สวัสดีผู้อ่านทุกท่าน ทั้งผู้อ่านที่อาจเคยติดตามบทความของผู้เขียนมาบ้างหรืออาจยังไม่เคยได้อ่านก็อยากเชิญชวนให้ลองติดตามอ่านเพื่อความบันเทิงในช่วงเวลาที่เราต้องอยู่กับสถานการณ์การแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19 อย่างไม่ทราบว่าจะอยู่กับเราไปอีกนานเท่าใด ผู้เขียนมีบทความหลายแนวที่ผู้อ่านสามารถเลือกได้ตามความสนใจไม่ว่าจะเป็นบทความแรกที่ได้รับความสนใจจากผู้อ่านเป็นจำนวนมาก เรื่อง "ปลาทอง คุณก็เลี้ยงให้ออกลูกได้" เป็นเรื่องราวที่เขียนจากประสบการณ์จริงของผู้เขียนเองเลยทั้งสิ้น รวมถึงบทความอื่น ๆ ที่มีทั้งแนวประสบการณ์ด้านการสอน การดูแลนักเรียนที่เป็นลูกศิษย์ของผู้เขียนเองในช่วงที่ยังทำงานเป็นครูผู้สอนในโรงเรียน หรือเรื่องราวเกี่ยวกับต้นกระบองเพชรที่ปลูกเลี้ยงที่บ้านก็ได้นำมาเป็นแรงบันดาลใจในการเขียนบทความก็มีให้เลือกอ่านได้เช่นกัน ฝากติดตามผลงานของผู้เขียน T. Pannee ด้วย สำหรับบทความตอนนี้เป็นแนวท่องเที่ยงที่ผู้เขียนมีโอกาสได้ไปเที่ยวกับกลุ่มน้อง ๆ ที่ทำงานร่วมกันในปีก่อนการเกษียณงาน เรียกว่าเป็นทริปเล็ก ๆ ที่มีความสุขสนุกสนานเติมพลังให้กับชีวิตเพื่อการทำงานต่อไปได้อย่างมีความสุข และบังเอิญสถานที่ที่เราไปท่องเที่ยวครั้งนั้นได้รวมเขื่อนแก่งกระจานไว้ด้วย ในปีที่เราได้ไปเยือนกลุ่มป่าแก่งกระจานและเขื่อนแห่งนี้ยังไม่ได้รับการยกย่องให้เป็นมรดกโลก อย่างที่เราทราบกันในปัจจุบันว่า กลุ่มป่าแก่งกระจานได้รับการยกย่องจากองค์การยูเนสโกให้ขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก สร้างความภาคภูมิใจให้กับเราทุกคนในฐานะคนไทยที่มีส่วนเป็นเจ้าของมรดกโลกที่ล้ำค่าแห่งนี้ ผู้เขียนจึงอยากนำเอาประสบการณ์ที่เคยได้ไปสัมผัสและประทับใจมาเขียนให้ผู้ที่ยังไม่เคยไปได้มองเห็นภาพ หรือผู้ที่เคยไปสัมผัสมาแล้วได้มีโอกาสนึกย้อนไปถึงภาพที่สวยงามประทับใจให้ชุ่มชื่นหัวใจเหมือนได้กลับไปเยือนอีกครั้งแบบเที่ยวทิพย์ในยุคของการที่ต้องเฝ้าระวังในเรื่องการเดินทางท่องเที่ยวในช่วงสถานการณ์โควิด-19 นี้ เขื่อนแก่งกระจานตั้งอยู่ที่บริเวณเขาเจ้าและเขาไม้รวกประชิดกัน ตำบลแก่งกระจาน อำเภอแก่งกระจาน จังหวัดเพชรบุรี อยู่ทางด้านเหนือน้ำของเขื่อนเพชรขึ้นไปตามถนน 27 กิโลเมตร โดยเมื่อรถของเราไปถึงที่เขื่อนก็มีชาวบ้านมาคอยต้อนรับให้ความช่วยเหลือในการพาเรานั่งรถเดินทางต่อไปตามเส้นทางเพื่อเข้าเที่ยวชมวิวทิวทัศน์ความงดงามของธรรมชาติที่ซ่อนตัวอยู่อย่างลี้ลับ ต้องบอกว่าภาพที่เราเห็นตอนเดินทางถึงทางขึ้นไปเขื่อนไม่ได้มีความสวยงามหรือดึงดูดใจเลย ผู้เขียนจำได้ว่าความรู้สึกในตอนนั้นเป็นเหมือนเขื่อนเก็บน้ำเงียบ ๆ บริเวณด้านหน้าก่อนเข้าถึงตัวเขื่อนเป็นภูเขาแห้งแล้ง แดดร้อนไม่มีร่มเงา ไม่มีบ้านเรือน ไม่มีผู้คนมากนักนอกจากตัวแทนของชาวบ้านที่มาอาสาพาเราเข้าไปในหมู่บ้านเพื่อเที่ยวชมทิวทัศน์ด้านใน เมื่อกลุ่มของเราตกลงให้ตัวแทนชาวบ้านพาเรานั่งรถชมวิวบนสันเขื่อนและเข้าถึงแหล่งท่องเที่ยวด้านใน ภาพที่เห็นตอนนั้นเราทุกคนต่างรู้สึกได้ถึงความสดชื่น หัวใจเริ่มพองโตเมื่อเราได้เข้ามาถึงสะพานแขวนที่เป็นเอกลักษณ์ของที่นี่ที่ใครได้มาก็ต้องมีภาพประทับใจบนสะพานเก่าแก่เต็มอิ่มด้วยธรรมชาติแห่งนี้ ผู้เขียนให้สังเกตจากรอยยิ้มของน้อง ๆ ในภาพบอกได้ดีกว่าคำบรรยายถึงความสุขที่เกิดขึ้นในตอนนั้น หลายคนอาจสงสัยว่าสะพานแห่งนี้เราสามารถเดินข้ามไปได้หรือไม่ ผู้เขียนเองก็เคยมีคำถามเช่นกันคำตอบจากผู้ที่พาเราไปชมคือปัจจุบันสะพานแห่งนี้ไม่สามารถใช้หรือให้นักท่องเที่ยวเดินเข้าไปถึงกลางสะพานได้ นักท่องเที่ยวสามารถถ่ายภาพได้ตรงบริเวณที่กำหนดให้เท่านั้นเนื่องจากสะพานไม่มีความแข็งแรงเพียงพอที่จะรองรับน้ำหนักได้ การเดินข้ามไปยังเกาะกลางน้ำจึงเป็นเพียงตำนานเท่านั้น แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่สามารถเข้าไปเที่ยวยังเกาะกลางน้ำที่เห็นอยู่ตรงปลายสะพานฝั่งตรงข้ามได้ เพราะผู้นำทางได้พาคณะของเราลงเรือเล็กที่เป็นเรือหางยาว มีระบบความปลอดภัยให้ทุกคนใส่เสื้อชูชีพก่อนลงเรือพาเราไปเที่ยวชมทัศนียภาพรอบ ๆ เกาะที่สร้างความประทับใจให้กับทุกคนเป็นอย่างมาก เรามีโอกาสได้เห็นสถานที่ที่เคยจัดไว้เป็นที่ประทับถวายแด่พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร อยู่บนเกาะแห่งนั้นด้วยตามคำบอกเล่าของผู้นำทางที่ได้บรรยายให้เราฟัง ทำให้เราทุกคนต่างรู้สึกซาบซึ้งและปลื้มปีติใจเป็นอย่างยิ่ง หลังจากนั้นเรือได้พาเราอ้อมมายังอีกด้านหนึ่งของเกาะภาพที่เรามองเห็นแต่ไกลคือ ฝูงลิงจำนวนหนึ่งได้พากันมาต้อนรับพวกเรา บ้างก็รออยู่บนต้นไม้ บ้างห้อยโหนกิ่งไม้ที่โน้มยื่นล้ำมาใกล้ผิวน้ำ บางตัวกระโดดลงน้ำว่ายตรงมายังเรือของเราราวกับโจรสลัดบุกขึ้นบนเรือเพื่อปล้นเสบียง เป็นผลให้น้องบางคนในกลุ่มของเราร้องวี้ดว้ายด้วยความตกใจ เป็นบรรยากาศที่เชื่อว่ายังประทับอยู่ในใจเราทุกคนจนถึงตอนนี้ สำหรับผู้เขียนเองกลับเอ็นดูและอยากเอาอาหารให้แบบใกล้ชิดเพื่อเก็บภาพประทับใจไว้เป็นที่ระลึก แต่ก็ไม่ลืมที่จะระวังสิ่งของมีค่าที่ต้องเก็บอย่างมิดชิดไว้กับตัวเองเพื่อป้องกันการโจรกรรมแบบโจรสลัดที่อาจเกิดขึ้นได้ พวกลิงน่ารักกว่าที่คิดไม่มีตัวใดแสดงกิริยาก้าวร้าวหรือมีท่าทีจะทำร้ายเรา คงเป็นเพราะพวกเค้ารู้งานดีแล้วว่าต้องให้การต้อนรับนักท่องเที่ยวอย่างไร ฟังดูอาจรู้สึกขำแต่นี่เป็นธรรมชาติที่บางครั้งเราก็คาดไม่ถึง ผู้เขียนเห็นแม่ลิงบางตัวมีลูกน้อยเกาะอยู่จึงไม่สามารถโดดลงน้ำว่ายมาหาเราได้จึงได้แต่มองด้วยสายตาละห้อยอยู่บนต้นไม้ริมฝั่ง และผู้อ่านอาจไม่เชื่อลิงบางตัวกระโดดดำลงน้ำเพื่อเก็บเมล็ดถั่ว มัน และผลไม้ที่ตกลงไปในน้ำอย่างว่องไวและสามารถนำกลับขึ้นมากินได้อย่างน่าอัศจรรย์ ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วมากก่อนที่เรือจะพาพวกเราออกจากเกาะแล่นกลับสู่ฝั่ง ทริปท่องเที่ยวเขื่อนแก่งกระจานที่ผู้เขียนบรรยายมาเป็นเพียงส่วนหนึ่งของประสบการณ์ที่นำมาบอกเล่า ผู้อ่านสามารถหาข้อมูลเพิ่มเติมได้จากแหล่งต่าง ๆ ที่เป็นรายละเอียดของสถานที่ที่ได้รับการยกย่องให้เป็นมรดกโลกล่าสุดของประเทศไทยในปีพุทธศักราช 2564 ที่คนไทยทุกคนต่างภาคภูมิใจและเราจะร่วมกันอนุรักษ์สืบสานมรดกล้ำค่านี้ให้สวยงามอยู่คู่คนไทยสืบไปชั่วลูกชั่วหลานของเรา เครดิตภาพ : ภาพทุกภาพเป็นภาพจากผู้เขียนเอง, ขอบคุณภาพปกจาก canva 🏕 หาที่เที่ยวใหม่ๆไว้จัดทริปวันหยุดหน้ากับคอมมูนิตี้ เที่ยวไปให้สุด ได้เล้ย 🚐✨ วันลาเหลือใช่ไหม อยากไปเที่ยวไหนหรือเปล่า? หาข้อมูลที่เที่ยวสุดปังได้ที่ App TrueID โหลดเลย ฟรี !