วิญญาณแค้นของผีตาปั่น

บ่ายแก่ๆในวันที่ฝกตกหนัก “เปรี้ยงๆ” เสียงฟ้าผ่าก็ดั่งสนั่นมาเป็นระยะๆ “พรึ่บ” ยังไม่ทันที่จะได้เตรียมเทียนหรือไฟฉาย ไฟฟ้าก็ชิงดับลงไปเสียก่อน ท้องฟ้าที่มืดคลึ้มเต็มไปด้วยเมฆฝน ยังพอมีแสงสลัวๆส่องเข้ามาทางหน้าต่างบานเกล็ด ผู้เขียนขณะนั้นอยู่ในวัยกำลังซน ถูกพี่ชายลูกพี่ลูกน้องชักชวนให้เล่นหลอกผีน้องคนเล็กก็รีบตกลงทันที พี่ชายซักซ้อมแผนการร้ายให้เราทำหน้าที่ล่อน้องไปที่ห้องครัวหลังบ้าน จากนั้นพี่ชายที่ทาหน้าด้วยแป้งเด็กจนขาวโพลน ก่อนจะโผล่พรวดออกมาจากมุมมืดของห้องครัว น้องเล็กที่ไม่ทันระวังตัวร้องจ้าเสียงดังพร้อมๆกับเสียงหัวเราะร่าของพี่ๆ แม่และยายที่กำลังวุ่นวายกับการจุดเทียนวางไว้ในจุดต่างๆได้ยินเสียงเอะอะจึงรีบรุดมาดู เมื่อถามไถ่จนได้ความแม่จึงดุเราและพี่ชายไปหนึ่งยก ยายที่ยืนฟังอยู่เงียบๆสักพักแล้วหัวเราะเบาๆด้วยความเอ็นดู ก่อนจะพูดว่าถ้าชอบผียายจะเล่าให้ฟังเอามั้ย เรากับพี่ชายพยักหน้าหงึกๆด้วยสนใจ ยายจึงสร้างข้อตกลงว่าต้องช่วยกันทำงานบ้านและกินข้าวให้เสร็จก่อนยายจึงจะเล่าให้ฟัง

การฆาตกรรมที่โหดเหี้ยมกลายเป็น Talk the town ของคนทั้งอำเภอ ตำรวจเองก็ให้ความสนใจและเร่งจับกุมคนร้ายมาลงโทษ โดยมีการประสานงานไปยังผู้นำชุมชนแต่ละหมู่บ้านทั่วทั้งอำเภอ ให้เกณฑ์อาสาสมัครที่เป็นชายฉกรรจ์ปูพรมค้นหาในพื้นที่รกร้าง ผ่านไป 3 วันก็ยังไม่พบตัวจนกระทั่งวันที่ 4 ลูกน้องคนนึงของเสือเก่งเข้ามอบตัวกับตำรวจโดยให้การว่าเสือเก่งมีอาการคลุ้มคลั่งทำร้าย ต่อยตีและฆ่าลูกน้องตัวเองคล้ายคนโดนผีเข้า ตนเองรู้สึกกลัวจึงหลบหนีมามอบตัวเพราะคิดว่าน่าจะปลอดภัยกว่า พร้อมทั้งบอกพิกัดที่หลบซ่อนตัวของเสือเก่งให้กับตำรวจ ตำรวจจึงนำกำลังเข้าจับกุมเสือเก่งที่กระท่อมล้างท้ายป่าช้าตามคำให้การของลูกน้องคนสนิท แต่เสือเก่งขัดขืนใช้อาวุธปืนยิงต่อสู้ ตำรวจจึงจำเป็นต้องวิสามัญเป็นอันปิดตำนานเสือเก่ง แต่ถึงแม้ว่าคนร้ายจะได้รับโทษทัณฑ์อย่างสาสมแต่วิญญาณของคุณตาปั่นก็ยังคงวนเวียนอยู่ ในทุกๆค่ำคืนชาวบ้านที่อยู่ในละแวกนั้นจะเจอกับวิญญาณของแกมาทุบประตูบ้านแล้วเรียกให้ช่วยด้วยน้ำเสียงโหยหวนว่า " ช่วยกูหน่อยๆ" จนชาวบ้านต้องรีบดับตระเกียงนอนและไม่มีใครกล้าออกไปไหนมาไหนตอนกลางคืน เวลาผ่านไปหลายเดือนชาวบ้านก็เริ่มกลับมาใช้ชีวิตตามปกติ

จนอยู่มาคืนนึงฝนตกพรำๆเสียงกบร้องระงม ตาชวนยายไปแทงกบ (การจับกบเพื่อนำมาประกอบอาหาร) ที่ทุ่งนาใกล้ๆบ้าน โดยยายถือตะเกียงไปด้วย 1 ดวง เมื่อไปถึงทุ่งนาตาทำหน้าที่ลงไปแทงกบโดยยายนั่งรออยู่ที่คันนา ตาเดินลงผืนนาไปอย่างเบาฝีเท้ายื่นตะเกียงออกไปด้านหน้าเพื่อส่องหากบ เมื่อเจอการจัดการพุ่งชมวกลงไปจับได้บ้างไม่ได้บ้างอยู่ 4-5 ครั้งตะเกียงก็เกิดดับลง รอบๆตัวจึงมืดสนิทมีเพียงแสงจางๆจากดวงจันทร์เท่านั้นตาจึงหันหลังกลับเพื่อไปเอาไม้ขีดที่ยายมาจุดตะเกียง เมื่อเดินเข้ามาใกล้ๆยายกลับเห็นเหงาตะคุ่มๆของใครบางคนนั่งอยู่ข้างๆ ตายังไม่กล้าเอ่ยปากทักแต่เร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น ทันใดนั้นก็เกิดฟ้าแลบส่องแสงสว่างไปทั่วบริเวณ ร่างของชายวัยกลางคนที่มีแผลเหวอะวะนั่งชันเข่าอยู่ข้างๆยายปรากฏให้เห็นอย่างชัดเจน ร่างนั้นจ้องมาที่ตาและส่งยิ้มอย่างเยือกเย็น ตารู้ในทันทีว่านั้นคือผีตาปั่นแต่ไม่กล้าพูดอะไรรีบคว้าแขนยายแล้วพากันวิ่งกลับบ้าน ภาพที่น่าสยดสยองนั้นทำเอาตาเป็นไข้จับสั่นอยู่หลายวัน ยายเล่าต่อมีคนพบเห็นวิญญาณตาปั่นอยู่เรื่อยๆเป็นเวลาหลายปี แต่ช่วงหลังๆมาไม่มีใครพบแกแล้วแกคงไปผุดไปเกิดแล้ว จบเรื่องที่ยายเล่าทำเอาเราและพี่ชายไม่กล้าลุกไปเข้าห้องน้ำ เช้าวันรุ่งขึ้นอากาศดีผิดกับเมื่อวาน เราและครอบครัวเลยนั่งกินข้าวเย็นกันที่หน้าบ้านจู่ๆน้องสาวคนเล็กวัยกำลังหัดพูดชี้ไปที่ถนนหน้าบ้านพร้อมพูดว่า “ผี ผี ผีตาปั่น” สิ้นคำพูดน้องแม่และยายรีบเก็บกับข้าวเข้าบ้าน น่าแปลกที่น้องคนเล็กผู้ไม่ได้ฟังเรื่องเล่าของยายกลับรู้จักผีคุณตาปั่น หรือจริงๆแล้ววิญญาณของแกยังคงวนเวียนอยู่ไม่ไหน

ขอบคุณรูปภาพจาก https://www.gotoknow.org