพื่อนบอกว่าจะพาไปอยู่ด้วยกัน ฉันกับแม่มองหน้ากันแล้วงงว่าน้องออกมาได้ยังไง ทั้งๆที่ประตูบ้านยังล็อคอยู่ ป้าข้างบ้านเล่าให้ฟังว่าบ้านนี้ไม่เคยมีใครมาอยู่ได้เจอดีกันทุกคน มาอยู่ไม่กี่เดือนก็ต้องย้ายออก เพราะเคยมีคนเอาศพเด็กมาทิ้งที่นี่ มีแม่นี่แหละที่อยู่ได้นานแถมขายของดีอีกด้วย วันต่อมาแม่จึงพาน้องไปทำบุญแล้วก็เชิญพระมาทำบุญที่บ้าน หลังจากนั้นมาก็ไม่เกิดอะไรขึ้นเพราะแม่ทำบุญใสบาตรทุกๆเช้า แล้วก๋วยเตี๋ยวของแม่ก็ขายดีด้วย
ความคิดเห็น
