cr.ภาพหน้าปกโดยผู้เขียน การเดินทางครั้งนี้นั้นเริ่มจากในช่วงที่ฉันกำลังเรียนอยู่ชั้น ม.6 ซึ่งระหว่างนั้นเป็นช่วงพักกลางวัน ซึ่งโรงเรียนที่ฉันเรียนนั้นมีโต๊ะทานข้าวที่อยู่ติด ๆ กัน และระหว่างที่ฉันกับเพื่อน ๆ กำลังทานข้าวกันอยู่ ก็ได้ยินเสียงของโต๊ะที่อยู่ข้าง ๆ กำลังพูดถึงการปีนเขาอย่างสนุกสนาน ฉันและเพื่อน ๆ ต่างนิ่งเงียบแอบฟังการสนทนานั้นอย่างตั้งใจหลังจากโต๊ะข้าง ๆ ลุกขึ้น และพวกเราก็ทานอาหารกันเสร็จพอดีเพื่อนของฉันคนหนึ่งก็เอ่ยปากขึ้นมาทันทีเลยว่า “มึงพวกเราก็มีที่เรียนกันแล้ว เราไปขึ้นเขากันไหม” สิ้นเสียงคำชวนนั้นพวกฉันก็มองหน้ากันโดยมิได้นัดหมาย และนี่คือจุดเริ่มต้นของการเดินทางในครั้งนี้... ในการท่องเที่ยวธรรมชาติที่เต็มไปด้วยความอุดมสมบรูณ์ของป่าเขานั้นทำให้มีความสุขมากแล้ว จะดีแค่ไหนถ้าหากการเดินทางนั้นมีเพื่อนเดินร่วมทางไปด้วยพร้อมกับเรา cr.ภาพถ่ายโดยผู้เขียน หลังจากที่เพื่อนของฉันพูดจบ พวกเพื่อนที่เหลือและรวมถึงฉันก็ตอบตกลงโดยยังไม่ทันคิด และซึ่งวันนี้เป็นวันศุกร์พอดีพวกเราจึงตัดสินใจเดินทางในวันพรุ่งนี้ หลังจากเลิกเรียนพวกฉันจึงแยกย้ายกันกลับบ้าน กลับไปเตรียมของที่จะไปปีนเขา พอถึงเวลานัดหมายฉันจึงเดินทางไปบ้านเพื่อนเพื่อไปรวมตัวขึ้นรถกันซึ่งเดินทางกันโดยรถยนต์ของพ่อของเพื่อน ระหว่างทางไปยังอุทยานแห่งชาติรามคำแหงนั้นฉันก็มองบรรยากาศไประหว่างทางซึ่งเต็มไปด้วยบ้านเรือนของชาวบ้านซึ่งเป็นภาพที่ไม่ค่อยดูดีเท่าไรนัก พอนั่งรถมาได้ไม่นานก็ถึงที่ทำการอุทยานซึ่งภาพตรงหน้านั้นแตกต่างเป็นอย่างมากกับทางเข้านั้น ซึ่งอุทยานดังกล่าวนั้นเต็มไปด้วยต้นไม้สูงใหญ่เต็มเขาเขียวขจีอุดมสมบูรณ์อย่างมาก และไม่นานก็ถึงด่านทางเข้าโดยมีค่าเข้าคนละ 10 บาทซึ่งเป็นค่าบำรุงรักษาพอถึงที่ทำการพวกฉันเดินเท้าไปที่ทำการเพื่อไปลงทะเบียนเข้า ซึ่งวันที่ฉันมานั้นที่อุทยานมีกิจกรรมปีนเขาร่วมด้วย ทำให้ฉันเห็นคนเป็นจำนวนมากที่มาร่วมกิจกรรมปีนเขา และก่อนขึ้นเป็นประจำที่ฉันและเพื่อน ๆ จะขอเก็บภาพบรรยากาศไว้ cr.