บันทึก บางแสน21 ที่รอคอย รอยคอมา 3 ปี กะ New PB ที่ดีที่สุดของเขา...📝📝📝 #ยาวอีกเหมือนเดิมแหล่ะ อยากเล่า อยากบันทึก อยากแบ่งปัน อยากให้คนรักการอ่านและไม่รักการอ่านฝึกความอดทนในการอ่าน 😅😅😅 🖌🖌🖌 ตอนแรกก็ว่าจะไม่บันทึกอะไรแหล่ะกะสนามนี้ เพราะ ความรู้สึก 2 - 3 สัปดาห์ ก่อนถึงวันวิ่ง จนถึงวันวิ่ง ไม่มีแรงจูงใจหรือความกระหายอะไรเลยที่อยากจะไปวิ่ง #ทุกอย่างหายหมดถึงขั้นตัดสินใจเทงานวิ่งที่รอคอยนี้!!! 😷อาการเจ็บแบบหาสาเหตุไม่เจอตั้งแต่บางแสน42 ไล่มา ที่วิ่ง 50K night run และ ฯลฯ พาหงุดหัวใจ ไม่อยากซ้อมและก็ไม่ซ้อมเลย พาลหงุดหงิดถึงขั้น ไปงัดรองเท้าฟุตบอลมาปัดฝุ่นและลากสังขารไปหวดฟุตบอลระบาย แหล่ะก็นั่นแหล่ะ เล่นเบาๆๆ เอาสังคม #ฟุตบอลกะวิ่ง!!! มันไม่เหมือนกัน เจ็บเข่าขวาที่เดิมเบา ๆ 😅กลับมาพร้อมโดนรองเท้ากัด !!! ยัง ๆ ไม่หนำใจไปซ้ำต่ออีก 2 รอบ พับเก็บเรียบร้อย เจ็บแน่ ๆ ไม่ต้องสืบ เจ็บสมใจอยาก หายห้าว แต่ ๆ พึ่งนึกได้ ว่าตัวเองยังมีงาน #วิ่งเพลเซอร์ ของ #นักวิ่งพลังบุญอีก 1 งานก่อนบางแสน 21 #พักมรึง #ต้องพักและรักษาให้หายไม่เช่นนั้นมันจะเสียงาน... 🎈 ผ่านพ้นงานเพลเซอร์ไป แบบหืด ๆ เพซ 6:40 ระยะแค่ มินิฯ สภาพมรึงยังกะจะตาย แล้ว ฮ๊าฟฯ บางแสน ที่เหลือเวลาอีกแค่ 1 สัปดาห์ ถ้ามรึงยังจะดื้อดึงไป ...สภาพนี้รับรองไม่รอด ถ้าไม่ไหว มรึงควรนอนอยู่บ้าน แต่ถ้ามรึงจะไปเพื่อจบงานที่รอคอยนี้ มรึงต้องพักให้หายแล้วไปเรียกแรงเรียกหัวใจกลับมาให้ทันก่อนวันวิ่ง!!!⏳⌛️ 3 วันก่อนวันวิ่ง อาการเจ็บที่เข่าขวาไม่ดีขึ้น เดินยังแปร๊บ ๆ ตัดสินใจไปหาหมอ รพ. หมอบอกน่าจะเอ็นเข่าอักเสบ ควรพัก 6-8 สัปดาห์ งดออกกำลังกาย #เหอะ !!!อีหล็อบเดิม อีกแล้ว หมอสั่งพัก เหมือน 3 ปีที่แล้วว #กรูต้องดื้ออีกแล้วช่มะ !!!😂😅 เย็นนั้นก็จัดการเชื่อตามหมอเล๊ยยย ใส่รองเท้าหอบสังขารพาเข่าไปวอร์ม คือวอร์ม จริง ๆ แมร่ม เหนื่อยโฮก เหมือนเริ่มใหม่ วิ่งแบบเจ็บ ๆ เหมือนฝืน ๆ ระแวง ๆ สาหัสฯ แบบนี้ไมน่ารอด เย็นอีกวันตัดสินใจไปลองวอร์ม ๆ ดูอีกที เออดีขึ้น สงสัยเข้าที่เข้าทาง 😃😃😃 แต่สภาพหัวใจคือปรู๊ดปร๊าดและเหนื่อยโฮก ๆ Photo-credit by : ทางผ่าน วันศุกร์ ก่อนวันวิ่ง 2 วัน คือวันรับบิบ ก็ยังลังเลอยู่ เอาไงดีหว่า วิ่งหรือไม่วิ่งดีว่ะ ... จนบ่าย ตัดสินใจ วิ่งก็วิ่งวะ ชมบรรยากาศเอา วิ่งช้า ๆ เดิน ๆ กินหนม ถ่ายรูป ลองแบบนี้ดูมั่ง เผื่อติดใจเปลี่ยนมาเป็นนักวิ่งสายชิลล์ 😋😋 ซ้อม 2 วัน วิ่ง 21 โล #อย่าหาทำ!!! วันเสาร์ เข้านอนตั้งแต่ 5 โมงครึ่ง หลังจากกินข้าวและกระดกเบียร์ไป 2 ป๋อง คือแบบร่างพังแต่ขอนอนให้หลับให้พอแบบอิ่ม ๆ ก็ยังดี ซึ่ง ก่อนหน้านี้เป็นอาทิตย์ก็นอนแบบหลับ ๆ ตื่น ๆ ไม่เต็มที่มา ... แต่ก็นั่นล่ะ!!!... #ยิ่งเกร็งไปกันใหญ่ นอนกกลิ้งไปกลิ้งมา หลับ ๆ ตื่น ๆ อย่าเรียกหลับเลย เรียกว่านอนก็พอ 4 ทุ่มผ่านไป ยังนิ่ง 5 ทุ่มกว่าก็ยัง อาการเดิม สุดท้ายเที่ยงคืน ลุกขึ้นจากที่นอน มาโหลดกล้วยหอม โอวัลติน เกลือแร่ อาบน้ำ แต่งตัว จัดการบรรเลงครีมหลายขนานที่ให้ขาชา ใ้ห้ซ่า ให้เย็น เอาแบบถ้าปวดก็ไม่ต้องรู้สึกอะไรกันไปข้างเลย เสร็จสรรพ อ้าว อ่านเพจงานแจ้งสถานการณ์โควิด รวมถึงให้สิทธิ์วิ่งแบบเวอสช่วลได้ และเห็นหลาย ๆ กลุ่มพูดถึงการเทไม่เข้าร่วมวิ่ง #เอ๊า เอาไงดีหว่า ไปเหอะ ตื่นแล้วว นอนต่อก็คงไม่หลับ คงไม่มีไร 🤗🤗🤗 ถึงงาน ตี 1:40 โอ้วว แม่จ้าววว ยิ่งกว่าบางแสน 42 รถจอดยาวไกลเรียงรายเยอะกว่าเดิม เดินเกือบ 2 กิโล ใหนหว่าที่เขาว่าคนเทเยอะ เข้าถึงงาน ตี 2 นิด ๆ วิ่งวอร์ม ๆ ยืดเหยียด เจอ #พี่เอกก๋วยเตี๋ยวไก่ใกล้เจ๊ง มายืนแอบอัดคลิปอยู่แต่เมื่อไรไม่รู้ ทักทายเสร็จสรรพ วอร์มต่อจนได้ที่ หลังจากนั้นก็เดินเข้าจุดปล่อยตัว แวะทักทาย #ทีมงานพล็อกกิ้ง #พี่ต้อม #พี่ตี๋ จาก #ลูกโป่งรันเนอร์ และ #ครูนพเอฟซีที่รักของข้า เดินเข้าจุดสตาร์ท ตอนตี 2:45 เวฟ A Zone 3 ในสภาพสงบเสงี่ยมเจียมตัว ไม่พูดไม่จากะใคร (โซเชี่ยลดิสแทนซ์ซิ่งสุด ๆ ) วันนี้มาแบบไม่มีแพลนวิ่งอะไร ก็อย่างที่บอก คือใจมันไม่มีความอยากกระหือรือที่จะมา คือกะไปมันดุ่ย ๆ ไหวแค่ใหนก็ล็อคเป้าตรงนั้นล่ะด้นสด ตี 3 เสียงแตร และพลุ ดังขึ้น นักวิ่ง ขยับกรูกันออกไป ค่อย ๆ ขยับตามไป แต่เอิ่ม อาการเจ็บแปร๊บ ๆ หายไปใหนหว่า ขาดูเบา ๆ แบบแปลก ๆ ด้วย ผ่านไป 7 ร้อยเมตร เหลือบดูนาฬิกา อ้าวเฮ้ย เพซหลุดไป 4:50 งามใส้ ชลอจับจังหวะตัวเองใหม่ ไหลผ่านตามกันไปแบบสายน้ำไหล ค่อย ๆ เลาะ ๆ ไหล ๆ ผ่านมาถึงกิโลที่ 4 คุมเพซที่ 5:17-5:18 แบบไม่รู้สึกว่าเหนื่อยหรือเค้นอะไรเลย #เฮ้ยยังไงวะ ทำไมเป็นงี้ได้ ถ้าเป็นงี้จะดันต่อล่ะนะ นึกในใจใส่แมร่มไปแบบนี้ล่ะ #หมดตรงใหนค่อยเดินตรงนั้น ถ้าฟลุ๊คไหลได้ไม่หมด ก็ถือเป็นโชคเป็นลางเป็นบุญเก่าแล้วกัน!!!! ดันเนินแรกโลที่ 5 สภาพยังดี แต่นาฬิกาบ่งโซนหัวใจโผล่แพรมขึ้นมาแล้วว่าแตะ โซน 4 แต่ไม่เหนื่อย !!!