ผีเด็กวัด

สนเป็นลูกเศรษฐีใช้ชีวิตอย่างสุขสบายมาโดยตลอด ตั้งแต่เด็กจนถึงวัยรุ่นเขาไม่เคยรู้จักคำว่าลำบาก วันหนึ่งพ่อของสนกังวลว่า หากไม่ฝึกให้สนรู้จักความลำบาก ต่อไปภายภาคหน้าเขาจะไม่สามารถเอาตัวรอดได้  พ่อของสนจึงส่งสนไปอยู่กับหลองอาของเขาที่บวชอยู่ที่วัดป่า ซึ่งหลวงอาก็เป็นน้องแท้ ๆ ของพ่อสนนั่นเอง  ตอนนั้นสนยังไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อถึงต้องส่งเขามาอยู่ที่วัด  ถึงแม้ว่าสนจะเป็นคนที่ใช้ชีวิตที่สุขสบายมาโดยตลอด แต่เขาก็เป็นเด็กที่ว่านอนสอนง่าย ไม่เกเร เชื่อฟังคำพูดของผู้ใหญ่  เมื่อเขามาอยู่กับหลวงอาหน้าที่ของเขาคือเด็กวัด เขาต้องทำทุกอย่างเหมือนเพื่อน ๆ ต้องตื่นแต่เช้ามืดตามหลวงอาไปบิณฑบาตทุกวัน ต้องล้างถ้วยล้างชามเอง ซักผ้า ล้างห้องน้ำ ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่อยากลำบากสำหรับสนมาก แต่เขาก็พยายามทำตามที่หลวงอาสั่งมาโดยตลอด

           ภาพโดย Bruno /Germany จาก Pixabay

สนเป็นคนเดียวที่อยู่ในเหตุการณ์และเห็นจ่อยจมน้ำหายไปกับตา ทำให้เขารู้สึกช็อคมากจนนั่งร้องให้ทั้งวัน  ทำให้หลวงอาต้องเข้ามาปลอบอยู่นานสองนานสนจึงอาการดีขึ้น  ในคืนนั้นขณะที่สนกำลังหลับอยู่ลำพังเพราะไม่มีจ่อยนอนข้างเขาอีกแล้ว  สนตื่นขึ้นมากลางดึกเพราะรู้สึกเย็น เขาพบว่าอยู่ ๆ ข้างตัวเขาอยู่ก็เปียกชุ่ม ทั้ง ๆ ที่ไม่มีน้ำรั่วออกมาจากตรงไหนเลย  สนรีบลุกขึ้นมาด้วยความตกใจ และรีบเอาที่นอนมาเปลี่ยนใหม่ ซึ่งคืนนั้นเขาก็ไม่สามารถหาคำตอบได้ว่าที่นอนของเขาเปียกได้อย่างไร  วันต่อมาสนได้ไปนั่งเล่นบนศาลาที่ตั้งศพของจ่อย สนรู้สึกอาลัยที่จ่อยตายไปเพราะจ่อยเป็นเพื่อนที่สนสนิทที่สุด  สนนั่งอยู่ที่ศาลาจนค่ำจึงเดินกลับมาที่ห้องและเข้านอน  สนตื่นขึ้นมาตอนดึกเพราะได้ยินเสียงคนร้องไห้อยู่นอกห้อง เขาเปิดประตูเดินออกมาดู ก็เห็นจ่อยนั่งกอดเข่าร้องให้อยู่หน้าห้อง สนตกใจกลัวมากเพราะร่างของจ่อยเป็นร่างที่เน่าเปื่อยเต็มไปด้วยน้ำหนอง

 สนรีบวิ่งไปที่ห้องหลวงอาเขาตะโกนร้องโวยวายลั่น จนพระตื่นกันทั้งวัด  เมื่อหลวงอาเปิดประตูมาสนรีบกระโดดกอดและเล่าว่าเจอผีจ่อย หลวงอาจึงปลอบให้สนหยุดร้องและให้เข้าไปนอนที่ห้องหลวงอา ซึ่งหลวงอาก็บอกให้สนไม่ต้องกลัวจ่อยคงมาลา เพราะพรุ่งนี้เมื่อเผาศพของจ่อยแล้วเขาก็จะไม่มาให้เห็นอีก จากนั้นหลวงอาก็พาสนสวดบทแผ่เมตตา  และหลังจากวันนั้นเมื่อเผาศพจ่อยแล้วสนก็ไม่เคยเห็นวิญญาณของจ่อยอีกเลย

               ภาพโดย ahmed adly จาก Pixabay