[เล่าเรื่องผี] - ตอน เด็กผี !!

ผ่านไป 2-3 นาที ฉํนก็สะดุ้งตื่น ฉันลุกขึ้นกระทันหัน เนื่องจากได้ยินเสียงเหมือนมีคนเดิน แต่เมื่อลืมตาขึ้นกับไม่มีใครเลย ฉันจึงรีบลุกขึ้นยืน และเดินกับไปยังโรงแรมทันที

วันต่อมา วันที่สุดท้ายนี้ฉันชวนเพื่อนไปที่เนินเขาที่เคยไปกับพี่ชายในสมัยเด็กนั้น  เพื่อน ๆ ฉันก็ยอมไป เพื่อน ๆ ของฉันปิดตาฉํนและพาเข้าลวดวงกต ขณะที่เดินมาสุดทาง พวกเพื่อนจะให้ฉันเดินหาทางออกจากเขาวงกตเอง จู่ ๆ ฉันก็เกิดอาการขนลุกขึ้น และไม่ใช่เฉพาะฉันคนเดียวเท่านั้นที่มีอาการแบบเดียวกัน ขณะที่ฉันจะเดินออกจากลวดวงกต ฉันเห็นแสงนวล ๆ สีขาวรูปร่างเหมือนเด็กผู้หญิงและเด็กผู้ชายจับมือกันผ่านหน้าฉันไป ฉันเดินตามไป จนออกจากวงกตลวดได้ไม่กี่นาที จนเพื่อนก็ประหลาดใจกัน

หลังจากนั้นพวกเราเดินไปยังเนินเขา เนินเขานั้นไม่มีอะไรเลย มีแต่บ้านที่ผุพังแล้ว มีสิ่งนึงที่เหมือน กายกรรม มีจักรยานอยู่ข้างบน เหล็กอะไรสักอย่างฉันไม่รู้ว่ามันเรียกว่าอะไร จู่ ๆ เพื่อนของฉันก็ขนลุกและรีบลงไปยังเนินเขา โดยทิ้งฉันไว้ และขณะที่ฉันกำลังจะลงจากเนินเขา ฉันก็ได้ยินเสียงคนเรียกชื่อของฉัน เป็นเสียงเด็กผู้หญิง พอฉันหันหลังกลับไปทันทีทันใดนั้น ที่ได้ยินเสียงเรียก สิ่งที่อยู่ตรงหน้าฉันคือเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ใส่ชุดเดรสสีขาวลายดอกไม้สีม่วง ใส่รองเท้าขาด ๆ ผมของเธอยุ่งเหมือนไม่ได้สระผม ผมเธอปิดหน้าปิดตา เนื้อตัวของเธอ เหมือนไปคลุกกับขี้เถ้า มอมแมม และไม่กี่วิเดียว ก็มีเด็ก ๆ อีกหลายชีวิต เดินเข้ามาเรื่อย ๆ  ด้านเด็กผู้หญิคนนั้นที่ฉันเห็น เข้ามาทีละคน ๆ มีทั้งเด็กเล็ก เด็กโต เนื้อตัวมอมแมม เสื้อผ้าขาด ๆ บางคนมีแผลที่หน้า เหมือนฝูงซอมบี้เด็กบนเนินเขาเลย เหมือนกับทุกคนโดนเผาทั้งเป็นบนเนินเขาแห่งนี้ พวกเขายืนมองสักพัก สายตาของฉันก็เลือน มองไม่เห้ฯและหลับตาสักพัก เมื่อลืมตาขึ้นอีกครั้ง ทุกอย่างเหมือนดั่งความฝัน ไม่มีใคร ไม่มีสิ่งใดอยู่บนเนินเขาเลย