ด้วยบารมีของหลวงพ่อ

alt="https://onscene-prod.s3-ap-southeast-1.amazonaws.com/files/styles/body_image_480w/public/inline-images/inbound7757135640505772934.jpg?itok=-piLoQSw" > ภาพโดย Free-Photos จาก pixabay

       คุณพ่อพยายามคิดแต่ก็คิดไม่ออก พอคุณพ่อกลับมาถึงบ้าน ก็เลยเดินไปถามคุณป้าว่า "ใช่บ้านยายจ่อยไหมละที่ปลูกติดริมภูเขาอีกฟากนึงทางโน่น" ป้าก็รีบตอบกลับมาอย่างทันควันว่า "ใช่สิแต่ยายจ่อยแกตายไปนานแล้วนะแกเป็นผีปอบ อย่าเผลอเดินเข้าไปแถว ๆ บ้านแกเชียวละ"

      ก่อนแกจะตายไม่มีญาติพี่น้องมารับเลี้ยงผีปอบต่อเลยสงสัยมันหิวมาก มันก็เลยกินเครื่องในแกไปละมั้ง เพราะปรกติยายจ่อยแกเป็นคนตัวอ้วนมาก แต่พอตายไปแล้วตัวกลับเหลือเท่าไม้ซีกเอง ป้าพูดเสร็จก็หัวเราะออกมาดังมาก ๆ  ดิฉันเองได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกเสียวสันหลังวาบขึ้นมาทันที ความกลัวพุ่งพล่านเข้ามาจับกุมในหัวใจดิฉันอย่างบอกไม่ถูก

ภาพโดย Free-Photos จาก pixabay

       พอตกดึกดิฉันจึงรีบกินข้าว อาบน้ำแล้วก็รีบเข้านอนเลย ไม่รู้ว่าดิฉันกลัวจนคิดไปเองหรือปล่าว เพราะรู้สึกได้ว่าเหมือนมีคนมาเดินวนเวียนอยู่บริเวณใต้ถุนบ้านตลอด ดิฉันเองก็ได้แต่ฝืนใจให้หลับแต่ก็ต้องสะดุ้งตื่นเพราะเสียงกรนของคุณป้าที่นอนหลับอยู่ข้าง ๆ ซักพักนึงดิฉันก็ได้ยินเหมือนฝีเท้าคนวิ่งอย่างดังออกไปจากข้างหลังบ้าน

        ดิฉันนอนข่มตาให้หลับลง แต่ในใจรู้สึกกลัวมาก ๆ กลัวจนตัวสั่นสุด ๆ อยู่ ๆ คุณป้าก็พูดขึ้นมาว่า นอนเถอะไม่มีอะไรหรอก ดิฉันเองรู้สึกกลัวจนน้ำตาไหล ทำให้นอนไม่หลับเกือบครึ้งคืนเลย ความรู้สึกคือไม่อยากจะอยู่แล้วอยากกลับกรุงเทพซะพรุ้งนี้เช้าเลย พอรุ่งเช้าดิฉันก็เลยไปขอร้องคุณพ่อให้กลับบ้านตอนสาย ๆ ของวันนั้นเลย ป้าเองก็เข้าใจไม่ได้ว่าอะไร

ภาพโดย CHOTE BKK จาก pixabay

      หลังจากนั้นไม่กี่เดือนชาวบ้านก็ได้เผาบ้านหลังนั้นทิ้งและได้เชิญพระเกจิรูปนึงมาปลดปล่อยดวงวิญญาณของผีปอบดวงนั้นไปซะ ถือว่าดิฉันยังดวงดีอยู่ เพราะมีญาติของทางคุณแม่ที่มีเซ้นต์ในเรื่องนี้ทักมาบอกว่า เค้านิมิตรเห็นว่าผีปอบตนนั้นอยากมากินดิฉันมาก แต่ก็มากินไม่ได้เพราะบารมีของหลวงพ่อจากวัดนึงที่ดิฉันแขวนคอไว้อยู่เป็นประจำ ท่านช่วยขจัดสิ่งไม่ดีรวมถึงภูตผีทั้งหลายให้ถอยห่างออกไป