“วันหยุดเสาร์อาทิตย์นี้ไปไหนดีนะ” นี่คือเสียงความคิดที่ดังก้องอยู่ในหัวของฉัน และเป็นจุดเริ่มต้นของการเดินทางครั้งนี้…ที่แม่กำปอง หลังจากฝึกงานมาหลายเดือนฉันก็ฉุกคิดได้ว่า “นี่เราไม่ได้พาร่างกายออกไปปะทะอากาศบริสุทธิ์มานานแค่ไหนแล้วนะ” คงนานมาก เพราะคิดไม่ออกเลยว่าได้สูดอากาศบริสุทธิ์ครั้งล่าสุดตอนไหน เมื่อคิดได้เช่นนั้นฉันจึงตัดสินใจไปหาน้องชายที่จังหวัดเชียงใหม่ กายพร้อม ใจพร้อม ทุกอย่างพร้อมก็ไปลุยกันเลย ! ฉันเดินทางไปจังหวัดเชียงใหม่โดยรถยนต์ส่วนตัว บรรยากาศระหว่างทางก่อนถึงจังหวัดเชียงใหม่เต็มไปด้วยภูเขาสลับซับซ้อนเรียงต่อกันเป็นแนวยาว ช่วงที่ฉันไปเป็นช่วงหน้าฝนทำให้มีหมอกเคล้าเมฆคลุ้งลอยต่ำลงมา ประหนึ่งว่าฉันกำลังลอยอยู่ท่ามกลางมวลเมฆน้อยๆ ช่างเป็นภาพที่สวยงามจริงๆ เมื่อมาถึงเชียงใหม่ฉันไม่รอช้ามุ่งหน้าไปที่หอพักของน้องชายบริเวณหลังมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ หลังจากนั้นก็คุยกันว่าพรุ่งนี้เราจะไปไหนกันดี “แม่กำปองมั้ยล่ะ เพราะเราไม่เคยไปกันทั้งคู่” น้องชายฉันเสนอความคิด “โอเค ดีล พรุ่งนี้เช้าเจอกันนะ...แม่กำปอง” ฉันตอบน้องชาย เช้าวันต่อมาอากาศในเมืองเชียงใหม่กำลังดี ไม่ร้อนไม่หนาวจนเกินไป พวกเราออกเดินทางไปตามถนนหมายเลข 1317 เชียงใหม่-แม่ออน มุ่งหน้าสู่หมู่บ้านเล็กๆ ที่โอบล้อมไปด้วยหุบเขา ระหว่างทางก่อนถึงแม่กำปองเต็มไปด้วยต้นไม้สูงต่ำสลับกันไป ถนนจะค่อยๆ เล็กลงเรื่อยๆ ทางค่อนข้างชัน สำหรับคนที่นำรถไปเองต้องขับช้าๆ มีสติ ระมัดระวังกันด้วยนะคะ ภาพแรกที่เห็นเมื่อเข้าสู่ตัวหมู่บ้านแม่กำปอง เนื่องจากวันที่เรามาแม่กำปองเป็นช่วงวันหยุดเสาร์ - อาทิตย์ การหาที่จอดรถจึงเป็นเรื่องยากมาก เหมือนกับการตามหาขุมทรัพย์ในเกม แต่ในเมื่อเราตั้งใจมาแล้วต่อให้ยากแค่ไหนเราก็ต้องพยายาม และแล้วความพยายามก็ไม่เคยทำร้ายใคร เราได้ที่จอดรถบริเวณวัดคันธาพฤกษาหรือวัดแม่กำปอง สถานที่แรกที่เราเช็คอินจึงเป็นวัดแม่กำปอง บรรยากาศบริเวณลานจอดรถวัดแม่กำปอง 1) วัดคันธาพฤกษาหรือวัดแม่กำปอง วัดแม่กำปองเป็นวัดเก่าแก่สร้างด้วยไม้ เป็นศูนย์รวมจิตใจของชาวบ้าน บริเวณวัดมีความร่มรื่น เงียบสงบ ภายในวัดมีเส้นทางเชื่อมจากวัดลัดเลาะไปตามธารน้ำเล็กๆ เมื่อเดินตามเส้นทางนี้มาก็จะพบกับอุโบสถกลางน้ำ ไฮไลต์อีกหนึ่งอย่างของหมู่บ้านแม่กำปอง อุโบสถนี้ล้อมรอบไปด้วยธรรมชาติ เต็มไปด้วยต้นไม้นานาชนิด หนึ่งในนั้นคือต้นกาแฟ หน้าอุโบสถจะมีน้ำตกไหลผ่าน ไหว้พระพร้อมฟังเสียงน้ำตกกระทบหินเป็นอะไรที่สงบใจจริงๆ 2) พิพิธภัณฑ์ คน-ป่า-เหมี้ยง