ทุกคนนั้นล้วนแต่เคยผ่านช่วงเวลาที่เป็นเด็กมา ไม่มีใครที่เกิดมาแล้วอยู่ในช่วงวัยผู้ใหญ่เลย ใช่มั้ยคะ แน่นอนเลยค่ะ ตอนเด็ก ๆ เรื่องที่ทุกเด็กทุกคนชอบนั้นคือการเล่นสนุก การกินขนมต่าง ๆ ที่ใครบอกอร่อยก็อยากกิน และอยากกินนั้นกินนี่ไปหมด ฝันเคยมีช่วงเวลาในวัยเด็กที่น่าจดจำมากเกี่ยวกับขนมที่เคยทาน และสิ่งที่ชอบกิน ในช่วงยุคของฝันนั้น จะชอบมีรถไอศกรีม มาขาย แบบนาน ๆ ครั้งเพราะความที่เป็นเด็กต่างจังหวัด และบ้านในมาก (ในที่ ๆ ห่างไกลตัวเมืองนั้นเอง) นั้นแหละค่ะ สิ่งที่ฝันชอบมากนั้นคือ ไอศกรีมกะทิค่ะ เวลารถวิ่งเข้ามาเป็นอะไรที่มีความสุขมาก ๆ ในใจคิดว่า มาแล้ว ในที่สุด และภาพสุดประทับใจที่ตามมาคือ เด็ก ๆ ที่วิ่งรุมล้อมรถขายค่ะ ในสมัยนี้และนาน ๆ ไป รถไอศกรีมแบบนั้นจะเห็นได้น้อยมาก ๆ ตามหมู่บ้าน และมีน้อยลงเรื่อย ๆ เนื่องจากการที่ทุกอย่างได้เปลี่ยนไป การขนส่งที่ดี การเก็บอุณหภูมิของเทคโนโลยีที่ดี ทำให้มีการขายไอศกรีมแบบใหม่ ๆ และน่าสนใจกว่าเมื่อก่อน และเข้าถึงได้ง่ายแม้บ้านจะอยู่ห่างไกลตัวเมืองก็ตามค่ะ ไม่นานมานี้ฝันได้ไปเที่ยวบ้านย่าที่ จ.สุรินทร์ และได้เจอคุณลุงที่กำลังขายไอศกรีมแบบโบราณอยู่เลยอดไม่ได้ที่จะลงไปอุดหนุน รู้สึกดีใจ มาก ๆ ที่จะได้กินอีกครั้ง ฝันถามคุณลุงที่ขายว่า “ขายนานรึยังคะ” คุณลุงบอกว่า “เป็น 10 ปีแล้ว” ฝันรู้สึกทึ่งมากค่ะ เพราะส่วนใหญ่คนชอบหันไปขายแบบไอศกรีมวอลที่เป็นรถขายแบบครบสูตร แต่คุณลุงยังขายแบบโบราณอยู่ คุณลุงบอกว่านี้ลุงรับไอศกรีมมาขายอีกที จะมีคนส่งให้ กำไรไม่ได้มากมายอะไร แต่อาศัยว่ามันขายง่าย แต่เหนื่อยหน่อยที่ต้องตระเวรไปตามหมู่บ้านต่าง ๆ ลักษณะไอศกรีม เป็นไอติมที่ทำจากกะทิ เป็นแท่งแบบสี่เหลี่ยมผืนผ้า อยู่ในถุงพลาสติก ที่มีโลโก้ ในตอนเด็ก ๆ ที่ฝันกิน ไม่มีโลโก แต่เป็นกระดาษขาว ๆ บาง ๆ พันไว้เท่านั้นค่ะ รสไอศกรีม ไอศกรีมกะทิจะมีหลายรสชาติค่ะ เช่น รสกะทิถั่วดำ รสทุเรียน รสเผือกหอม ใบเตย สตอเบอร์รี่ แล้วแต่ว่าเขาทำอะไรกันบ้าง แต่นี่เป็นรสชาติหลัก ๆ เวลาทานแน่นอนว่าต่อให้เป็นรสอะไร แต่สิ่งที่ทุกคนจะสัมผัสได้นั้นก็คือรสชาติของกะทิ และกลิ่นหอมของมะพร้าวค่ะ นี่คือจุดเด่นและความอร่อยของมันค่ะ สิ่งที่เป็นไฮไลท์ของการกินคือ การที่พ่อค้าจะเอาไม้เสียบลูกชิ้นเสียบไอศกรีมให้เรากินค่ะ มันรู้สึกว่าน่ารัก น่ากินมากค่ะ กินไปกลัวตกไป ราคาของไอศกรีมก็ไม่แพง ในราคาแท่งละ 10 บาทเท่านั้น เมื่อก่อนพ่อค้าจะขายแบบแบ่งครึ่งก็ได้ 5 บาท เพราะเมื่อก่อนค่าเงินแพง และไม่ค่อยมีเงินกันด้วยค่ะ ต้องปรับการขายตามยุคสมมัยนั้นเอง รถขายก็จากมีถังเก็บความเย็นหลังรถจักรยานยนต์ ส่วนใหญ่ก็ขี่จักรยานยนต์ขาย เพราะสังเกตง่าย และไม่ใหญ่มาก บางคันจะมีแต่ไว้บีบเรียกลูกค้า แค่ได้ยินเสียงก็วิ่งมารอแล้วค่ะ สำหรับคุณลุงขายอยู่ที่แถว ๆ ตัว อำเภอรัตนบุรี จ.สุรินทร์ ค่ะ ถ้าพบเห็นก็ฝากอุดหนุนด้วยนะคะ และเหนือสิ่งอื่นใดคืออยากให้ได้ลิ้มลองรสชาติของไอติมค่ะ มันอร่อยจริง ๆ ค่ะ ส่วนตัวคิดว่าอร่อยกว่าแบบใหม่ที่ออกมาอีก ภาพถ่ายจากผู้เขียน