ภาพถ่ายโดยผู้เขียน หลังจากเก็บภาพกันเสร็จจึงเดินทางไปยังเป้าหมายโดยทันที ตลอดระยะทางซึ่งเต็มไปด้วยป่าไม้ที่เขียวชอุ่มนั้นทำให้ฉันมีกำลังใจในการปีนขึ้นเพื่อจะได้สัมผัสบรรยากาศที่ฉันหลงใหลโดยเร็ว สภาพของระยะทางช่วงนี้ไม่ชันมากนักพวกฉันและเพื่อจึงเดินขึ้นกันได้สบาย cr.ภาพถ่ายโดยผู้เขียน พอเดินทางได้สักพักทางเดินก็เริ่มชันมากขึ้น ทำให้ฉันและเพื่อน ๆ เริ่มมีอาการล้าอย่างเห็นได้ชัด cr.ภาพถ่ายโดยผู้เขียน cr.ภาพถ่ายโดยผู้เขียน และตลอดระยะทางที่ฉันเดินมานั้นก็มีกลุ่มพี่ ๆ คอยให้กำลังใจตลอดมาว่า “สู้ ๆ นะ ใกล้ถึงแล้ว” เป็นการให้กำลังใจที่มีพลังในการเดินต่อไปได้อย่างมาก หลังจากที่พวกพี่พูดจบฉันก็อดขำเป็นไม่ได้ว่า ตลอดทางที่ฉันเดินขึ้นมานั้นก็มีผู้คนอื่น ๆ ให้กำลังใจตลอดเวลาว่าใกล้ถึงแล้วตั้งแต่ตีนเขา แม้จะเป็นคำโกหกฉันและเพื่อนก็มีพลังกำลังใจอย่างบอกไม่ถูก ด้วยความที่เป็นฉันนั้นฉันก็ได้นึกถึงคำ ๆ นึงจากหนังสือที่ฉันเคยอ่าน ว่า กำลังใจในการก้าวต่อไป หาได้ง่ายๆจากผู้คนที่ผ่านมา cr.ภาพถ่ายโดยผู้เขียน หลังจากสิ้นเสียงคำนั้นฉันและเพื่อนซึ่งนั่งพักอยู่ที่ต้นไม้ใหญ่ก็ลุกกันเดินทางต่อ โดยมีฉันและเพื่อนอีกคนเดินนำขึ้นมาก่อนเพื่อขึ้นมาจองที่กางเต็นท์และเช่าอุปกรณ์กางเต็นท์และทิ้งให้เพื่อน ๆ ที่เหลือไว้ตามหลัง ตลอดทางที่ขึ้นมากฉันก็ฉุดคิดขึ้นมาได้ว่าแม้จะมีผู้คนมากมายเดินสวนกันก็ไม่สามารถกลบกลืนความเงียบสงบของป่าเขาได้ และระหว่างทางนั้นซึ่งเต็มไปด้วยต้นไม้นานาชนิดน้อยใหญ่ซึ่งให้ร่มเงาตลอดการเดินทางทำให้ฉันไม่รู้สึกถึงความร้อนจากแสงแดดแม้แต่น้อยและด้วยความสูงของเขาด้วยนั้นทำให้อาการนั้นดูเย็นสดชื่นมากขึ้นและทำให้ฉันหูอื้อไปตาม ๆ กัน พอเดินได้สักพักก็ถึงจุดกางเต็นท์ ทำเอาขาของฉันและเพื่อนอีกคนก้าวขาขึ้นเป็นไม่ได้เนื่องจากความล้า ฉันและเพื่อนล้มตัวลงนอนบนหญ้าที่นุ่มฟูเนื่องจากความล้า และระหว่างรอเพื่อนขึ้นมาฉันจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเก็บภาพไว้ cr.ภาพถ่ายโดยผู้เขียน cr.