ตั้งอยู่ใกล้วัดแม่กำปอง ภายในพิพิธภัณฑ์จะแสดงอุปกรณ์เกี่ยวกับการเก็บเหมี้ยง และความสัมพันธ์ระหว่างคน ป่า และเหมี้ยง เพราะเดิมชาวบ้านมีอาชีพรับจ้างเก็บเหมี้ยงมาก่อนนั่นเอง 3) น้ำตกแม่กำปอง น้ำตกแม่กำปองเป็นต้นน้ำของลำธารที่ไหลในหมู่บ้านแม่กำปอง มีทั้งหมด 7 ชั้น บริเวณน้ำตกมีต้นเฟิร์น และตะไคร่น้ำขึ้นอยู่ทั่วไป ทำให้น้ำตกดูมีเสน่ห์ไปอีกแบบ มีเส้นทางศึกษาธรรมชาติ และมีน้ำไหลตลอดทั้งปี น้ำตกแม่กำปองเปิดให้บริการตั้งแต่ 08.00 น. - 17.00 น. 4) ระเบียงวิว ร้านกาแฟที่มีมุมยอดฮิตอยู่ตรงระเบียง มองผ่านระเบียงไปจะพบวิวของหมู่บ้านแม่กำปองที่โอบล้อมไปด้วยป่าไม้ และหุบเขา ดูอบอุ่นและสดชื่นไปในคราเดียวกัน นั่งจิบกาแฟเพลินๆ ปล่อยให้สายลมพัดผ่านในขณะที่สายตาชื่นชมหมู่บ้านแม่กำปอง 5) ร้านกาแฟชมนกชมไม้ ร้านกาแฟอีกหนึ่งร้านที่อยู่ติดกับร้านระเบียงวิว มีวิวตรงระเบียงที่คล้ายคลึงกันแต่ไม่เหมือนกันซะทีเดียว บรรยากาศภายในร้านเต็มไปด้วยความอบอุ่น อบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของกาแฟและขนม หยิบโทรศัพท์มาเปิดเพลงโปรดพลางชมวิวแม่กำปองได้เพลินๆ คำแนะนำจากผู้เขียน : การเดินทางไปน้ำตกแม่กำปอง ร้านระเบียงวิว และร้านกาแฟชมนกชมไม้ ผู้เขียนเดินทางโดยรถรับจ้าง บริเวณวัดแม่กำปอง เนื่องจากทั้งสามสถานที่นั้นตั้งอยู่เหนือตัวหมู่บ้านแม่กำปอง เพื่อที่จะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องการหาที่จอดรถ โดยรถรับจ้างจะให้เวลาชมสถานที่ต่างๆ จุดละ 15 นาที ราคาไป-กลับ คนละ 40 บาท 6) เดินเล่นภายในหมู่บ้านแม่กำปอง การเดินทางภายในหมู่บ้านแม่กำปอง ผู้คนที่นี่เน้นการเดินเท้าเป็นส่วนใหญ่ เพราะเส้นทางในหมู่บ้านเป็นเส้นทางแบบภูเขา ควรสวมรองเท้าที่เดินคล่องตัว เราเดินไปเรื่อยๆ ในตัวหมู่บ้านอย่างไม่เร่งรีบ เพราะอยากเก็บภาพบรรยากาศไว้ให้ได้มากที่สุด ให้จมูกได้สูดอากาศบริสุทธิ์ เดินเล่น แวะช้อป ชิม และซื้อสินค้าของชาวบ้าน ระหว่างทางเดินจะได้ยินเสียงน้ำไหลจากลำธารเป็นระยะๆ มุมยอดฮิตในการถ่ายรูป ร้านลุงปุ๊ด-ป้าเป็ง พระอาทิตย์คล้อยต่ำลงเรื่อยๆ เป็นสัญญาณว่าเวลาหนึ่งวันกำลังจะหมดลง แต่วันนี้เป็นหนึ่งวันที่คุ้มค่ามากสำหรับเรา เพราะได้มาไหว้พระ ยลเสียงธรรมชาติ จิบกาแฟชมหมู่บ้านกลางหุบเขา ได้มาลองเดินช้าๆ ไม่ต้องเร่งรีบใช้ชีวิต ให้ตัวเราเป็นจุดเล็กๆ ท่ามกลางหุบเขา ให้ภูเขาและสายลมโอบกอดเรา และที่สำคัญได้สูดอากาศบริสุทธิ์ไว้เต็มปอด “คุ้มแล้ววันหยุดของฉัน…แล้วพบกันใหม่นะ แม่กำปอง” ภาพถ่ายโดยนักเขียน… 𝙬𝙖𝙣𝙙𝙚𝙧𝙬𝙞𝙬𝙬𝙤𝙧𝙡𝙙 ☻