ในวันที่อากาศร้อน การหาที่ปักสมอก็ดูจะเป็นไอเดียที่ดีเลยหล่ะ น้ำตกคลองปลาก้าง จังหวัดระยอง คือเป้าหมายของเรา " สวัสดีค่ะ " เสียงเจ้าหน้าที่กล่าวต้อนรับด้วยความสุภาพ " สวัสดีครับ " เป็นการกล่าวรับเช่นกัน ช่วงนี้น้ำน้อยนะคะ ฝนไม่ตกมาช่วงหนึ่งแล้ว แต่ก็พอลงเล่นน้ำได้ สิ้นเสียงการแนะนำจากเจ้าหน้าที่ เราก็ขับรถตรงไปยังลานกางเต้นท์ เพื่อหาทำเลทองสำหรับปักสมอทันที แต่เอ๊ะ... ไม่มีนักท่องเที่ยวเลย เอาไงดีพี่เล่ เป็นคำถามที่ผมเอ่ยขึ้นถามสมาชิกร่วมทริปครั้งนี้ เอาน่าสักครั้งที่เราจะ " เหมาลาน " กัน น้องหมูหนึ่งในสมาชิกหันมายิ้ม ๆ เอาก็เอาเป็นไงเป็นกัน แน่นอนครับ สำหรับคนกลัวผีอย่างผม ในใจกังวลอย่างมาก แต่ก็ได้ประสบการณ์อีกแบบเอาไว้เล่าต่อ หลังจากที่กางเต็นท์เสร็จก็เวลาประมาณ 18 นาฬิกาเศษ จากอากาศที่ร้อนอบอ้าว กลายเป็นลมพัดเย็นสบายเข้ามาแทน เราก็เริ่มจุดเตาย่างหมูที่เตรียมมาและอาหารอีกสองสามอย่าง ผมหยุดนิ่งหางตาชำเลืองมองไปเห็นบางอย่าง ผมจึงตัดสินใจหันไป จัง ๆ เลยครับ สุนัขแม่ลูกอ่อนมานั่งรออาหาร 555 เจอเจ้าถิ่นมาเก็บค่าคุ้มครองครับ แถวนี้เถื่อนมาก ในใจคิดติดตลก เราจึงแบ่งหมูย่างให้อย่างไม่ลังเล และในคืนนั้นเราก็ได้บอดี้การ์ดเฝ้าหน้าเต้นท์เป็นที่เรียบร้อย และช่วงเวลาที่ตื่นเต้นก็มาถึงครับ เมื่อเราทานอาหารกันเรียบร้อย พี่เล่และน้องหมูนั่งดื่มกัน ผมขอตัวไปอาบน้ำก่อน เอิ่ม สวิตซ์ไฟห้องอาบน้ำอยู่ไหนนะ เดินหาจนทั่วก็ไม่เจอ จึงเดินกลับมาที่เต้นท์เพื่อนำไฟไปส่องเวลาอาบน้ำ เปิดฝักบัวรดตัว ถูสบู่ แต่สายตาผมมองด้านบนตลอดกลัวมีอะไรที่ไม่อยากเจอ และเป็นการอาบน้ำแบบประหยัดที่สุด รีบอาบด้วยความเร็วแสง 555 เช็ดตัวใส่เสื้อผ้าอย่างสบายใจ ออกมานั่งดื่มกับสองหนุ่มต่อ เราคุยกันสักพัก ก็เข้านอนกัน แต่ผมเองกลับนอนไม่หลับเลย จากช่วงหัวค่ำลมที่พัดเย็นสบายกลับกลายเป็นทวีความแรงขึ้นเรื่อยๆ เสียงยอดไม้ที่ไหวเอนตามแรงลมดังจนหลับไม่ลงจริงๆ ในใจก็ภาวนาขออย่าให้ฝนตกเลย เพราะกลัวลมมากๆ ผมพยายามข่มตาให้หลับ ก็หลับ ๆ ตื่น ๆ แต่ก็ผ่านพ้นมาด้วยดี เสียงนาฬิกาปลุก 6 โมงเช้า ผมยังนอนต่อในเต้นท์ สมาชิกท่านอื่นก็เช่นกัน เสียงกรนออกมาจากเต้นท์ดังชัดเจน น้องหมูสมาชิกที่อายุน้อยที่สุดรับหน้าที่ล้างภาชนะในเช้านี้ ผมเปิดถังแช่เพื่อดูว่ามีอะไรเหลือบ้าง เจอพริกสด หอมแดง มะนาว หอมผักชี ซึ่งเช้านี้หนีไม่พ้นยำแน่นอน ว่าแต่ยำอะไรละ เจอสามสาวยิ้มให้พอดี ใจอ่อนเลยครับ สามแม่ครัวนี่เอง ยำปลากระป๋องละกัน พี่เล่รับหน้าที่ปลอกแตงโต น้องหมูปิ้งขนมปังด้วยความชำนาญ เมื่อยำปลากระป๋องเสร็จเราก็ไม่รอช้า แจกช้อน ลุย.. เมื่ออิ่มสบายท้องแล้ว เราเริ่มเก็บเต้นท์และอาบน้ำเพื่อเตรียมตัวเดินทางกลับ นำขยะใส่ถุงดำหิ้วไปทิ้งยังจุดที่เจ้าหน้าที่เตรียมไว้ให้ เพื่อน ๆ อย่าช่วยกันรักษาความสะอาดและรักษากฏระเบียบในการไปเยือนสถานที่ต่าง ๆ ด้วยนะครับ เพื่อความสวยงามมรายั่งยืน ในใจเราได้กล่าวลาสถานที่แห่งนี้และเราสัญญาว่าจะกลับมาอีกครั้ง เมื่อขับรถออกมาได้สักพัก เสียงบีบแตรจากพี่เล่พร้อมทั้งเร่งเครื่องแซง เป็นสัญญานว่าแยกกันตรงนี้นะ ผมหันไปยิ้มให้กับมิตรภาพที่ไม่มีวันสิ้นสุดและชื่นชมกับธรรมชาติที่สวยงามตลอดสองข้างทางจนถึงที่พัก ในใจยังคงอิ่มเอมกับบรรยากาศประสบการณ์การเหมาลานกางเต้นท์และผมจะไม่มีวันลืม...." ขอให้เพื่อน ๆ เที่ยวอย่างมีความสุขและสนุกกับการเดินทางนะครับ " ภาพถ่ายโดยผู้เขียน