🧡🧡 รักษาสภาพความเร็วไปเรื่อย ๆ ผ่านโล 6 ไป หัวใจเริ่มลากยาวขึ้นมาค้างที่โซน 4 แต่ร่างกายรับรู้ว่าไม่ได้เหนื่อยได้หอบอะไร เอาวะ #ดันแมร่ม คงไม่น็อคหลับกลางอากาศมั้ง 🙄🙄🙄 จบ โล 7 ก่อนขึ้นเนินนาจา ควักเจลออกมาเติมไปก่อน 1 ซอง (อันนี้จากประสบการณ์ Bs42 ไปเติมตอน โล 8 แล้วแมร่มฟื้นไม่ทัน) ดันเนินนาจาในสภาพขาที่ยังรู้สึกว่าเบา ๆ และยังคงรักษา เพซ 5:16-5:18 ไว้ได้ พอสุดเนิน เหลือบดูนาฬิกา เชรี่ย!!! หัวใจแตะโซน 5 อัพถึง 195 ไหวมั้ยว่ะกรู 😩😩😩💔 ลงเนินเริ่มคิด อยากจะวางแผน ว่าเคาะผ่อนเบา ๆ ไปก่อนมั้ย รักษาสภาพหัวใจ แล้วค่อยไปเร่งเอาถ้ามันดี คิด ๆ พอเริ่มคิด พอเริ่มจะวางแผน รู้สึกได้ทันทีว่ารอบขาแมร่มตก รู้สึกได้เลยว่าความหนืด ๆ หนัก ๆ ขาแมร่ม เออ!!!งั้นช่างแมร่ง วิ่งไปงี้แหล่ะ ถ้ารู้สึกไม่ไหวค่อยหยุด เอา คงไม่ถึงกะน็อคกะหลับ หรือถ้ารู้สึกเจ็บแปร๊บมรึงต้องหยุด ( ใครอ่านมาถึงตรงนี้บอกเลย #อย่าหาทำมันผิดมันอาจเป็นภาระสนามภาระผู้จัดงาน) กลับมาจับจังหวะรอบขา เคาะดันเนินโรงเรียนอ่างศิลาไปแบบเสียกระบวน เร่งขึ้นไปแบบแตะ เพซ 4 ปลาย อีกซะงั้น หัวใจปรู๊ด หลุดไปแตะ 200 กว่าแล้วค้างยาว ๆ แบบตัวเองก็เริ่มเสียกระบวน!!! 😩 ลงเนินวัดอ่างศิลามา หัวใจก็ยังไม่ลง ผ่อนเพซลงมานิดนึง หัวใจก็ยังไม่ลง #เฮ้ยแบบนี้ไม่ได้ดิ เสี่ยงไป๊ ค่อย ๆ เริ่มจับสมาธิใหม่ ค่อย ๆ คุมจังหวะก้าวขาใหม่ ค่อย ๆ ผ่อน จนมาถึงจุดกลับตัวโลที่ 11 มา หัวใจเริ่มลดลงมาอยู่ 3 ปลาย ๆ 4 ต้น ๆ อีกครั้ง ยังคงรักษาเพซ ไว้ได้ และ ขายังคงไม่มีอาการเจ็บรวมถึงไม่มีอาการล้าใด ๆ แรงยังคงเหลือ ๆ แบบงงตัวเอง!!!💪💪💪 กระด็อกกระแด็ก มาเรื่อย ๆ แบบรักษาเพซ ไว้ที่ 5:16-5:20 ในสภาพหัวใจค้างที่ 4 ปลาย ๆ แต่ก็คอยฟังเสียงของร่างกายแบบกังวล ๆ อยู่ตลอด ลงเนินนาจา โล 14 งัดเจลมาเติมอีกรอบกันเหนียวก่อนหมด วิ่งเรื่อย ๆ จนถึง แนวซุ้มสปอร์นเซอร์และโอเอซิส เฉี่ยวเข้าไป จะชะแว๊บไปหยิบแตงโม สักชิ้น 2 ชิ้น เห็นแตงโม ไม่ได้ใส่ถุงไว้เหมือนงานบางแสน42 ตัดสินใจวิ่งออกมา ต่อแบบผิดหวัง !!! 