สวัสดีเราอยากมาแชร์ประสบการณ์การไปเรียนซัมเมอร์ที่อังกฤษเป็นเวลา 2 อาทิตย์ ค่ายนี้เป็นค่ายของโรงเรียนที่จัดขึ้นทุกปีเพื่อเด็กที่ต้องการไปเรียนต่างประเทศ ปีนี้เราอยู่ม.3แล้วแล้วเราก็คิดว่าเราสมควรที่พ่อแม่จะอนุญาตให้ไปค่ายนี้กับโรงเรียน ในช่วงเดือนตุลาคม ตอนเราเข้าไปถามเราลุ้นมากกับคำตอบที่จะได้ แต่สุดท้ายเราก็ได้ไป ตอนนั้นเราดีใจสุดขีดเลย ค่ายนี้ปีของเรามีนักเรียนไปทั้งหมด 31 คน และจะให้นักเรียนจับคู่กัน เพื่อไปอยู่กับ host family เราได้คู่กับรุ่นพี่ที่เราสนิท เราเลยไม่เกร็งอะไรมาก การนั่งเครื่องบินจากกรุงเทพไปถึงลอนดอนใช้เวลาทั้งหมด 12 ชั่วโมง เราขึ้นเครื่องตอนเที่ยงคืน ตลอดที่นั่งอยู่บนเครื่องเรารู้สึกเหมือนเวลาผ่านไปเร็วมาก เพราะเรานั่งคุยกับเพื่อนตลอดทาง ถึงแม้เราจะเล่นโทรศัพท์ไม่ได้ก็เถอะ แต่พอเพื่อนเราหลับเราก็เหงา เราเลยลุกไปเข้าห้องนำ้ นั่นทำให้เราเจอเด็กผู้หญิงคนนึงเป็นเด็กน้อยฝรั่ง เราเลยเข้าไปพูดภาษาอังกฤษด้วย เด็กผู้หญิงคนนั้นก็คุยกับเราด้วยท่าทีตื่นเต้น ด้วยความที่เราไม่ได้เก่งภาษาอะไรมาก แต่เราเป็นคนมีควากล้าแสดงออก เราเลยคิดว่าเราต้องกล้าที่จะพูดถ้าหากเราไม่พูด เราก็จะไม่รู้ว่าถูกหรือเปล่า เราคุยกับเกี่ยวกับเมืองลอนดอนนานมาก เมื่อไปถึง Heathrow airport เรานั้นเราตื่นเต้นมากกับอากาศที่หนาวแบบที่ประเทศไทยไม่มีทางมี จากนั่นพวกเราในค่ายก็นั่งรถบัสไปที่ เมือง Eastbourne เป็นเมืองที่อยู่ด้านใต้ลอนดอน มีทะเลสวยงาม วันแรกเราก็นั่งรถไปที่ LTC เป็นเหมือนคล้ายๆโรงเรียนปรับภาษา เป็นโรงเรียนที่ใหญ่และหรูมาก จนเราสามารถหลงได้ เรามาที่นี่เพื่อรอ host family มารับ เราตื่นเต้นมาก เรารอที่จะเจอกับโฮส และแล้ว first impression ก็เป็นไปได้ดี สำหรับวันแรกเราก็กลับบ้านไปพักผ่อนเก็บของ ในวันต่อมาเราจะต้องตื่นไปเรียนที่ LTC ในอาทิตย์แรกโดยการเดิน เอาจริงๆเราเหนื่อยตั้งแต่เราตื่นจากเตียงแล้ว เพราะบ้านของเราอยู่ห่างจากโรงเรียนพอสมควร แต่เราก็คิดผิด การเดินไปโรงเรียนไม่ใช่อะไรที่แย่เลยเพราะ บรรยากาศเย็นสบาย ไม่มีขยะ ทำให้เราเพลินตามากๆ จนเรามาถึง LTC ก็จะมีการสอบ 90ข้อเพื่อ คัดห้องของเด็กเราสอบได้ห้องแรกเหมือนรุ่นพี่เรา แต่เพื่อนของเราสอบได้ห้องที่สองหมดเลย เราจะเริ่มเรียนกัน 9:00น. และเลิก 12:00น. หลังจากนั้นพวกเราก็จะไปเที่ยว supermarket กัน เราพยายามคุยกับ teacher และ. โฮสของเรา เราพยายามฝึกภาษา ไม่ว่าจะพูดถูกบ้างผิดบ้างแต่ก็พยายาม จนเราเป็นคนที่สนิทกับ teacher มาก นี่เรากับบัดดี้ของเรา ผ่านมา อาทิตย์ที่ 2 เราได้ไปเรียนที่โรงเรียน แถบในเมือง เราได้บัดดี้เป็นคนน่ารักมาก อายุเท่าเราเลยแต่เธอสวยมากจริงๆ เรียนเก่ง ในตารางเรียนเธอจะมีแต่วิชาวิทย์-คณิต และเธอเรียนเก่งมากแต่บางทีเราก็เหงา เพราะทุกคนจะถูกจับแยกกับคนอื่นๆในค่าย เหมือนเราเป็นคนไทยคนเดียวในโรงเรียน ทีนี้แหละ เราจึงได้ใช้ภาษาอังกฤษแบบเต็มที่เลยทีเดียว แต่สิ่งที่คิดเป็นไม่หายของเราเลยก็คือ การหลับในคาบเรียนนั้นเอง(แก้ไม่หาย!!) ไม่ว่าจะอยู่ที่ไทยหรือที่ไหนเราก็สามารถหลับได้ แต่บัดดี้ของเราก็จะคอยปลุกตลอด เราสนุกมากมากจนไม่อยากกลับบ้าน แต่ก็มีบางคนเกิดอาการ homesick เราก็สงสารนะ แต่เราก็ช่วยอะไรไม่ได้จริงๆ เพราะการมาเรียนต่างประเทศ ที่ไม่มีพอแม่อยู่ด้วย เราก็ต้องดูความพร้อมว่าเราพร้อมมากแค่ไหนแล้ว แต่โดยรวมเราว่าการมาเรียนครั้งนี้ ได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างเลยทีเดียว