ผีท่าน้ำ

ผีท่าน้ำ ขอขอบคุณภาพโดย Free-Photos จาก https://pixabay.com/th/photos/731228/

ท่าน้ำเป็นที่สำหรับให้ผู้คนลงไปว่ายน้ำเล่น หรือให้เรือมาจอดเทียบท่าเพื่อรับ และส่งผู้โดยสาร ถ้าหากว่ามีผีอยู่ที่ท่าน้ำล่ะ เราจะทำอย่างไร

ผีคือสิ่งที่น่ากลัว ถ้าเป็นไปได้ไม่มีใครอยากเผชิญหน้ากับมัน เพราะรู้ว่าไม่ใช่เรื่องดี แต่ถ้าดวงเราเกิดสมพงษ์กับมันก็คงหลีกเลี่ยงไม่ได้ เหมือนน้องสาวฉันที่ชื่อทิพย์ เธอเล่าให้ฟังว่าโดนผีหลอกที่ท่าน้ำ ทำเอาไม่กล้าเดินเฉียดแถวนั้นอีกเลย

เมื่อทิพย์อายุ 20 ปี เธอเบื่อที่จะเป็นสาวชาวไร่ พอดีมีเพื่อนชวนไปทำงานกรุงเทพฯ โดยทำงานที่โรงงานเย็บผ้าแห่งหนึ่งแถวจังหวัดนนทบุรี ซึ่งติดกับริมแม่น้ำเจ้าพระยา ทิพย์มีหน้าที่ตัดขี้ด้าย ซึ่งเธอก็ชอบงานนี้ เพราะมีเพื่อนวัยเดียวกันเยอะ

ทิพย์ชอบชวนเพื่อนไปเดินเล่นแถวท่าน้ำ ดูเรือ และบรรยากาศริมแม่น้ำเจ้าพระยา เธอบอกว่าสวยดี แต่แล้วความรู้สึกดังกล่าวก็เปลี่ยนไป

แต่มันก็แปลก กอสวะลอยมาใกล้ถึงตรงท่าน้ำ แต่กลับนิ่ง ไม่ไหลไปตามน้ำ ทั้งที่เศษขยะอื่น ๆ ต่างก็ไหลห่างออกไป

กอสวะนิ่งเหมือนตรึงอยู่กับที่ ทิพย์มองด้วยความสงสัย ว่าเกิดอะไรขึ้น หรือมีอะไรอยู่ใต้กอสวะ บางทีอาจจะเป็นสัตว์บางอย่างซ่อนอยู่ใต้กอสวะนั้นก็ได้

ทิพย์อดคิดไม่ได้ว่ามันอาจจะเป็นจระเข้หรือตัวเงินตัวทอง ทิพย์นึกถึงตรงนี้เริ่มกลัว ทำท่าจะหันหลังกลับเข้าโรงงาน

มือผี ขอขอบคุณภาพโดย  cocoparisienne จากhttps://pixabay.com/th/photos/4083024/

ทว่า.....ทิพย์ตกใจจนแทบหงายหลัง เมื่อกอสวะนั่นพุ่งพรวดลอยขึ้นเหนือน้ำ พร้อมกับมือของใครบางคนโผล่ขึ้นมาพร้อมกับแขนที่เห็นข้อศอก

มือและแขนใหญ่ เต็มไปด้วยบาดแผล สีเนื้อซีดขาวน่ากลัว กลิ่นเหม็นคาวผสมกับกลิ่นเหม็นอย่างรุนแรง และเหม็นมากขึ้นทุกที จนทิพย์แทบจะอาเจียนออกมา แต่เธอกลับยืนนิ่งแล้วมองมือประหลาดนั่นที่เคลื่อนเข้ามาใกล้ ๆ  

มือนั้นเคลื่อนใกล้เข้ามาตรงท่าน้ำ แล้วค่อย ๆ จมหายไป ทิพย์ยังคงมองเหมือนถูกสะกดจิต จู่ ๆ น้ำตรงท่ากลับใสราวกับกระจก และมีหน้าคนแช่อยู่ในนั้น ดวงตาที่มองทิพย์นั้น เบิกกว้าง และแข็งทื่อ ใบหน้ากระเพื่อมขึ้นลงตามแรงกระแทกของคลื่นน้ำ ทิพย์กลัวจนแทบหยุดหายใจ จังหวะนั้นฟ้าแลบ และเสียงฟ้าผ่าดัง ๆ ใบหน้ามันโผล่พรวดขึ้นมาเหนือน้ำ

ทิพย์ตกใจที่เห็นหน้ามันชัด ๆ ใบหน้าซีดขาว เต็มไปด้วยเส้นเลือดสีดำที่แตกแขนงราวกับรากฝอยของต้นไม้ ทิพย์กลัวจนทำอะไรไม่ถูก และไม่กล้าสบตากับมัน เธอท่องนะโมตลอดเวลา ทิพย์ตั้งสติได้ก็วิ่งออกจากท่าน้ำอย่างรวดเร็ว

ทิพย์ปิดประตูทุกบาน และนอนคลุมโปง กระทั่งเพื่อน ๆ กลับมา เธอเล่าเรื่องเจอผีที่ท่าน้ำให้ทุกคนฟัง พี่คนหนึ่งที่อยู่มานาน เธอบอกว่ามันคงเป็นผีพรายในน้ำ คนจิตอ่อนเท่านั้นที่จะเห็นมัน

หน้าผี ขอขอบคุณภาพโดย  TheDigitalArtist จากhttps://pixabay.com/th/photos/2580601/

ทิพย์คิดว่าพรุ่งนี้จะทำบุญใส่บาตร และกรวดน้ำไปให้ผีพราย กลัวมันจะเอาชีวิต จากคืนนั้นเป็นต้นมา ทิพย์ไม่กล้าออกไปยืนที่ท่าน้ำหลังพระอาทิตย์ตกดินอีกเลย

จรรยา เลิศพงษ์ไทย