ยายห่วงบ้าน

แก้วฟ้าเปรียบดังเพชรน้ำหนึ่ง

13 พ.ย. 2019|1 min read

อ่านบทความอื่นจาก แก้วฟ้าเปรียบดังเพชรน้ำหนึ่ง

คัดลอกลิงค์

แจ้งตรวจสอบ

🌌🌌ซ.ธรรมสุขใจ78

บ้านหลังนี้มีคนอาศัยกันมากโข ดูจากภายนอกนั้นดูอบอุ่นเพราะอยู่กันแทบจะพร้อมหน้าพร้อมตา

แต่ต่อมาผู้เป็นยายของบ้านได้เสียชีวิตลงด้วยโรคของคนชราที่มารุมเร้า ศพของยายได้ไปตั้งไว้ที่เขตหนองจอกบ้านเกิดของแกเอง ลูกหลานก็ได้ไปอยู่ที่งานจนหมดบ้าน

คนแรก...ผ่านไปไม่มีเหตุการณ์ใดๆให้เพื่อนบ้านได้รับรู้เลยว่ายายได้เสียชีวิตแล้ว และคนในบ้านก็ยุ่งวุ่นวายจนมิได้บอกกล่าวหรือแจกการ์ดเลย

เย็นวันที่สองผู้เป็นลูกสาวคนโตของยายได้แวะกลับบ้านมาอาบน้ำก่อนที่จะไปงานศพ ลูกสาวแกก็แต่งตัวทำนู่นนี่ปกติ แต่แล้วก็มีเสียงถาม"หาอะไร"ซึ่งลูกสาวจำได้ไม่ผิดเพราะเป็นเสียงที่คุ้นเคยและได้ยินทุกวัน ลูกสาวแกแทบล้มทั้งยืนไม่ใช่เพราะกลัวแต่คงเป็นเพราะความคิดถึงที่ไม่สามารถมองเห็นได้ แต่ตัวลูกสาวก็ได้ตอบคำถามนั้นเหมือนกับที่เคยตอบแม่แกอยู่ทุกๆวัน

...วันฌาปณกิจ

ในวันนั้นเพื่อนบ้านของยายก็ยังไม่มีใครรับรู้การตายของยายแม้แต่คนเดียว วันนี้บ้านปิดเงียบเหมือนเดิมแต่ก็ไม่มีใครสงสัยอะไร ประมาณเกือบทุ่มเวลาโพล้เพล้คนข้างๆบ้านได้กลิ่นไหม้ลอยมาตามลม ก็ได้เดินออกมาดูนอกบ้าน ก็ไม่มีอะไร แต่สักพักก็มีเพื่อนบ้านอีกหลายหลังถัดไปออกมาจากในบ้านตัวเอง ช่วยกันเดินหากลิ่นไหม้นั้นจนมาสิ้นสุดที่ใต้ต้นไม้ของยายผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว ทุกคนแปลกใจแต่ก็มิได้ถามไถ่ใครได้ในคืนนั้น...อีก2วันถัดมาก็พึ่งได้รู้กันทั้งซอย คิดถึง...