😢😢😢 PPhoto-credit by : ทางผ่าน เนินสามมุกที่ใคร ๆ ต่างก็กังวลว่าคือเนิน น็อคเอ๊าท์เหล่านักวิ่งต่างถิ่น แต่ด้วยความที่เรา ได้ซ้อมกับเนินนี้บ่อย ตอนซ้อม Bs42 เลยไม่รู้สึกกังวลอะไรกับเนินนี้ และด้วยความที่ตั้งใจและรอคอย ที่จะไปโดดท่าประจำ เก็บภาพตรงจุดชมวิวจุดประจำ ตรงนั้นเปรียบเหมือนเส้นชัยของเราโดยแท้ เคาะไปแบบเนิบ ๆ และยังคงรักษาเพซ 5:20 ได้เป็นอย่างดี จนถึงจุดหมาย ตะโกนลั่นบอกช่างภาพ #โดดหน่อยค๊าบ สิ้นเสียงก็แช๊ะ ๆๆ 📸 เทคเดียวพอ เดี๋ยวเจ็บยังมีลุ้นอยู่ จบเนินเขาโลที่ 19 เพซเฉลี่ยรวม อยู่ที่ 5:17 #เฮ้ยย!! Sub 1:50 ยังมีให้ลุ้น เอาไง ใส่ให้ยับกันไปเลย เจ็บก็แค่ผ่อน ผ่อนก็น่าจะ Sub 2 ไหวอยู่!!! ว่าแล้ว ก็เริ่มบรรเลงเพลงสับขยับไล่ 2โลกว่า ๆ ที่เหลือ 4 ปลาย ๆ ทางตรงสุดท้าย แบบม้วนเดียว จบที่ 1:51:18 เพซเฉลี่ยที่ 5:12k สุดท้ายไม่ทัน Sub 1:50 หลุดไป 1 นาที แบบเสียดาย #เสียดาย เพราะร่างกายไหว แรงเหลือ ไม่มีอาการเจ็บใด ๆ อย่างที่กังวล ถ้าตั้งใจและกล้าเร่งมาตั้งแต่กิโลที่ 15 ก็คงจบได้สวย ๆ กว่านี้ Photo-credit by : ทางผ่าน แต่ก็เอาเหอะ มาไกลได้ Sub 2 แบบที่ไม่คิดไม่ฝันว่าจะทำได้ ก็ถือว่าได้กำไรสุด ๆ แล้ว 💡 📍ขอบคุณร่างกาย 💪 ขอบคุณหัวใจ 💖ขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ 🙏(อันนี้จริง เพราะไหว้และบอกสิ่งศักดิ์สิทธิ์ตลอดทางทั้งไปและกลับ) ขอไม่ให้เจ็บและจบอย่างที่ร่างกายพาไปไหว #อย่าหาทำ #หัวใจสำคัญอย่าทำร้ายหัวใจถ้าใจไม่เอามันก็จะไม่เอาอะไรทั้งนั้น!!! 📍ขอบคุณ #เอาหัวใจมาใส่ตีนรุ่น17โดยโค๊ชพี่นาค การฝึกที่ถูก การพักที่เพียงพอสำคัญยิ่งนักหลังจากเลิกเรียนมากก็ไม่ได้ทำตามอีกเลย แต่มันคือบทเรียนที่จะให้กลับไปทบทวนและทำตามอีกครั้ง 😁😁😁 📍ขอบคุณน้อง ๆ ทีมเชียร์ #7teenRunla 📍ขอบคุณ #โกลบอล์ลพริซิชั่น สำหรับบิบวิ่งในปีนี้ ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบ บันทึกไว้เผื่อปีหน้าไม่ได้มา ยังพอได้มาอ่าน และ ได้จดจำว่าได้วิ่งบางแสน ครบ 3 ซีรี่ย์แล้ว Bs42_2019 ⏰ 4:43:16 ชม. Bs42_2020 ⏰ 4:24:35 ชม. Bs21_2020 ⏰ 1:51:18 ชม. Bs10_2020 ⏰ 0:51:18ชม. 🛎จบงานวิ่งสุดท้ายของปี ตั้งใจว่าปีหน้าจะพยายามเอาชนะขีดจำกัดของตัวเองให้ได้มากกว่านี้ #เต่าดอนรันนิ่ง #PHOTO-CREDIT BY : ทางผ่าน บางแสน21