เสียงเรียกของวิญญาณ

             ลุงฉิมเป็นภารโรงของโรงเรียนที่ย้ายเข้ามาใหม่ แกเป็นคนขยันขันแข็งรับผิดชอบหน้าทีของตัวเองเป็นอย่างดี  หากเห็นว่ามีตรงไหนที่รกไม่น่ามองจะก็จะจัดการจนสะอาดเรียบร้อย  บางครั้งแกยังใจดีนำขนมมาแบ่งให้เด็กๆ ที่โรงเรียนกินเป็นประจำ ด้วยความที่ ผอ.โรงเรียนเป็นลุงฉิมเป็นคนขยัน จึงกลัวว่าแกจะทำงานมากเกินไป จึงกำชับแกหนักหนาว่า " ลุงฉิม ผมเข้าใจว่าลุงรักการทำงาน แต่ถ้างานไหนมันหนักเกินหรือไม่สำคัญก็ไม่ต้องทำก็ได้นะ  โดยเฉพาะอาคารเก่าด้านหลัง ไม่ต้องเข้าไปทำความสะอาดหรือ ไปตัดหญ้าก็ได้ ตรงนั้นน่ะไม่มีใครเข้าไปหลอก ลุงฉิมจะได้พักผ่อนบ้าง "  ลุงฉิมรู้สึกขอบคุณท่าน ผอ. ที่มีความเมตรตากับตน พร้อมบอกกับ ผอ. ว่า " ขอบคุณมากครับท่าน ผอ. แต่ถ้า ผอ.มีอะไรให้ผมรับใช้ก็เรียกได้ตลอดเลยนะครับ วันเสาร์อาทิตก็เรียกใช้ผมได้นะครับ ผมก็อยู่ที่บ้านพักในโรงเรียนนี่แหล่ะครับไม่ได้ไปไหน " ผอ. จึงตอบกลับไปว่า " ได้ครับลุง ไว้ถ้ามีอะไรผมจะเรียกใช้แล้วกันนะ " จากนั้น ทั้งสองก็แยกย้ายกัน

เครดิตภาพ https://pantip.com

              จนถึงเวลาเลิกเรียนทั้งครูทั้งนักเรียนต่างกลับบ้านกันหมดแล้ว วันนั้นเป็นเย็นวันศุกร์ จึงไม่มีครูนอนพักที่บ้านพักครู เพราะเสาร์อาทิตต่างคนต่างกลับบ้านกันหมด เหลือเพียงลุงฉิมที่อาศัยบ้านพักของโรงเรียนนอนอยู่ลำพัง  ช่วงเย็นวันนั้นลุงฉิมแกเห็นไม่มีใครอยู่แล้ว และแกก็ว่างไม่มีงานให้ทำต่อ จึงเดินไปสำรวจรอบๆ อาคารหลังเก่าว่าจะทำความสะอาดอย่างไรได้บ้าง แต่ก็ยังไม่ได้ลงมือทำอะไร เพราะแกเห็นว่าเย็มมากแล้ว จึงรอไว้ทำตอนเช้า ขณะที่ลุงฉิมกำลังเดินออกมาจากอาคารหลังนั้นก็ได้ยินเหมือนเสียงอะไรกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่ในอาคาร ลุงฉิมจึงเดินกลับเข้าไปที่อาคารแล้วพยามยามชะโชกดูตรงหน้าต่างเผื่อมาแมวเข้าไปติดอยู่ข้างไน  แต่ก็มองไม่เห็นอะไร แล้วสายตาของลุงฉิมก็เหลือบไปเห็นหน้าต่างบานหนึ่งปิดไม่สนิท จึงลองงัดหน้าต่างให้เปิดออกมาแล้วชะโชกหน้าเข้าไปดูในอาคาร ก็เห็นเป็นห้องโล่งๆ มีเศษโต๊ะเศษเก้าอี้หักไม่ได้งาน วางกองรวมกันอยู่มุมห้อง นอกนั้นก็ไม่เห็นมีจะอะไร ทันใดนั้นลุงฉิมก็รู้สึกเหมือนมีลมบางอย่างเข้ามากระทบที่หน้าเบาๆ ลุงฉิมจึงปิดหน้าต่างแล้วถอยออกมา และเดินกลับไปที่บ้านพักของตน

            ตกคืนนั้นลุงฉิมรู้สึกกระวนกระวายนอนไม่หลับ จึงเดินออกมานั่งมวนใบจากดูดที่ม้านั่งริมสนามฟุตบอล  พลันก็ได้ยินเสียงเหมือนใครมาส่งเสียงเรียก เป็นเสียงผู้หญิงเหมือนยังมีอายุไม่มากนัก ลุงแกหันซ้ายหันขวา ก็หันไปเห็นไฟที่อาคารหลังเก่าด้านหลังเปิดอยู่ และก็แน่ใจว่าเสียงที่เรียกลุงฉิมมาจากแถวอาคารนั่น  ลุงฉิมจึงคิดว่าคงมีใครเข้าไปแถวนั้นแน่ๆ แกจึงเดินเข้าไปดูใกล้ๆ ยิ่งเดินเข้าไปใกล้เสียงก็ดังขึ้น แต่พอไปถึงเสียงก็เงียบลง ลุงฉิมจึงเดินสำรวจโดยรอบอาคาร ว่ามีใครแอบเข้ามารึป่าว แต่ก็ไม่พบสิ่งใดที่ผิดปกติ มีเพียงไฟอาคารที่ไม่รู้ว่าใครมาเปิดทิ้งไว้  เมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรลุงฉิมจึงปิดไฟแล้วเดินกลับมานั่งที่ม้านั่งริมสนามฟุตบอลเหมือนเดิม  สักครู่ก็ได้ยินมีเสียงผู้หญิงมาเรียกลุงฉิมอีก " ลุงจ๋า ลูงจ๋า มาช่วยหน่อยสิจ๊ะ " ครั้งนี้ทำเอาลุงฉิมถึงกับขนลุก เพราะเสียงที่ได้ยินดังชัดเจนและเย็นยะเยือก  ลุงฉิมมองกลับไปที่อาคารไม้หลังเก่าก็เห็นไฟเปิดอยู่ทั้งที่เมื่อกี้ลุงฉิมได้ปิดเองกับมือ และยิ่งตกใจไปกว่านั้นคือเห็นร่างของหญิงสาวชุดขาวผมยาวยืนก้มหน้าโผล่ออกมาจากหน้าต่างอาคารหลังนั้น ทำให้ลุงฉิมเห็นแล้วถึงหงายหลังตกจากม้านั่ง และรีบวิ่งเข้าไปนั่งสวดมนต์ในห้องไม่ออกมาจนเช้า  หลังจากวันนั้นลุงฉิมก็ไม่เข้าไปยุ่งที่อาคารไม้หลังเก่าแห่งนั้นอีกเลย.............