ผีพระหนุ่ม

เทิดพึ่งพ้นโทษออกจากคุกมา  เขาติดคุกนานสิบปีเมื่ออกมาสู่โลกภายนอกเขารู้สึกว่าสภาพแวดล้อมต่าง ๆ เปลี่ยนไปมากจนเขาจำแทบไม่ได้  เขาออกมานั่งรอรถอยู่ที่หน้าเรือนจำโดยที่ยังไม่รู้ว่าจะไปที่ไหนก่อน  เพราะเขาไม่เหลือญาติที่ไหน ขณะนั้นเขาเห็นรถสองแถวขับผ่านมาเห็นป้ายข้างรถเขียนไว้ว่าไปจอดที่หน้าวัดแห่งหนึ่งไม่ห่างจากเรือนจำมากนัก เขาจึงขึ้นรถสองแถวและคิดว่าจะไปอาศัยอยู่ที่วัดสักพักแล้วค่อยหางานทำ  เมื่อไปถึงที่วัดเขาเห็นพระหนุ่มรูปหนึ่งยืนกวาดใบไม้อยู่หน้าวัด เทิดจึงเดินเข้าไปพูดคุยหลวงพี่รูปนั้นจึงชี้ให้เข้าไปหาหลวงพ่อเจ้าอาวาสบนศาลา 

เทิดจึงเดินไปตามที่หลวงพี่รูปนั้นบอก เมื่อเทิดเดินเข้ามาที่ศาลาเห็นหลวงพ่อนั่งอยู่ก็เข้าไปกราบทันทีและบอกกับหลวงพ่อว่า “นมัสการครับหลวงพ่อ ผมเพิ่งออกมาจากคุก ไม่มีที่ไปจึงอยากจะขออาศัยอยู่ที่นี่สักพักได้ไหมครับหลวงพ่อ”

เมื่อเทิดมาถึงหลวงพ่อได้บอกกับเทิดว่า “เมื่อกลางวันเห็นโยมบอกว่ากำลังหางานทำ พอดีพรุ่งนี้จะมีคนมาทำบุญที่วัดเขาเป็นเถ้าแก่มีโรงงานอยู่หลายแห่ง อาตมาจะฝากงานให้ แต่โยมต้องตั้งใจทำงานนะ”

เมื่อเทิดได้ยินอย่างนั้นก็ดีมาก และตอบไปว่า “ขอบคุณมากนะครับหลวงพ่อ ผมดีใจมากเลยครับ ผมรับปากหลวงพ่อครับว่าผมจะตั้งใจทำงานด้วยความซื่อสัตย์”

หลวงพ่อก็พูดต่อว่า “คืนนี้ก่อนนอนก็อย่าลืมสวดมนต์ล่ะ ใจจะได้สงบ ถ้าดึก ๆ ได้ยินเสียงอะไรก็อย่าออกมา ถ้านอนไม่หลับก็ให้แผ่เมตตาก็จะไม่มีอะไรมารบกวน”

เมื่อคุยกับหลวงพ่อจบเทิดก็กลับมาเข้าห้องของเขาด้วยความดีใจที่หลวงพ่อจะช่วยฝากงานให้  ในคืนนั้นเทิดไม่ลืมทำตามที่หลวงพ่อบอกคือสวดมนต์ก่อนนอน  แต่ในขณะที่เขากำลังนอนนั้นเขาได้ยินเสียงเหมือนสิ่งของกระทบกันดัง เขาจึงโผล่หน้าออกมาดูทางหน้าต่าง เห็นเงาคนดำ ๆ สองของวิ่งหอบบางสิ่งบางอย่าง ลงมาจากศาลา เขาคิดว่าต้องเป็นคนมาขโมยของแน่  เทิดจึงรีบวิ่งตามไปขัดขวาง  แต่ขณะที่เทิดกำลังวิ่งออกไป เขาได้เห็นพระหนุ่มวิ่งตามสองคนนั้นออกไปติด ๆ เทิดเข้าใจว่าพระหนุ่มก็พยายามวิ่งตามจับคนร้ายเช่นกัน  แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อพระหนุ่มวิ่งไปถึงถนน  ก็มีรถบรรทุกขับมาด้วยความเร็ว  และทับร่างของพระหนุ่มจนแหลก  ชัยตกใจวิ่งร้องโวยวายลั่นเข้ามาที่ศาลา

จนเณรตื่นวิ่งมาดูและถามเทิดว่า “โยมพี่เป็นอะไร ร้องเสียงดังเชียว”

เทิดจึงตอบว่า “หลวงพี่โดนรถชนตายอยู่หน้าวัดเณรรีบเรียกคนไปช่วยเร็ว”

เณรจึงตอบว่า “หลวงพี่ที่ไหน”

เทิดก็ตอบไปว่า “หลวงพี่คนที่กวาดลานวัดอยู่เมื่อเย็นไงครับ”

เณรก็ตอบกลับมาอีกว่า “โยมใจเย็น ๆ ที่วัดนี้มีแค่เณรกับหลวงพ่อแค่สองรูป ไม่มีคนอื่นอยู่เลยนะ”

เมื่อเทิดได้ยินดังนั้นก็ตกใจและพูดว่า “แต่ผมเห็นจริง ๆ นะครับ ผมเห็นมีคนมาขโมยของ แล้วหลวงพี่วิ่งตามออกไปจนโดนรถชนตาย”

ขณะนั้นหลวงพ่อได้เดินออกมาจากห้องเห็นอาการของเทิดท่าทางตื่นตกใจ จึงพูดว่า “สงบสติก่อนนะโยม เดี๋ยวอาตมาจะเล่าให้ฟัง”

เทิดจึงค่อยๆ สงบลงและพูดไปว่า “ผมเห็นจริงๆ นะครับหลวงพ่อ”

หลวงพ่อก็พูว่า “ที่โยมเห็นนั่นเป็นเพียงแค่วิญญาณที่ยังวนเวียนอยู่ แต่ไม่ต้องกลับเขาไม่ทำร้ายใครหรอก”

เทิดทำหน้างงๆ และถามต่อว่า “หลวงพ่อหมายความว่ายังไงหรอครับ”

หลวงพ่อได้ตอบว่า “เมื่อปีก่อนมีโจรเข้ามาขโมยของในวัด พระหนุ่มเห็นเข้าจึงพยายามวิ่งตามไปจับแต่โชคร้ายที่โดนรถชนและมรภาพไป ส่วนคนร้ายสองคนนั้นภายหลังก็ได้ข่าวว่าผูกคอตายทั้งคู่ อาตมาเองก็พยายามสวดมนต์อุทิศส่วนพระหนุ่ม แต่เขาก็ยังวนเวียนไม่ไปสู่สุขคติ จนพระรูปอื่น ๆ กลัวพากันสึกหนีไปหมด”

เมื่อได้ยินดังนั้นก็ยิ่งทำให้เทิดรู้สึกกลัว หลวงพ่อจึงให้เณรมานอนเป็นเพื่อนเทิด และพอรุ่งเช้าเมื่อเถ้าแก่จงทำบุญเสร็จแล้ว หลวงพ่อได้ให้เทิดตามเถ้าแก่ไปทำงาน และหลังจากวันนั้นเวลาที่เถ้าแก่มาทำบุญเทิดก็จะขอตามเถ้าแก่มาเยี่ยมหลวงพ่อตลอด และเขาก็ยังเห็นวิญญาณพระหนุ่มยืนกวาดใบไม้อยู่หน้าวัดทุกครั้งที่เขามาที่วัดแห่งนี้

                                                  ภาพถ่ายโดย Heorhii Heorhiichuk จาก Pexels