" คิดถึงอีพ่ออีแม่ คิดฮอดบ้านเฮาเด้" เสียงของ ไท หนุ่มอีสานวัย 25 ปี คนหนึ่งที่บ้านเกิดของเขาอยู่ที่ จังหวัดร้อยเอ็ด เขาได้รำพึงรำพันออกมาจากปากของเขาหลังจากที่เขาได้รับเงินค่าจ้างงวดสุดท้ายจากนายจ้างร้านหมูกระทะแห่งหนึ่งย่านนนทบุรี ที่ถูกประกาศให้เป็นพื้นที่สีแดง เนื่องจากสถานการณ์การแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโคโรน่าหรือโควิด19 ชายหนุ่มมองเงินค่าแรงงวดสุดท้ายหลักพันที่อยู่ในมือของเขา ที่ดวงตาของเขามีน้ำตาคลอเบ้า ด้วยความเสียใจที่ต้องถูกเลิกจ้างงาน ชีวิตของเขาตอนนี้รู้สึกเคว้งคว้าง แต่สิ่งที่ทำให้เขาพอจะมีกำลังใจขึ้นคือ พ่อกับแม่เขาที่อยู่บ้านในจังหวัดร้อยเอ็ดเขาไม่รอช้า เพราะถ้ายังฝืนอยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะเสี่ยงชีวิตอดตาย หรือติดโรคร้ายไวรัส มหันตภัยนี้ เขาคิดว่าควรเดินทางกลับบ้านไปหาพ่อแม่ที่เขารักและที่นาผืนน้อยที่ยังพอทำประโยชน์ให้เขาและครอบครัว ชายหนุ่มไม่รอช้าเขาเดินไปอำลาไหว้เถ้าแก่ร้านหมูกระทะและเพื่อนร่วมงานที่ประสบโชคชะตาเดียวกันที่ต้องถูกเลิกจ้างงาน เพื่อนของเขาหลายคนก็ยังไม่รู้ชะตากรรมของตัวเองว่าจะต้องเดินต่อไปยังไง ทันทีที่ร่ำลาทุกคนเสร็จเขาก็หยิบเป้ลายพรางเก่าๆของเขานำมันขึ้นมาสะพายใส่หลังแล้วเดินทางไปที่่สถานีขนส่งหมอชิตเพื่อมุ่งหน้ากลับบ้านเกิดที่จังหวัดร้อยเอ็ด! ทันทีที่ชายหนุ่มเดินทางมาถึงหน้าบ้านของเขา ความรู้สึกอบอุ่นและบรรยากาศแห่งความสุขก็เกิดขึ้นมาในใจของเขาทันที สายตาเขากวาดมองไปรอบๆบ้าน เห็นแม่เฒ่า วัย 60 ปี กำลังนั่งทอเสื่อ และพ่อเฒ่า วัย 65 ปี กำลังนั่งร้อยใบยาสูบ อยู่ข้างๆคอกวัว ที่มีวัวน้อยๆอยู่สองตัวที่ตัวกำลังคลอเคลียวัวตัวแม่ของมันอยู่ เขาเดินเข้าไปโผกอดพ่อกับแม่พร้อมความตื้นตันใจ น้ำตาไหลเอ่อลงมาอาบสองแก้มของเขา ในใจของเขาคิดว่าจากนี้ไปจะกลับมาอยู่ดูแลพ่อแม่ที่แก่ชราและจะทำให้ท่านทั้งสองมีความสุขที่สุดในบั้นปลายชีวิตของเขา เย็นวันนั้นทั้งสามคนก็พูดคุยและนั่งล้อมวงกินข้าวกันอย่างมีความสุข ข้าวเหนียว เนื้อทอด แจ่วบอง ฝีมือแม่ของเขายังอร่อยเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน ผักสดๆที่ปลูกอยู่ริมรั้วหลังบ้านมันช่างหวาน กรอบอร่อย กับข้าวบ้านๆไม่หรูหราแต่ก็ทำให้มีความสุข บ้านไม้หลังไม่ใหญ่โตกว้างขวาง