สวัสดีครับ เช้าวันอาทิตย์ วันนี้ออกเช้าจากเชียงรายครับ ไปทางเส้นทางตัดใหม่ ทางหลวงหมายเลข 1063 จากตัวเมืองเชียงราย เข้าสู่ อำเภอเชียงแสน วิ่งตรงจากสนามบินแม่ฟ้าหลวง จะมีป้ายบอกทางตลอด วิ่งรถชิวๆ รถโล่งมาก ระยะทางประมาณ 60 กม.ใช้เวลาวิ่งรถไม่เกิน 45 นาที สู่เวียงเชียงแสน และเข้าไปสามเหลี่ยมทองคำ วันนี้ผมจะพา เพื่อไปชมวิวสวยงามของริมฝั่งโขงช่วงสามเหลี่ยมทองคำและพาข้ามไปชมตลาดปลอดภาษีตลาดดอนซาว เมืองต้นผึ้ง แขวงบ่อแก้ว สปป.ลาว ก่อนจะออกเดินทางแวะจิบกาแฟริมน้ำโขง ก่อนมีเยอะมากครับ แต่ผมเลือกร้าน จินต์แม่โขงวิวรีสอร์ท และเปิดเป็นร้านอาหารด้วย อยู่ติดแม่น้ำโขงเลยครับมองเห็นฝั่งลาวชัดเจนเลย ตรงข้ามเป็น แขวงบ่อแก้ว มีกาแฟและเบเกอรี่อร่อยๆ ให้ทาน หลังจากนั้น ก็เดินทางต่อไปยังสามเหลี่ยมทองคำ ซึ่งมันเป็นสามเหลี่ยมคือจุดพบกันของ3 ประเทศตรงรอยต่อระหว่างไทย พม่า และลาว ลักษณะเหมือนเป็นพื้นที่สามเหลี่ยมต่อกัน มีแม่น้ำโขงตัดผ่าน ที่นี่ถือเป็นจุดเศรษฐกิจและแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญ เราสามารถนั่งเรือล่องไปตามแม่น้ำโขง ชมวิวทิวทัศน์สองฝั่งโขง ชมวิถีชีวิตของผู้คนริมน้ำโขงทั้งพี่น้องไทย ลาว พร้อมสัมผัสบรรยากาศและความเป็นธรรมชาติและเมืองสร้างใหม่ ในฝั่งลาว ที่มีกลุ่มทุนจากประเทศจีนมา เช่าสัมปทานพื้นที่ 99 ปี จากรัฐบาล สปป.ลาว มีคาสิโน เมืองจีนจำลอง ตลาดการค้า นับว่าเป็นจุดน่าเที่ยวอีกแบบไม่ต้องไปเมืองจีน ก็พบเห็นได้ที่นี่ พอมาถึงผมก็ไปหาทัวร์ที่สามเหลี่ยมทองคำแหละที่เขาจัดเรือข้ามฝาก เราก็ถ่ายเอกสารบัตรประจำตัวให้เขาเอาไปดำเนินการผ่านแดนให้เรา ค่าใช้จ่ายพร้อมลงเรือข้ามฝั่งหมดไป คนละ 250 บาทพร้อมค่าเรือ(แล้วแก่ไกด์นะ) นั่งไป 8 คนแต่ผมถือว่าสะดวกเขาจัดการให้เสร็จ รอสัก 30 นาที เราก็ได้ลงเรือเพื่อชมวิวและคนขับเรือจะพาเราทวนกระแสแม่น้ำโขงและไปวนตรง สามเหลี่ยมทองคำ (ไทย พม่า ลาว) ก่อน จากนั้นก็ล่องกลับมาทางเชียงแสน เพื่อไปยังตลาดดอนทราย ช่วงนี้เราก็จะเห็นสองฝั่งไทย - ลาว แต่ส่วนตัวผมว่า ฝั่งลาวมองไปทางไหนก็มีตัวภาษาจีน ต่อไปอาจเปลี่ยนชื่อเป็น สี่เหลี่ยมทองคำ ยิ่งตรงด่าน ตม.เชียงแสน หันซ้ายขวามีแต่คนจีนเต็มไปหมด จากการสอบถามไกด์ เขาเล่าว่า คนจีนที่ทำงานในเขตสัมปทานพิเศษ สปป.ลาวพอวีซ่าหมดอายุก็จะข้ามฝั่งมาไทย ทำเอกสารเกี่ยวกับ ตม.แล้วกลับเข้าไปใหม่อยู่ทำงานต่อได้อีกหนึ่งเดือน ก็เลยทำให้มีคนจีนเดินไปเดินมาอยู่ในละแวกนี้เต็มไปหมดจากนั้นเรือก็จะพาเราไปขึ้นท่าที่ ตลาดดอนซาว ซึ่งเราก็ไปจ่ายค่าเข้าด่านเขาอีก ตลาดดอนซาว ในวันนี้ก็เช่นกัน เต็มไปด้วยป้ายสินค้าเยอะแย่หมด ไม่ว่าจะมียี่ห้อหรือก๊อปปี้ แต่ผมก็เดินไปดูสาวจีนหน่อย แล้วก็เลี่ยงเดินตรงตัวอาคารด้านขวามือไปยังที่คนพื้นถิ่นของประเทศลาว ที่เขาขายสินค้าเป็นล๊อคเหมือน สวนจตุจักรบ้านเรา ตอนแรกคิว่าจะหาซื้อสินค้าพื้นถิ่นทำมือจากชาวลาว ที่แสดงถึงเอกลักษณ์วัฒนธรรมของลาวแต่ไม่เจอเลยสินค้ากลับกลายเป็นตลาดขายสินค้าทั่วไป สารพัดแบรนด์เนมก็อปปี้ราคาอยู่ที่ความพึงพอใจของลูกค้าและต่อรองกระชากราคาลงมาที่พอใจนักท่องเที่ยวส่วนใหญ่เป็นคนจีนและไทย ส่วนคนขายของมีทั้งคนลาว และอาจมีคนเวียดนาม และคนขายบางส่วนเป็นคนจีน เดินผ่านร้านไหน ก็ชักชวนซื้อของเป็นทั้งเป็นภาษาจีนมากกว่า ของลาวที่เว้าว่า "สบายดี" สปป.ลาว ที่เปลี่ยนไป ประเทศเพื่อนบ้าน แต่เหมือนมาเที่ยวเมืองจีน แต่ก็ดีไม่ได้ไปไกล ครับ ภาพถ่ายทั้งหมดเป็นของ ผู้เขียนเอง