ตึกปิดลิฟต์เปิด

            ผมขอเล่าประสบการณ์โดยตรงกับตัวผมเองที่ต้องมาเจอเรื่องหลอนๆ ตอนที่ผมพึ่งเข้าปี 1 ซึ่งเด็กปี 1จะต้องได้ทำกิจกรรมเยอะ เพราะเป็นรุ่นน้อง ซึ่งตอนเข้าคลาสช่วงเวลาว่างก็จะเป็นการพูดคุยกับรุ่นพี่ รุ่นพี่ก็จะเล่าเรื่องหลอนของตึกในมหาลัยที่พวกเราจะได้ไปเรียนบ่อยๆให้ฟัง คือเมื่อ 15 ปีที่แล้ว มีแม่บ้านประจำตึกที่เราเรียนเป็นโรคซึมเศร้าเรื่องครอบครัวติดหนี้เลยตัดสินใจผูกคอตายในห้องเรียน ในตอนเย็น ซึ่ง รปภ. ปิดตึกแล้ว ต่อมามีคนมาพบศพวันรุ่งขึ้น หน้าเขียวซีด ตายตาไม่หลับด้วย หลังจากนั้นเป็นต้นมาก็ไม่ค่อยมีการเรียนการสอนในช่วงค่ำอีกเลย แล้วก็ไม่ใช้ลิฟต์ตอนกลางคืนกันเพราะเล่ากันว่าแม่บ้านคนนั้นชอบขึ้น-ลงลิฟต์บ่อยๆ แล้วคนที่ใช้ลิฟต์ก็เจอลิฟต์ค้างบ้าง

                                                                                                    ขอบคุณภาพจาก Tama66 // pixabay

เพื่อน : แก เราว่าสถานการณ์ไม่ดีแล้ว

ผม : เราเดินลงดีกว่า เพื่อนก็ไปหมดแล้ว ไม่มีใครอยู่แล้วนะ

                                                                                                ขอบคุณภาพจาก sw_reg_03 // pixabay

          จากนั้นเรา 2 คนก็รีบเดินลงบันไดไปอย่างหวาดระแวง  มองซ้ายมองขวาตลอดเวลา พอมาถึงชั้น 1 เราก็กำลังจะลงบันไดหนีไฟเพื่อจะลงไปเอารถที่จอดไว้ชั้นใต้ดิน อยู่ๆเราก็ได้ยินเสียงลิฟต์เปิดออกแล้วบอกว่า

ถึงชั้น 1 แล้วค่ะ!

จากนั้นก็ปิดแต่ไม่มีใครออกมา พอผมลงมาถึงชั้นใต้ดินหน้าลิฟท์ อยู่ๆลิฟท์ก็เปิดออกและไฟก็กระพริบติดๆดับๆ ผมก็คิดในใจว่าคงต้องเป็นเรื่องที่รุ่นพี่เล่าให้เราฟังแน่ๆ  แล้วก็มีเงาสีดำๆอยู่ในนั้น ซึ่งเห็นเป็นร่างคนมองมาที่เรา ใส่ชุดสีดำหน้าดูเศร้ามาก ร้องไห้และเอามือบีบคอตัวเองอยู่ในลิฟท์ ผมกับเพื่อนก็รีบวิ่งไปที่รถ แล้วสตาร์ทรถเพื่อออกไปให้เร็วที่สุด ขี่ไปสักพักก็ไปเจอเพื่อนกำลังกลับ ก็จอดรถเล่าให้ฟัง ตอนนั้นขนลุกมากๆ เลยรีบกลับหอ