เมื่อต้นเดือนธันวาคมที่ผ่านมา เป็นช่วงเวลาที่อากาศค่อนข้างหนาวเย็น เป็นวันหยุดติดต่อกัน ทริปสั้นๆ ในการเดินทางไปพักผ่อนของเราคือ การไปเที่ยวไม่ไกลนัก พักค้างสักคืน แน่นอน " วังน้ำเขียว " คือสถานที่เราเลือก เพื่อไปชมดอกไม้ หลังจากนั้นก็ไปสูดอากาศบริสุทธิ์ท่ามกลางขุนเขาเงาไม้ที่วนอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ เราออกเดินทางด้วยรถยนต์ส่วนตัว โดยมีกันแค่ 3 คน คือตัวฉันเอง พี่สาวที่ทำงานและลูกชายของเขา เราออกเดินทางเช้ามุ่งหน้าสู่อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา ถึงปลายทางเป็นเวลาเกือบเที่ยง จุดแรก คือ เที่ยวฟลอร่า พาร์ค เพื่อชมความงามหลากสีสันของดอกไม้นานาพันธุ์ จนเวลาบ่ายคล้อย แล้วจึงเดินทางต่อเพื่อไปยังอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ ระหว่างเส้นทาง วังน้ำเขียว - เขาใหญ่ เราได้แวะเที่ยวตามรายทางอีกหลายจุด และสิ้นสุดวันด้วยการหาที่พักและเข้าพักเมื่อเวลาเย็นย่ำค่ำลง เช้าวันรุ่งขึ้น เราได้ออกเดินทางไปอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ ไม่ใช่ครั้งแรกของฉันกับการมาที่นี่ แต่ความรู้สึกครั้งนี้ บอกได้เลยว่า "ฟิน" เพราะพี่สาวเป็นคนขับ แล้วลดกระจกลง ฉันก็นั่งกินลมชมวิว บนเส้นทางอันคดเคี้ยว ขึ้น ลง บนเขา ท่ามกลางบรรยากาศอันสดชื่น อุณหภูมิเย็นสบาย สูดลมหายใจได้เต็มปอด ระหว่างนั้นก็กดชัตเตอร์เป็นระยะๆ มีนายแบบนางแบบด้วย เจ้าลิงเจี๊ยกนั่นเอง มานั่งโดดเดี่ยวเดียวดายบ้าง เป็นคู่บ้าง เป็นฝูงบ้าง อยู่สองข้างทางขึ้นเขา ใกล้แล้ว เสียงซู่ซ่า ดังมาข้างหน้านี่เอง ถึงสักทีเป้าหมายของเรา "น้ำตก" นี่เป็นจุดแรกบนอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ "น้ำตกเหวสุวัต" ซึ่งเป็นน้ำตกที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง มีหน้าผาสูงประมาณ 20 เมตร น้ำตกลงจากหน้าผาด้านบนลงสู่แอ่งน้ำและลำธารด้านล่าง ในวันที่เราไปมีน้ำไม่มาก เนื่องจากไม่ใช้หน้าฝนแล้ว แล้วก็ไม่มีใครลงเล่นน้ำ ผู้คนส่วนใหญ่จะไปยืนชมความงาม และลัดเลาะไปตามโขดหินเพื่อเก็บภาพสวยงามในหลายๆ มุม ฉันเองก็ถ่ายเก็บไว้หลายภาพ ด้วยความเป็นคนที่ชอบน้ำตกอยู่แล้ว ฉันเคยสงสัยว่า น้ำที่ตกลงมาจากหน้าผานั้นมาจากไหน แท้จริงแล้วก็มาจากต้นน้ำลำธารบนป่าเขานั่นเอง ในเวลานี้คิดถึงตอนเรียนวิชาภูมิศาสตร์กับครูขึ้นมาทันที ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมครูสอนให้เห็นคุณค่าของต้นไม้ ให้รักป่า ร่วมมือกันอนุรักษ์ป่าไม้ให้คงความอุมดมสมบูรณ์ เพราะป่าไม้คือแหล่งต้นน้ำลำธาร ที่มีความสำคัญต่อสิ่งมีชีวิตและมนุษย์ ฉันเกิดคำถามขึ้นมาในใจว่า หากบนภูเขาไม่มีต้นไม้ จะเกิดอะไรขึ้น? ขณะกำลังครุ่นคิด เสียงพี่สาวก็ดังขึ้น "กลับขึ้นไปกันเถอะ" แล้วเราก็เดินขึ้นจากน้ำตกด้วยบันไดที่ชันและแคบ ถึงลานจอดรถเล่นเอาหอบแฮกๆ ปอดได้ทำงานเป็นอย่างดี ณ เวลานี้ เอ้า!! รอไร ออกเดินทางต่อค่ะ ยังมีอะไรให้เราได้ชื่นชมอีกมากมาย เพราะธรรมชาติสวยงามเสมอ