ช่วงเวลาที่มีการแพร่ระบาดของ ไวรัสโคโรนา2019 หรือ "โควิด-19" เดือนมีนาคม 2563 เป็นช่วงที่มีการแพร่ระบาดอย่างหนัก อากาศช่วงหน้าร้อนก็ร้อนมาก ที่นี่อุบลราชธานี เขตตัวเมือง ร้อนมากๆ "เรา" ซึ่งเป็นคนที่ทำงานอยู่กับบ้าน (บ้านแม่เราเอง) มีบ้างบางวันที่เราเบื่อ "โควิด-19" ทำให้ช่วงเวลานี้ผู้คนอยู่ติดบ้านเกือบทุกหลังก็ว่าได้ นำมาซึ่งความวุ่นวายในบางเวลา หนีไปบ้านสวนพ่อดีกว่า (บ้านพ่อเราเอง) บางอาทิตย์ไปบ่อยมากจนถึงกับย้ายที่นอนไปบ้านสวนเลยทีเดียว ที่นี่ได้เจอก๊วนน้องหมาบ้านสวน และได้ทำปลูกผักสวนครัวสมใจอยาก บ้านสวนพ่อ ตั้งอยู่ที่ ตำบลไร่น้อย อ.เมือง จ.อุบลราชธานี อยู่ห่างจากบ้านแม่เราประมาณ 20 กิโลเมตร แถวบ้านพ่อเราได้เจอชาวบ้านสวนข้างๆ สวนพ่อ เค้าก็ดูแลตัวเองสวมหน้ากากอนามัยกันทุกคน แม้แต่ตอนทำสวน ถามข่าวบ้านใกล้เรือนเคียงทุกบ้านมีการป้องกันตัวเองทุกคน ทุกคนรู้จัก "โควิด-19" ส่วนบ้านสวนพ่อเรานั้นปลูกผักกินเองทุกอย่างจ้า ปลูกเยอะมากมีแทบทุกอย่างที่ต้องการ จนบางอย่างต้องขายเพราะเยอะเกินกินกันไม่ทันเลยทีเดียว เราเลยกลายเป็นชาวสวนช่วยพ่อทำสวนไปเลย ตื่นเช้ามาต้องเข้าสวนเก็บ ถั่วฝักยาว พริก มะเขือ มะเขือเปราะ แมงลัก กะเพรา บวบ แตงกวา เพื่อไปขาย เกือบทุกวันเลย โดยเฉพาะมะละกอลูกดกทุกต้นเลย นอกจากผักสวนครัวแล้ว บ้านสวนพ่อยังมีบ่อเลี้ยงปลาอีก 3 บ่อ พ่อไม่ได้มาเล่นๆ เด้อ เรียกว่ากินกันได้ทั้งอำเภอเลยล่ะ เพลินตาเพลินใจไปกับการทำสวนหรือจะเรียกว่า "เกษตรแบบพอเพียง" ก็ได้นะ เพลินจนลืมไปว่า ประเทศไทยเรากำลังประสบกับไวรัสระบาดหนัก "โควิด-19" เจ้าร้ายนักนะ! หากเพื่อนๆ หลายคนเบื่อกับการต้องทำงานอยู่ที่บ้าน หรือแม้แต่ต้องกักตัวก็ตาม ลองหาอะไรที่เรามองข้ามผ่าน หรือคาดไม่ถึงมาทำในช่วงนี้ อาจจะเปลี่ยนชีวิตเราไปเลยก็ได้ หรืออย่างน้อยก็น่าจะทำให้เราไม่เบื่อกับการดูซีรีย์ เล่นเกมส์ อยู่ที่บ้านก็ได้เด้อ จนวันหนึ่ง "แม่" โทรมาตามให้กลับบ้านบ้างเด้อ ถึงได้รู้ว่านี่เรามาอยู่บ้านสวนหลายเดือนมากเลยนะ ตัวเริ่มดำ ฝ้าขึ้นหน้า 6-7 เดือนล่ะ ถือว่านานสุดล่ะหลังจากที่ "เรา" มัวแต่ทำงานประจำที่กรุงเทพ ขอบคุณ "โควิด-19" ที่ทำให้เราได้หวนกลับมาใช้ชีวิตเหมือนครั้งเรายังเด็กในแบบที่เราอยากได้มานานแสนนาน สุขสุดๆ ก็ชีวิตแบบบ้านๆ นี่แหละ ว่าแต่ว่าเมื่อไหร่เจ้า "โควิด-19" จะไปจากเราซะที...วิกฤตอาจจะเป็นโอกาสดีๆ หรือช่วงเวลาที่เราได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากับครอบครัว (ถึงแม้จะต้องอยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ) ได้ใช้เวลาในช่วงวิกฤตนี้ทำในสิ่งที่เราอาจจะค้นหาตัวตนของเรามามานานแสนนานก็ได้... เรื่อง และ ภาพประกอบ โดย PlaUbon Patita