กล่องขนมในสมัยเด็ก ก็คือกล่องบรรจุขนมที่ใส่ของเล่นลงไปข้างใน ณ เวลานั้น ไม่ได้มีค่าอะไรที่จะเก็บหรือสะสมไว้เหมือนขยะทั่วไปที่เห็น ๆ กัน ร้านขนมหลังโรงเรียน เป็นเป้าหมายหลักของนักเรียนสมัยนั้น ของเล่นต่าง ๆ นา ๆ ในสมัยนั้นก็แต่สติ๊กเกอร์ ไพ่กระดาษ ดีหน่อยก็ตุ๊กตุ่นยาง เล่นไปก็ทิ้งไป ไม่ชอบเก็บตามประสาเด็ก ช่วงเวลาหนึ่งการสะสมสติ๊กเกอร์ ลายการ์ตูน เพื่อแปะสมุดสะสมฮิตติดตลาดจนสินค้าขาดตลาดกันเลยทีเดียว ขนมยี่ห้อโดราเอม่อน ขนมอบกรอบเคลือบช็อคโกแลต ที่เด็กยุคนั้นไม่มีใครไม่เคยได้ยิน สติ๊กเกอร์นอกจากจะได้จากการซื้อขนมแล้วอีกวิธีทางหนึ่งที่จะได้มาคือการเล่น การเล่นคือการเล่นไพ่เขี่ย เพื่อที่จะกินสติ๊กเกอร์ของฝ่ายตรงข้าม หากต้องการซื้้อขายกัน ในหมู่เพื่อนๆก็จะมีการซื้อขายกันใบละบาทบ้างสามใบบาทบ้างแล้วแต่ความหาง่ายของสติ๊กเกอร์สมุดสติ๊กเกอร์ มีไว้เอาสติ๊กเกอร์มาแปะด้านหลังสติ๊กเกอร์จะมีเบอร์พอแปะตามเบอร์ก็จะประกอบเป็นรูปการ์ตูน พอครบทุกเบอร์ก็จะสามารถแลกของรางวัลได้ ตามจำนวนที่กำหนด กลายเป็นสิ่งที่ดูดเงินของผู้ปกครองนักเรียนได้เป็นอย่างดี เพียงกล่องละ 5 บาทแต่การซื้อจะคบแต่ละทีนับแล้วรวมเป็นเงินหลักหลายร้อยบาท แล้วต่อมาไม่นานก็มีขนมชนิดอื่นๆเลียนแบบกลยุทธ์นี้แนะนำไปใช้ก็ประสบความสำเร็จตาม ๆ กัน หลังเวลาผ่านมา 20 กว่าปีกล่องขนมและของเล่นชนิดนี้ เป็นสิ่งของที่นักสะสมตามหาเพื่อจะเก็บรักษากันมีราคาสูง ตัวผู้เขียนเองก็เป็นคนหนึ่งที่สะสมกล่องของเล่นชนิดนี้มาตั้งแต่สมัยเป็นเด็กนักเรียนด้วยความชอบส่วนตัวและเป็นสิ่งจูงใจที่ทำให้นึกถึงสมัยเด็ก ๆ แม้ตอนนี้ราคาของกล่องขนมสติ๊กเกอร์และสมุดสะสมจะมีราคาหลายเท่าตัวจะมา 20 ปีก่อนแต่ด้วยความเป็นนักสะสมทำให้ผู้เขียนอยากจะเก็บไว้เป็นความทรงจำว่าครั้งหนึ่งเคยเล่นของเล่นชนิดนี้แล้วมันสนุกแค่ไหนภาพทั้งหมดถ่ายโดยนักเขียน