ถ้าเราชอบท่องเที่ยวผจญภัย อ่านเพชรพระอุมาเเล้วเกิดมีไฟอยากที่เดินป่าท่องเที่ยวไพร เพลินชีวิตกลางเเจ้งเเล้วล่ะก็ "ภูกระดึง" จะเป็น บทพิสูจน์หนึ่งว่าเราจะไหวไหม กับการที่จะเป็นสายเดินป่าท่องห้วย อยู่กับดินกินกลางแจ้ง "ภูกระดึง" ถือว่าเป็นแลนมาร์คที่หนึ่งของสายท่องไพร ระดับปฐมบทมันคือก้าวแรกของวัยรุ่นที่หลงไพร เดินป่าก็ว่าได้สำหรับผม ก่อนที่ผมจะหลงไหลการเดินเที่ยวป่า ผมเริ่มต้นที่ "ภูกระดึง" เป็นอันดับต้นๆเลยแหละ "ภูกระดึง" ตั้งอยู่ที่จังหวัดเลย สามารถขับรถส่วนตัวไปจอดที่หน้าอุทยานได้เลย หรือจะนั่งรถทัวร์ไปลงที่ผานกเค้า แล้วนั่งรถสองเเถวต่อไปหน้าอุทยานก็ได้ ด้านหน้าอุทยานจะมีลูกหาบคอยช่วยแบกสัมภาระให้ คิดราคาตามน้ำหนัก หรือผู้สูงอายุบางท่าน นั่งเสลียงขึ้นไปเพราะเกรงจะเดินไม่ไหว แค่ "ซำแฮก" ก็เกิดอาการท้อในหัวใจขึ้นมาได้ ผมไม่ได้ใช้บริการของลูกหาบ อยากจะลองวัดพลังของตัวเองดูสักหน่อย สรุปว่าเหนื่อยเวอร์ ปวดขาเอาการเลยล่ะ แค่ "ซำแฮก" และก่อนที่จะถึง "หลังแป" ช่วงที่โหดสุดสำหรับผมสำหรับการเดินขึ้นภู มันก็เกิดอาการขาสั่นได้ในช่วงที่เดิน ระยะทางเดินขึ้นจากจุดที่ทำการอุทยานไปหลังแปน่าจะราวๆ 5-6 กิโลเมตร แต่ด้วยความชันสูงกว่าระดับน้ำ ทะเลประมาณ 1200 เมตร เราต้องผ่านจุด ปางกกค่า ซำแฮก ซำบอน ซำกกกอก ซำกอซาง ซำกกหว้า ซำกกไผ่ ซำกกโดน ซำแคร่และหลังแป ผมใช้เวลาประมาณ 4-5 ชั่วโมง ผมนั่งพักทุกจุดที่มีร้านค้า หาแตงโมสักชิ้นแกกระหาย เป้ที่แบกขึ้นไปพร้อมกล้องเลนส์ครบครัน ยังมีเสื้อผ้า บวกขาตั้งกล้องขึ้นมาด้วยน้ำหนักราว 14 กิโลกรัม มาเที่ยวที่นี่ไม่ต้องห่วงเรื่องของกิน มีของขายตลอดทาง ราคาก็จะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ตามระยะทาง เพราะทางร้านค้าคงต้องเอาเงินไปจ่ายค่าลูกหาบแบกขนขึ้นมาด้วย จากหลังแปเดินต่อไปอีกสัก 3 - 4 กิโลเมตรก็จะถึงลานกางเต๊นท์ ของอุทยาน มีชื่อ "วังกวาง" บริเวณจุดกางเต๊นท์มีของขายมากมาย ทางอุทยานมีบริการเต๊นท์ถุงนอนแผ่นรองนอน บ้านพักสำหรับนักท่องเที่ยว เพื่อความชัวร์จองไว้ก่อนก็จะดีมาก เป็นการรอบคอบ หลังจากเดินมาถึงจุดบริการนักท่องเที่ยว ผมรู้สึกจะหิวมากเป็นพิเศษแบบล้มควายได้ทั้งตัว บริเวณนั้นจะมีแม่กวางน้อยคอยมาต้อนรับและจ้องขนมในมือเราตาเป็นประกาย หลังจากเรากางเต๊นท์เสร็จเเล้วต้องจัดเก็บของให้ดีด้วย อาจจะเสร็จกวางบริเวณนั้นมารื้อเต๊นท์เราได้ หลังจากกางเต๊นท์เสร็จแล้ว ได้เวลาเดินหาอาหารเพื่อมาบรรเทาความหิว ดูเวลาเเล้วคิดว่าการที่จะเดินไป "ผาหล่มสัก" ซึ่งเป็นไฮไลท์ และเป็นจุดที่นักท่องเที่ยวนิยมมาก ตั้งเเต่วันนี้คงไกลเกินไป เพราะความเหนื่อยล้า อ่อนแรงขามาจากการเดินขึ้นภูเเล้ว ผมตัดสินใจเดินทางไปชมพระอาทิตย์ตกที่จุดชมวิวที่ ผาหมากดูด ที่ใกล้กว่า