สวัสดีผู้อ่านทุกท่าน เนื่องจากว่าผู้เขียนได้บังเอิญไปเห็นไปเจอภาพเก่า ๆ เมื่อปีที่แล้วที่ได้ไปทริปทะเลกับเพื่อน ๆ จึงได้เขียนบทความนี้ขึ้นมา เชื่อว่าหลาย ๆ คน คงอยากให้ โควิด-19 นี้ หายไปสักที จะได้ไปไหนก็ได้อยากไปเที่ยวเต็มที่แล้ว กักตัวแบบนี้จะไม่ไหวแล้ว ผู้เขียนก็เช่นกัน 555+ ร้อน ๆ แบบนี้ทะเลสวย ๆ ในประเทศไทยก็มีเยอะซะเหลือเกิน ปัยจัยการเลือกที่เที่ยวก็แล้วแต่ความสะดวกของแต่ละบุคคล แต่วันนี้ผู้เขียนขอนำเสนอเกาะแสมสาร อำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรีค่ะ ทริปนี้พวกเราไม่เน้นหรู ไม่อยู่แพง แค่มีเป้คนละใบกับเพื่อนที่รู้ใจร่วมเดินทางไปด้วยแค่นี้ก็สบายใจแล้ว สถานที่พักเรานั้นอยู่ระยอง ก็ใกล้กับแสมสารแหละ เสมือนว่าไปทริปเดียวได้อยู่สองจังหวัดเลยแฮะ !!! ต้นทางของเราคือกรุงเทพ ฯ ไปโดยรถตู้ที่ท่าเอกมัย ขึ้นรถกรุงเทพฯ-สัตหับ และต่อด้วยรถสองแถวสีฟ้าไปยังที่พัก ประมาณ 3 ชั่วโมงก็ถึงค่ะ (จำที่พักไม่ได้ แต่ข้างหน้าที่พักดอกไม้สวยมาก) เนื่องจากเรามาถึงก็เกือบเย็นแล้ว การข้ามไปเกาะก็จะมีรอบในการนั่งเรือไป พวกเราเลยขอพักเอาแรงก่อน พรุ่งนี้เช้าค่อยออกแต่เช้าเพื่อไปจับบัตรคิว และต้องรีบไปเพราะแต่ละรอบจะเต็มเร็วหากวันนั้นนักท่องเที่ยวมาเยอะ เราจะไม่เสี่ยง 555+ ในที่สุดก็ได้บัตรมา อัตราค่าธรรมเนียม้ามเกาะแสมสาร ไป-กลับ 300บาท พอลงเรือก็จะมีเสื้อชูชีพให้ใส่ปลอดภัยไว้ก่อน พอเดินข้ามฝั่งมาก็จะมีเจ้าหน้าที่มาบรรยายให้ความรู้แก่นักเที่ยวใหม่ ว่าจุดไหนมีอะไรบ้าง ข้อห้ามอะไร เราว่าจุดนี้ดีมากนะ เพราะถ้าเราปฏิบัติและรักษาธรรมชาติได้ถูกต้อง เราก็จะมีธรรมชาติที่สวยงามเช่นนี้ไปอีกนานเลย เมื่อฟังบรรยายเสร็จก็จะมีรถบริการฟรีไปส่งตามจุดต่าง ๆ แต่ส่วนใหญ่ก็จะไปหาดลูกลมกันค่ะ กิจกรรมก็มีเยอะค่ะ เช่น ดำน้ำดูปะการัง พายเรือคายัค นั่งเรือท้องกระจกชมปะการัง (อันนี้เหมาะสำหรับคนไม่อยากเปียก ฮ่า ๆ) แล้วแต่ละกิจกรรมก็จะมีจองคิวและเสียค่าบริการกับเจ้าหน้าที่ ถ้ามาช้าก็คนเยอะหน่อย ต้องรอไปอีกค่ะ ถ้าอยากนั่งชิว ๆ ที่นี่มีบริการเช่าเสื่อด้วย อาหารที่นี่ก็ไม่ถือว่าแพงมาก บางอย่างก็ราคาปกติเหมือนบนฝั่งเลย จึงไม่จำเป็นต้องหอบอาหารจากฝั่งมาที่นี่ให้หนักเลยค่ะ ความสุขของการไปทะเลเชื่อว่าหลาย ๆ คน คงชอบการถ่ายรูปและบรรยากาศริมทะเล หาดทรายสวย ๆ ท้องฟ้าสดใส ผู้เขียนจึงจะขออวดภาพเยอะ ๆ หน่อย แล้วกันนะคะ เก็บไว้คนเดียวก็คงฟินไม่เท่าให้ผู้อ่านชมด้วย แม้ตัวจะอยู่ที่บ้าน แต่ใจหลาย ๆ คน อาจจะอยู่ที่ไหนสักที่จะเป็นทะเลเหมือนผู้เขียนไหมนะ เหมือนตอนนี้มีแต่เพลงนี้ในหัวเลย " รักก็คือรัก หลงก็คือหลง ถ้าถามชาวประมงก็คงไม่เข้าใจ เพราะฉันนั้นเป็นวาฬที่เกย ตื้นน้ำตาย ใจสลายแหลกลงไปใต้ทะเล" ไปดูภาพให้หายคิดถึงทะเลกันสักพักค่ะ :) ภาพโดย : ผู้เขียน
