“อ่านหนังสือหมื่นเล่ม มิสู้เดินทางหมื่นลี้” เป็นคำกล่าวของชาวจีนเนิ่นนานมาแล้ว มาถึงยุคสมัยนี้คงต้องปรับให้เข้ากับยุคสมัยว่า“ท่องเว็บนับหมื่นเว็บ ก็ยังไม่สู้ออกเดินทางไปจริง ๆ สักครั้งเดียว” หนังสือหรือภาพที่เห็นจากจอ เสียงที่ได้ยินจากเครื่องเป็นเพียงโลกเสมือนจริง ละสายตาจากหนังสือ ปล่อยมือจากโทรศัพท์ แล้วออกเดินทาง ไปสัมผัสกับโลกจริง ๆ แล้วจะได้รับรู้ถึงความแตกต่างที่ได้รับ วันนี้ไปกันที่ วัดพระพุทธบาทน้ำทิพย์ อำเภอภูพาน จังหวัดสกลนคร... ระหว่างเส้นทางจังหวัดกาฬสินธุ์ – สกลนคร ผ่านอำเภอสมเด็จมาประมาณ 20 นาที เส้นทางเริ่มชันไต่ระดับ เดี๋ยวโค้งขึ้นเดี๋ยวโค้งลงหลายสิบโค้ง หูเริ่มอื้อเมื่อความสูงเพิ่มขึ้นลองกลืนน้ำลายตามที่เคยได้ยินมาปรากฏว่าหูหายอื้อจริง การได้อ่าน ได้ดูความรู้จากหนังสือหรือเว็บเมื่อนำมาทดลองแล้วใช้ได้ผลจริงมีประโยชน์อยู่เหมือนกัน ใช่แล้ว !!! กำลังจะข้ามภูเขาภูพาน ไม่น่าจะใช่ภูเขา เพราะยาวเกินที่เรียกภูเขา น่าจะเป็นเทือกเขาภูพานมากกว่า เทือกเขาที่ทอดตัวยาวผ่านหลายจังหวัดในภาคอีสานก่อให้เกิดภูมิประเทศที่สวยงาม เป็นต้นกำเนิดของแม่น้ำลำธารหลายสาย และเป็นที่ตั้งของวัดวาอารามสถานที่ศักดิ์สิทธ์ที่พุทธศาสนิกชนกราบไหว้บูชาจำนวนมาก วัดพระพุทธบาทน้ำทิพย์เป็นหนึ่งในวัดที่ตั้งอยู่บนเนินเขาภูพานนี้... จากอำเภอสมเด็จ จังหวัดกาฬสินธุ์ มาเป็นระยะทางประมาณ 40 กิโลเมตร แต่ใช้เวลาเกือบ 2 ชั่วโมงเนื่องจากเส้นทางข้ามเทือกเขาภูพาน วัดพระพุทธบาทน้ำทิพย์จะตั้งอยู่ด้านขวามือติดถนน ก่อนถึงจะแลเห็นด้านหลังองค์พระพุทธรูปปางมารวิชัยขนาดใหญ่สีเหลืองอร่ามประดิษฐานอยู่ เลี้ยวเข้าไปจะมีลานจอดรถอยู่ที่ด้านหน้าวัด ถอดรองเท้าก้าวเข้าไปบูชาดอกไม้ธูปเทียนกราบพระพุทธรูปองค์ใหญ่ที่ประดิษฐานอยู่ตรงกลางคงเป็นพระประธาน มีพระพุทธรูปสีขาวปางเดียวกันอยู่ด้านหน้าพระประธานอีก 5 องค์ ด้านขวามือมีพระพุทธรูปปางมารวิชัยที่มีรูปร่างคล้ายพระประธานแต่ขนาดย่อมกว่าเรียงรายนับสิบองค์ทุกองค์มีสีเหลืองอร่าม เมื่อสังเกตดูรูปพระพุทธรูปทุกพระองค์จะมีสีหน้าอิ่มเอิบ มีรอยยิ้มที่แฝงไว้ด้วยความเมตตาปราณีแก่ผู้ที่มาเคารพสักการะ อาจจะมองไม่เห็น หรือไม่ได้ยินเสียง แต่ความรู้สึกในใจสัมผัสได้ถึงความกรุณา ความงามสงบ ความร่มเย็นที่ได้รับจากสิ่งก่อสร้าง ประติมากรรมจากวัดแห่งนี้... นึกว่าจะมีลานพระพุทธรูปเท่านั้นที่เป็นจุดสำคัญของวัด แต่ยังไม่หมดความมหัศจรรย์เพียงแค่นั้น เดินลงมาอีกประมาณ 30 เมตร จะมีลานปูนกว้าง มีรูปปั้นดูจากรูปร่างลักษณะเครื่องแต่งกายแล้วคงไม่ใช่พระพุทธรูป น่าจะเป็นรูปปั้นเทวดาสีขาว นั่งรายเรียงอยู่สองข้างหันหน้าเข้าหากันเว้นพื้นที่ตรงกลางไว้ประมาณ 10 เมตร ข้างละสองแถวจำนวนหลายสิบองค์ขนาดสูงประมาณ 3 เมตร และจะมีรูปปั้นเทวดาสีขาวองค์ใหญ่กว่าองค์อื่น ๆ อยู่ตรงกลางหันหน้าไปทางทิศตะวันออกคงเป็นเทวดาผู้เป็นใหญ่ในสรวงสวรรค์แห่งนี้ เมื่อลงไปบันทึกภาพบริเวณลานรูปปั้นเทวดาตัวเราเล็กกระจ้อยร่อยลงไปถนัดตา เราเป็นเพียงจุดเล็ก ๆ ในโลกจริง ๆ อย่าได้หลงไปกับโลกเสมือนที่ไร้ตัวตน ออกจากห้อง จากตัวหนังสือ จากหน้าจอเรืองแสงของโทรศัพท์ ไปให้สุด แล้วหยุดที่วัดพระพุทธบาทน้ำทิพย์ สกลนคร... เรื่องโดย : เนรัญ ธารา ภาพโดย : เนรัญ ธารา
