วิญญาณตายยกครัวที่ทำเด็กแว้นขนหัวลุกไปตามๆกัน

นี่คือเรื่องราวของ "พล" เด็กวัยรุ่นคนหนึ่งในชลบุรีที่ใช้ชีวิตเช่นเดียวกับเด็กวัยรุ่นทั่วไปในท้องถิ่น นั่นคือการเสพย์ยาเสพย์ติด ต่อยตีกัน และซิ่งจักรยานยนต์กวนเมือง ทุกวันในเวลาพลบค่ำพลจะออกไปแว้นรถกับเพื่อนๆแล้วกลับเข้าบ้านตอนดึกๆเสมอ ส่วนหนึ่งเพราะเขาไม่อยากรับรู้ ไม่อยากเครียดกับปัญหาภายในบ้าน ทั้งอาการป่วยจากโรคเครียดของพ่อ การเงินที่ขัดสน รวมไปถึงความรู้สึกว้าเหว่ ความเหงาเหมือนตัวคนเดียวยามอยู่บ้าน

วันหนึ่งพลถูกแม่ของเขาขอร้องไม่ให้ออกไปแว้นกับเพื่อนๆ เพียงเพราะแม่ของพลรู้สึกถึงลางสังหรณ์แปลกๆ พลไม่ฟังทั้งยังรู้สึกว่าความเชื่อนั้นงมงาย เขาเถียงกับแม่จนเรื่องเล็กๆขยายกลายเป็นเรื่องใหญ่โต สุดท้ายพลควบจักรยานยนต์คู่ใจพลางเร่งเครื่องเสียงดังสนั่นเพื่อประชดแม่ จากนั้นจึงขับพาหนะสองล้อนั้นพุ่งทะยานออกไปโดยมีเสียงก่นด่าของชาวบ้านละแวกนั้นตามหลัง

เมื่อรถพยาบาลมาถึงสุดท้ายไม่ทันการณ์พ่อของพลเสียชีวิตไปแล้ว จากนั้นแม่ของพลพยายามติดต่อเขาหลายครั้งก็ติดต่อไม่ได้ คืนนั้นเองความทุกข์โศกและความเครียดที่ประเดประดังเข้าหาทำให้คนเป็นแม่ไม่อยากอยู่บนโลกนี้อีกต่อไป เธอแขวนคอตายในบ้านหลังจากรถพยาบาลนำร่างของผู้เป็นสามีออกไปได้ไม่นาน ศพนั้นตายอย่างโดดเดี่ยวทั้งคืนก่อนจะมีคนมาพบศพในช่วงสายของวันถัดมา แม้จะไม่สามารถตั้งข้อกล่าวหาประมาททำให้ผู้อื่นถึงแก่ความตายได้เพราะเห็นใจในความสูญเสีย แต่พอสอบถามพลเจ้าหน้าที่ก็บังเอิญได้พบความผิดเกี่ยวกับคดีทำร้ายร่างกายที่เขาก่อขึ้นในคืนที่ผ่านมา เมื่อค้นตัวก็พบยาเสพย์ติดอีกจำนวน เพื่อนที่ร่วมก่อเหตุของเขาหนีไปได้พลถูกจับและรับโทษแค่คนเดียว

แทนที่จะได้จัดงานศพให้บุพการีกลายเป็นว่าพลถูกขังอยู่ในคุก ไม่มีญาติ ไม่มีเพื่อนคนไหนยื่นประกันตัว แม้เจ้าหน้าที่ให้ความกรุณาพาตัวเขาไปร่วมพิธีศพพลกลับยิ่งเจ็บปวดเมื่อได้ทราบว่าไม่มีใครอยากร่วมแสดงความเสียใจกับ "ไอ้ลูกทรพี" ที่ทำให้พ่อและแม่ของตัวเองต้องตายแม้แต่คนเดียว ไม่มีใครออกหน้าเป็นเจ้าภาพ พีธีศพจึงจบด้วยพิธีกรรมทางศาสนาแบบเรียบง่ายเพียงไม่กี่วัน

หลังจากนั้น...ไม่มีใครพบเห็นพลอีกเลย บ้างก็ว่าเขาหนีไปเพราะความอับอาย บ้างก็ว่าติดคุกยาวเพราะคดียาเสพย์ติด ไม่นานนักหลายคนก็ได้คำตอบ เมื่อชาวบ้านได้กลิ่นเหม็นเน่ารุนแรงจากบ้านหลังเดิม เจ้าหน้าที่เข้าสำรวจก็พบศพชายหนุ่มนอนตายขึ้นอืดในห้องน้ำ แม้ใบหน้าจะบิดเบี้ยว ผิวคล้ำจนม่วง ดวงตาแดงก่ำแทบถลนออกจากเบ้าแต่ชาวบ้านก็พอจำเค้าเดิมของไอ้ลูกทรพีได้ ข้างๆศพของพลพบน้ำยาล้างห้องน้ำฤทธิ์รุนแรงวางอยู่ ตอนนั้นทุกคนรับรู้แล้วว่าเขาเสียใจแค่ไหน เขารู้สึกผิดที่เป็นต้นเหตุให้บุพการีทั้งสองต้องเสียชีวิตอย่างไร บางคนอโหสิกรรมให้ บางคนแอบสมน้ำหน้าเล็กๆเพราะเห็นเขาเป็นเศษคนที่แม้มีลมหายใจอยู่ก็ไม่ได้สร้างคุณูปการใดๆแก่โลก

ในเวลาต่อมาเรื่องเล่าหลอนๆของบ้านสามศพก็เริ่มเป็นที่เล่าลืออย่างหนาหูในละแวกนั้น ทั้งกลิ่นเหม็นเน่าไม่ทราบที่มา เสียงโหยหวนยามค่ำคืน และเงาร่างคนเดินวนเวียนอยู่ในบ้าน พวกเด็กแว้นและรถกระบะแต่งซิ่งคือกลุ่มที่เจอดีบ่อยที่สุดเมื่อขับรถผ่านบ้านหลังดังกล่าว มีบ่อยครั้งที่รถมักจะเสีย คันเร่งค้าง เบรกไม่อยู่ เกิดอุบัติเหตุจนได้รับบาดเจ็บรวมถึงเสียชีวิตอยู่เรื่อยๆ แต่สิ่งที่น่าขนลุกคือทุกคนพูดคล้ายๆกันว่าก่อนประสบเหตุจะพบเห็นคนวิ่งตัดหน้ารถหรือมีมือเอื้อมาปิดตา บ้างก็ว่าเป็นเงาร่างชายวัยกลางคน ผู้หญิงวัยกลางคน บ้างก็ว่าเป็นเด็กชายวัยรุ่นโผล่มานั่งในรถหรือซ้อนท้ายจักรยานยนต์