ใช้เวลาเดินเท้าประมาณ 2 กิโลเมตร หรือ ใครขี้เกียจเดินทางอุทยานมีบริการจักรยานบริการสำหรับนักท่องเที่ยว ชมพระอาทิตย์ตกจบพลบค่ำ รีบเดินกลับมาทานอาหารเย็นอีกครั้ง หลังร่างกายต้องการพลังงาน ใครที่ทนกับความหนาวเย็นได้ จะไปชำระคราบไคลโดยการกระแทกน้ำเข้าตัวอย่างรวดเร็ว แต่กว่าจะเริ่มต้นขันแรกได้นี่ใช้เวลาทำใจอยู่พักใหญ่เลยเชียว ส่วนใครที่กลัวความหนาวก็ซักแห้งกันไปเช็ดหน้าเช็ดตา อาบน้ำเสร็จ ก็ถึงเวลาผ่อนคลายจากการเหนื่อยล้ามาทั้งวัน ต้องใช้ยานวดบรรจงนวดแข้งขากันไป จะลุกนั่งที่ก็มีเสียงโอดโอยระบมอยู่บ้าง ไม่ต้องพูดถึงเวลาเข้าห้องน้ำเลยนะ ถ้าเป็นส้วมแบบนั่งยอง จะลุกจะนั่งทีก็โคตรจะแสนลำบาก มือไม้ถึงกับเท้าไปที่ผนังเพื่อพยุงตัวเองขึ้นมา คิดถึงเเล้วก็อดขำไม่ได้ วันที่สองก่อนรุ่งเช้าฟ้าจะสาง ผมตัดสินใจไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ ผานกแอ่น ด้วยอากาศที่หนาวเย็น พาใจเราเพลินไปกับอุณหภูมิ ใครที่เป็นสายสร้างภาพ จะได้ภาพซีลูเอทสวย ๆ ของเงาต้นสนย้อนแสงอาทิตย์อรุณรุ่งในช่วงเช้า ที่ภูกระดึงยังมีที่แลนมาร์คที่น่าใจมากมาย ไม่ว่าจะเป็น สระมรกต ลานพระหินแก้ว สระอโนดาด น้ำตกโผนพบ หรือจะเดินชมวิวแนวผาก็ได้เช่นกัน มีหลายผาที่มีเอกลักษณ์น่าสนใจ เช่น ผาหมากดู ผาจำศลี ผานาน้อย ผาเหยียบเมฆ ผาแกง ผาหล่มสัก เมื่อเรายิ่งเดินมากก็ยิ่งอยากดื่มน้ำอัดลมหวาน ๆ ซ่า ๆ ให้ฉ่ำคอสักหน่อย ฮ่าๆ มีขายด้วยนะ ระหว่างทางเดินไปผาต่าง ๆ มีร้านค้าลักษณะเป็นแบบเพิงหมาแหงน ซึ่งราคาก็จะแพงตามความไกลของระยะทาง เเต่ก็พอรับได้ ลำคอที่แห้งผาก อยากได้น้ำตาลให้มันชื่นใจ เราจะค่อย ๆ ละเมียดดื่มเป็นพิเศษ ด้วยราคาของสินค้าและสตางค์ที่อยู่ในกระเป๋า ในช่วงวัยรุ่นของชีวิตมักจะมีอยู่อย่างจำกัดเสมอ ๆ การเดินทางในเเต่ละวันผมเอาข้าวกลางวัน เเละเย็นติดเผื่อไปด้วยกันหิวไว้ก่อน แนะนำอาหารที่เสียยาก เช่น ข้าวเหนียว เป็นต้น การเดินทางท่องเที่ยว อย่าพยายามเดินออกนอกเส้นทาง หากไม่มีเจ้าหน้าที่นำทาง อาจจะเจอสัตว์ป่าทำอันตรายได้โดยเฉพาะ พี่เบื้ม ช้างป่าบนภูถือเป็นสัตว์ที่พบได้ไม่ยากนักในอุทยานแห่งนี้ สเน่ห์ที่น่าสนใจของภูกระดึง คือ ป่าสนเยอะมาก ถ่ายรูปเล่นกับแสงเงาจัดองค์ประกอบดี ๆ จะได้ภาพได้อวดลงโซเชียล ได้อย่างภาคภูมิใจ ถ้าเกิดเราอยากเข้าป่าปิด ไปน้ำตกขุนพองสามารถติดเจ้าหน้าที่นำพาไปได้ด้วย จุดผู้เขียนชอบมากบนภูกระดึง คือ ตรงที่มีใบเมเปิ้ล แลป่าสนเน้นเวลาเช้าหรือเย็นให้แสงไม่แข็งมาก เงาของวัตถุช่างงามเพลินมือเวลาลั่นชัตเตอร์จริง ๆ เชียว สุดท้ายนี้ผู้เขียนขอให้เพื่อน ๆ สนุกกับการเดินป่าท่องไพรที่ ภูกระดึงนะครับ อย่างน้อยจะได้เอาไปโม้โอ้อวดเพื่ิอน ๆ ได้ ว่าครั้งหนึ่ง กูก็เคยพิชิตภูกระดึงมาแล้ว ฮ่า ฮ่า ภาพทั้งหมดโดย : ผู้เขียน