แต่ได้อยู่หลับนอนแล้วอบอุ่น พ่อแม่ที่เคยเลี้ยงดูมาตั้งแต่เล็กจนโต ก็ยังคงให้กำลังใจ อบรมสั่งสอนเขาเสมอมา ค่ำคืนนี้หนุ่ม ไท ได้หลับนอนอย่างมีความสุขและรู้สึกสบายใจ แตกต่างกันกับตอนที่ทำงานในเมืองหลวงที่ต้องเร่งรีบแข่งขันกับเวลาเพื่อต้องรีบตื่นทำมาหากิน เลี้ยงปากเลี้ยงท้อง ชายหนุ่มมองออกไปที่หน้าต่าง มองดูท้องฟ้า เห็นพระจันทร์ เห็นดวงดาวที่สวยงาม ผิดกับในเมืองหลวงที่มองเห็นแต่ตึกรามบ้านช่องมากมาย อากาศและควันพิษปกปิดครอบคลุมทำให้มองไม่เห็นสิ่งสวยงามบนท้องฟ้าเหมือนที่บ้านของเขา เขามองลงไปที่ทุ่งนาผืนเล็กๆที่เป็นสมบัติของพ่อแม่ ที่ดินตรงนี้เขามองว่าต่อไปมันจะมีค่ามีราคา ไม่ใช่เพราะจะนำที่ดินไปขาย แต่นั่นจะเป็นที่ดินที่สร้างรายได้ สร้างทรัพย์สินจากธรรมชาติที่จะสามารถเลี้ยงชีวิตและเลี้ยงครอบครัวของเขาได้ทรัพย์สินจากในดินนี่ละที่มีค่ามาก มันสามารถปลูกข้าวให้ผู้คนได้กิน ได้ซื้อได้ขาย สามารถปลูกพืชผักสวนครัว ไว้กินในครัวเรือนไว้สร้างรายได้เมื่อมีคนมาติดต่อซื้อขาย สัตว์เลี้ยง อย่างวัวก็ปล่อยให้มันกินหญ้าในไร่ในนาได้ ก็สามารถขยายพันธุ์และนำไปขายได้ ทุกสิ่งทุกอย่างที่ หนุ่มไท เห็นอยู่ตรงหน้าเขา นี้ทำให้เขามีแรงที่จะต่อสู้ และทำมันให้เป็นจริงสร้างรายได้เลี้ยงครอบครัวได้ต่อไป ความสุข มีมากมายหลายแบบ รายได้ อาชีพช่องทางทำมาหากินมีอยู่มากมายเช่นกัน ขึ้นอยู่กับว่าใครมองเห็นช่องทางการสร้างรายได้ แบบไหนอย่างไร อย่างหนุ่ม ไท หนุ่มอีสานร้อยเอ็ด ได้ตัดสินใจเดินทางกลับบ้านเกิดของตัวเอง เพื่อได้กลับไปอยู่กับครอบครัว และมองเห็นที่ดินที่นาผืนน้อยๆสมบัติของพ่อกับแม่เขา มีคุณค่า จากการที่เขาจะสร้างอาชีพ สร้างรายได้จากการเกษตร เพื่อทำมาหาเลี้ยงชีพและหาเลี้ยงครอบครัวของเขา และเชื่อว่ายังมีผู้คนอีกมากมายที่กำลังคิดที่จะสร้างอาชีพ สร้างรายได้ จากพื้นดิน พื้นน้ำ ที่มีอยู่บนโลกคู่กับมนุษย์มาตั้งแต่อดีตกาล ธรรมชาติสร้างมนุษย์ ให้ได้อยู่ ดำรงเลี้ยงชีพ มนุษย์ควรเห็นคุณค่าและรักษาพื้นดินพื้นน้ำให้คงอยู่เพื่อให้ลูกหลานไว้ดำรงเลี้ยงชีพได้ต่อไปอีกนานแสนนาน ให้สมกับเป็น "สมบัติจากพื้นดิน"สถานที่44เครดิตภาพจากผู้เขียน : ภาพปก /ภาพที่ 1 /ภาพที่ 2/ ภาพที่ 3 ชอบอ่านบทความสนุกๆ ดูหนัง ฟังเพลง และเสพซีรีส์ใหม่สุดปัง โหลดเลยที่ App TrueID ฟรี !