ตากคือจังหวัดที่อยู่ภาคตะวันออก หรืออยู่ภาคเหนือตอนล่างหว่าไม่แน่ใจนะ เอาเป็นว่าตากเป็นจังหวัดที่มีพื้นที่กว้างมากแต่ประชากรกลับหนาแน่นน้อยกว่าเชียงใหม่เสียอีก รอบนี้ผมได้มีโอกาสมาทำงานที่ตาก ช่วงเช้าผมอยู่ที่เชียงใหม่ซึ่งช่วงนี้ต้องบอกเลยว่าฝุ่น pm2.5 หนาแน่นแบบสุด ๆ ลงเป็นหมอกกันเลยทีเดียวบนท้องถนนก็คับคั่งไปด้วยรถยนต์และมอเตอร์ไซค์ ต้องบอกว่าวุ่นวายมาก ผมขึ้นรถทัวร์ตอนบ่ายที่ท่ารถคนน้อยมาก ๆ สงสัยจะกลัวโควิดกัน นักท่องเที่ยวพอมีบ้างการเดินทางจากเชียงใหม่มาตากใช้เวลาเดินทางประมาณ 4 ชั่วโมง มาถึงเป็นเวลา 5 โมงเย็นเป็นที่เรียบร้อยแน่นอนเมื่อมาถึงเราต้องหาอะไรกินก่อนเข้าที่พักเพื่อนผมจึงพาไปหาอะไรกินที่ตลาดกลางตากสิน เครดิตรูปภาพโดยวิศวะหนีเที่ยว ผมก็นึกว่าจะเป็นตลาดแบบที่มีร้านเยอะ ๆ เป็นโรงอาหารหรืออะไรแบบนั้นแต่เปล่า ที่นี่เป็นตลาดสดขายของจำพวกวัตถุดิบปรุงอาหารอย่างผัก เนื้อ ถัดไปหน่อยจะมีร้านขายของกินอยู่แต่เป็นร้านแบบ ร้านข้างทางกางร่ม กางเต้นท์ขายกันข้างถนน มีอยู่ประมาณ 10 - 20 ร้านได้ไม่เยอะไม่น้อยไป หลังจากแวะกินเสร็จเราก็มาเดินเล่นกันที่สะพานแขวน นี่คือสะพานสมโภชกรุงรัตนโกสินทร์ 200 ปีมันใหญ่มากแปลกตาดีครับ สะพานแขวนเป็นสะพานข้ามแม่น้ำปิงจากฝั่งเมืองตากไป ตำบลป่ามะม่วงระยะทางยาวถึง 400 เมตรเลยทีเดียวมีคนมาถ่ายรูปเซลฟี่กันเยอะเลย และผมเองก็เป็นหนึ่งในนั้นถ่ายรูปไปอวดแม่หน่อยด้วยความที่สะพานยาวมากเวลาเดินจะยวบยาบไปตามน้ำหนักตัวเราดิตรูปภาพโดยวิศวะหนีเที่ยว บรรยากาศบนสะพานดีมาก ๆ ลมเย็นที่พัดมาเบา ๆ กับอากาศดี ๆ นี่มันคนละเรื่องกับเมื่อเช้าที่เชียงใหม่เลยอากาศดี ไม่มีฝุุ่น รถไม่เยอะไม่วุ่นวาย ย้ายมาอยู่นี่เลยได้ไหมเนี่ย ด้วยความที่เป็นเดือนมีนาคมน้ำในแม่น้ำปิงจะแห้งมากมองเห็นสันดอนทรายที่โผล่ขึ้นมาน้ำตื้นขึ้นมากดิตรูปภาพโดยวิศวะหนีเที่ยว ที่ชายหาดมีคนมาเล่นน้ำกันหลายคน รอบนี้การผ่อนคลายพักเหนื่อยไม่ใช่การกินอาหารอร่อยอะไรแต่การเดินเล่นสัมผัสบรรยากาศดี ๆ มองผู้คนหลากหลายเดินจับจ่ายซื้อของก็ดีไปอีกแบบ วันนี้หมดเรื่องเล่าแล้วไว้ได้ไปเที่ยวที่ไหนอีกจะแวะมาเล่าให้ฟังอีกนะครับ แล้วเจอกันโพสหน้า บาย By วิศวะหนีเที่ยว เครดิตรูปภาพโดยวิศวะหนีเที่ยว