ภาพถ่ายโดยผู้เขียน และระหว่างนั้นฉันจึงเดินไปจองเต็นท์ที่จะนอนจำนวน 4 เต็นท์ด้วยกัน แม้จะเป็นช่วงเที่ยงบนนี้ก็เต็มไปด้วยความเย็นจนฉันหนาว แสงแดดที่แสดส่องลงมาไม่ได้ช่วยให้อุ่นขึ้นมากนัก ไม่นานหนักเพื่อนของฉันก็ขึ้นมากันครบ จากนั้นก็แยกย้ายกันไปอาบน้ำ และทำอาหาร ซึ่งอาหารช่วงเย็นเป็นมาม่าคนละกระป๋อง555 เนื่องจากความล้ามาก ๆ จึงไม่ได้ทำกับข้าวกัน หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จก็แยกย้ายกันไปนอน เพื่อเตรียมแรงในวันพรุ่งนี้เพื่อจะตื่นขึ้นมาดูพระอาทิตย์ขึ้น นอนได้ไม่นานมากนัก ก็เช้า พวกฉันจึงลุกไปเตรียมความพร้อมไปดูพระอาทิตย์ขึ้นในช่วงตี5 ที่เต็มไปด้วยหมอกและความหนาวที่มีอุณหภูมิ 4 องศาซึ่งหนาวมากกก cr.ภาพถ่ายโดยผู้เขียน cr.ภาพถ่ายโดยผู้เขียน หลังจากเตรียมตัวกันเสร็จก็เดินทางไปยอดเขาเพื่อดูพระอาทิตย์ขึ้น cr.ภาพถ่ายโดยผู้เขียน พอถึงเป้าหมายการเดินทางครั้งนั้น บนยอดเขานั้นเต็มไปด้วยผู้คนจำนวนมากเพื่อจุดประสงค์เดียวกับเรา cr.ภาพถ่ายโดยผู้เขียน บรรยากาศตอนนี้เต็มไปด้วยความสุข ภาพตรงหน้าที่ฉันได้เห็นเต็มไปด้วยหมอกสีขาวที่มีแสงพระอาทิตย์ที่แสงส่องมากระทบบนใบหญ้าทำให้ดูเป็นสีเหลืองทอง และด้วยความสูงของยอดเขาทำให้เห็นป่าเขาซึ่งอยู่ข้างล่าง และมองไปไกลสุดลูกตาก็เต็มไปด้วยสีเขียวขจีซึ่งทำให้ฉันหลงใหลกับบรรยากาศซึ่งอยู่ทางด้านหน้า และเป็นไปไม่ได้ที่พวกฉันจะไม่หยิบกล้องขึ้นมาถ่ายรูป cr.ภาพถ่ายโดยผู้เขียน cr.ภาพถ่ายโดยผู้เขียน cr.ภาพถ่ายโดยผู้เขียน cr.ภาพถ่ายโดยผู้เขียน หลังจากดูกันเสร็จแล้วเราจึงเดินทางลงเขาในเวลาต่อมา พร้อมกับเก็บภาพบรรยากาศก่อนไปการเดินทางในครั้งนี้ฉันก็อดคิดไม่ได้ว่า ทำไมป่าเขายังคงความอุดมสมบูรณ์เช่นนี้ ต้องขอบคุณผู้คนและเจ้าหน้าที่ที่นี่ที่คอยดูแลรักษาสภาพให้คงความสมบูรณ์แบบนี้และเพื่อน ๆ ของฉันที่พร้อมเดินทางร่วมกันกับฉันและผู้คนที่คอยให้กำลังกันและกันตลอดระยะทางขึ้น ฉันหวังว่าการเดินทางของฉันในครั้งนี้จะทำให้ทุกคนให้ความสนใจรักษาสภาพป่าไม้ให้คงความอุดมสมบูรณ์เช่นเดิมและหลงใหลในเขาหลวงจังหวัดสุโขทัยเช่นเดียวกับฉันในครั้งนี้... cr.ภาพถ่ายโดยผู้เขียน cr.ภาพถ่ายโดยผู้เขียน cr.ภาพถ่ายโดยผู้เขียน cr.ภาพถ่ายโดยผู้เขียน สำหรับการเดินทางครั้งนี้ฉันขอลาไปก่อนนะคะหวังว่าเราจะได้พบกันในเร็ว ๆ นี้ cr.ภาพถ่ายโดยผู้เขียน
