เป็นครั้งแรกที่เราได้เคยมา เชียงคาน เป็นเมืองที่ไฝ่ฝันอยากมาเที่ยว เพราะมันติดแม่น้ำโขง พอเราตื่นเช้ามาก็จะได้สัมผัสกับริมแม่น้ำมองเห็นทิวทัศน์ประเทศเพื่อนบ้านเราได้ด้วยแค่ข้ามเรือไปก็ถึงประเทศลาวแล้ว เรามาที่นี่ตอนเดือนมีนาคม อากาศไม่หนาว กำลังสบายๆ เรานั่งเครื่องจากกรุงเทพฯ มาลงอุดรธานี แล้วก็มีรถพี่ที่สนิทมารับแล้วขับเลียบแม่น้ำโขง มาจนถึง เชียงคาน ใช้เวลาไม่นานมากประมาณ 1-2 ชั่วโมงก็ถึงแล้ว เชียงคาน เป็นเมืองเล็กๆ ที่อยู่ในจังหวัดเลย สุดชายแดนไทย มีแม่น้ำโขงคั่นกลาง ซึ่งยังคงวัฒนธรรม ขนบประเพณี การใช้ชีวิตแบบเรียบง่าย พอเพียง วิถีชีวิตแบบดั้งเดิม ซึ่งหาดูยากในปัจจุบัน เมืองเล็กๆ ที่เงียบสงบแห่งนี้ กำลังเป็นที่สนใจ ของนักท่องเที่ยวจำนวนมาก ภาพบ้านเก่าๆที่เรียงรายติดกันอยู่ริมถนนชายโขง ดึงดูดใจ ให้นักท่องเที่ยวหลายต่อหลายคนหลั่งไหลเดินทางกันมาที่นี่ บ้านเรือนที่เมืองเชียงคานจะแบ่งออกเป็นซอย เล็กๆ ถนนเส้นที่เต็มไปด้วยบ้านไม้เก่าแก่ ที่พัก โฮมสเตย์ ร้านอาหาร มากมายซึ่งถนนในเส้นนี้ เรียกว่า "ถนนชายโขง" ซึ่งนิยมมาปั่นจักรยานชมบรรยากาศ ถ่ายรูปเล่น ชมบ้านไม้สมัยเก่า เพราะต้องการอนุรักษ์ สภาพแวดล้อม ชอบสุดนี่เลย ถนนคนเดินเชียงคาน เป็นไฮไลท์สำคัญของทีนี่ ก็คืออาคารบ้านเรือนที่เป็นไม้ ถูกเนรมิตให้กลายเป็นร้านรวงต่างๆ ขายข้าวของเครื่องใช้ เสื้อผ้า และเครื่องประดับต่างๆ ที่มีสไตล์เก๋ไก๋ไม่ซ้ำใครให้เราได้เลือกซื้อกัน แถมเรายังจะได้ชมวิถีชีวิตของชาวบ้านที่นี่ด้วย ยามเย็นสองข้างทางมีของขายเต็มเลย ทั้งของกิน เสื้อผ้า ของที่ระลึก เราชอบกินกุ้งเสียบ กับ ปูเสียบย่าง อร่อยมาก แล้วยังมีของกินอื่นๆ อีกเพียบ โอ้ยๆๆ อยากกินอีก และในตอนเช้า ก็แนะนำว่าให้ตื่นเช้ามาตักบาตรข้าวเหนียวกัน จะได้สัมผัสวิถีชีวิตของชาวเชียงคานได้มากยิ่งขึ้น แต่เราตื่นไม่ทัน อดดูบรรยากาศตอนเช้าเลย ตื่นมาตลาดวายแล้ว เราชอบที่นี่มาก เสียดายถ้าได้มาหน้าหนาว น่าจะบรรยากาศดีกว่านี้ ซึ่งหากใครที่กำลังวางแผน ว่าจะหาที่เที่ยวในฤดูหนาว ว่าเป็นที่ไหนดี ก็คงต้องล๊อกคิวให้ อำเภอเชียงคาน จ.เลย เป็นหนึ่งในเป้าหมายของเราแล้วล่ะค่ะ เพราะว่าที่เชียงคานแห่งนี้ มีทั้งวิถีชีวิตของชาวบ้าน มีความหนาวเย็น และทะเลหมอกให้ทุกคนได้ลองมาสัมผัสกันดูค่ะ