เช้าวันหนึ่งในเดือนเมษา ที่อากาศสุดแสนจะร้อนตื่นมาพร้อมกับอาการง่วง ๆ ซึม ๆ เป็นวันเบื่อ ๆ อีกหนึ่งวัน หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโดยไม่ได้คิดอะไร เปิดดูข่าวสารบ้านเมือง อยู่ดี ๆก็อยากเที่ยวแต่ไม่รู้จะไปที่ไหนดี หยิบกุญแจรถ ในหัวมีภาพน้ำตกอยู่ที่หนึ่งที่อยากไปมานานแต่ยังไม่มีโอกาสได้ไป วันนี้แหละเป็นโอกาสที่ดี น้ำตกที่ว่า มีชื่อว่าน้ำตก ก้อหลวง ภาพถ่ายโดยผู้เขียน น้ำตกก้อหลวง เป็นน้ำตกอีกแหล่งหนึ่งที่มีชื่อเสียงมากที่สุดของอุทยานแห่งชาติแม่ปิง ตั้งอยู่ห่างจากที่ทำการอุทยานแห่งชาติประมาณ 22 กิโลเมตร เป็นน้ำตกหินปูน เกิดจากห้วยแม่ก้อไหลผ่านหน้าผาหินปูนสูงประมาณ 20 เมตร ไหลลดหลั่นกันลงมามีทั้งหมด 7 ชั้นด้วยกัน และตกลงมายังแอ่งน้ำขนาดใหญ่มีสีเขียวมรกต ใสสะอาดมองเห็นตัวปลาเบื้องล่างเนื่องจากบริเวณดังกล่าวมีหินปูนและ มีน้ำไหลตลอดปี เลยทำให้บริเวณน้ำตกมีหินงอกหินย้อยมากมาย และมีความสวยงามตามธรรมชาติที่สุดจะบรรยาย หากมาในช่วงที่มี แสงอาทิตย์ตกลงมายังน้ำตก จะเห็นเป็นประกายระยิบระยับสวยงามแปลกตามาก ๆ น้ำตกก้อหลวงเป็นน้ำตกที่มองได้หลายมุมเริ่มตั้งแต่มุมด้านบนบันไดและบริเวณตัวน้ำตกระหว่าง ทางเดินไปน้ำตกก้อหลวงจะผ่านต้นไม้น้อยใหญ่ร่มรื่น เดินไปประมาณ 300 เมตร ก่อนถึงตัวน้ำตกก้อหลวงจะเป็นที่ตั้งของน้ำตกตาดสะตอ เป็นน้ำตกหินปูนเล็กๆ ซึ่งมีลักษณะสวยงามไม่แพ้กันเลยค่ะ บริเวณหน่วยพิทักษ์น้ำตกก้อหลวงมีแต่ห้องน้ำให้บริการแต่ไม่มีร้านค้า ร้านอาหารใดๆ เลย แต่ถ้าหากว่า ต้องการมาปิกนิคตรงบริเวณน้ำตก แนะนำว่าต้องเตรียมอาหารและเครื่องดื่มมาเองได้ค่ะ แต่เมื่อรับประทานแล้วช่วยกับเก็บขยะออกไปให้ครบทุกชิ้นด้วยนะคะ ภาพถ่ายโดยผู้เขียน เราขับรถมาจากเชียงใหม่ ระยะทางไกล ใช้ได้ค่ะ แต่ก็คุ้มค่ามาก ๆ เพราะน้ำตกสวยงามมากจริง ๆ ไม่เหมือนบางที่ ที่ในรูปในรีวิวสวยแต่พอมาจริง ๆ กลับไม่สวย แต่เรารับรองเลยว่าน้ำตก ก้อหลวงสวยมากจริง ๆ สวยกว่าในรูปอีกค่ะ น้ำใสมาก ๆ แต่เราไม่กล้าลงไปในอ่างน้ำเพราะว่ายน้ำไม่เป็น แต่ก็สนุกได้เพราะไม่ได้มีแค่อ่างที่สวย ด้านล่างก็สวยค่ะ เรานั่งเล่นแช่น้ำมีปลาว่ายมาใกล้ ๆ เห็นชัดมาก ๆ ภาพถ่ายโดยผู้เขียน เราอยู่จนสี่โมงเย็นจึงคิดอยากเช่าเต็นท์นอน จึงไปติดต่อถามเจ้าหน้าที่ดู เจ้าหน้าที่ ทำท่าลังเลแล้วถาม”เราว่าจะนอนจริง ๆ หรอ “ เราก็ตอบไปแบบเริ่มไม่ค่อยมั่นใจว่า “ค่ะ ถ้าเป็นไปได้ก็อยากนอน” เจ้าหน้าที่เริ่มเข้ามาคุยกับเราหลายคนว่า “แน่ใจหรอ ตอนกลางคืนมืดมากนะ ขนาดเจ้าหน้าที่ยังไม่กล้านอนเลย ต้องกลับไปนอนบ้าน” เราก็เริ่มลังเล เลยถามว่ามีอะไรหรือเปล่า เจ้าหน้าที่ก็พูดเสียงเบา ๆ ว่า “อย่านอนเลย เชื่อพี่” เราก็เลยตกลงไม่นอนที่นี่ ตัดสินใจขับรถกลับเชียงใหม่ เพลียสุด ๆ แต่ก็คุ้มค่ามาก ๆ เลย ภาพถ่ายโดยผู้เขียน