เกร่นก่อนว่าสาเหตที่ไปที่นี่ เป็นเพราะทำโปรเจ็กต์ส่งอาจารย์ เป็นการถ่ายทำรายการที่เราและเพื่อนๆ เป็นคนร่วมกันคิด "Make A Wish หนึ่งวันหนึ่งปรารถนา" เป็นชื่อรายการของพวกเรา ที่จะพาคนๆ หนึ่งที่มีความฝัน กล้าที่จะฝัน ไปทำในสิ่งที่ฝันให้เป็นจริงได้ใน 1 วัน จนเจอกับเพื่อนคนหนึ่งต่างสาขา พบว่าเขาอยากลองเป็นคุณครูที่สอนนักเรียนอยู่บนดอย และเขาก็เล่ารายละเอียดต่างๆ ออกมาจนเรา เอ๋อ! ต้องเป็นคนนี้แหละ เราอยากสานฝันให้คนนี้ หลังจากนั้นเราก็ Re-search ข้อมูลแล้วก็พบที่นี่ บ้านขวัญคีรี จ.ลำปาง ที่ตัวโรงเรียนอยู่บนดอย ที่มีคุณครูอยู่เพียงคนเดียวและเส้นทางการเดินทางลำบากมาากกกสุดๆ! เราบอกกับเพื่อนเมื่อไปถึงปากทาง เพื่อสำรวจ Location ว่า 'นี่แหละ ที่นี่แหละ เราจะมาถ่ายที่นี่' บรรยากาศแบบ 10 10 10 ในแง่ของความลำบาก (ฮ่า) เพราะทางเดินแคบมาก เราใช้รถยนต์เข้าไปไม่ได้ เลยต้องพากันขับรถมอเตอร์ไซค์ แต่ก็ลำบากไม่ต่างกัน เพราะว่าถนนแฉะมาก มีแต่โคลน อีกทั้งสัมภาระพวกเราก็เยอะมากๆ ทั้งที่นอน อาหารการกิน อุปกรณ์ถ่ายทำรายการ รวมไปถึงอุปกรณ์ที่จะเอามาสอนเด็กอีก เยอะมาก! แต่พวกเราก็อดทนฝ่าฟันขับขึ้นมาจนถึงตัวโรงเรียนในที่สุด (มีซีนตลกสุดๆ คือรถล้ม เพราะลื่นโคลน ทุกคนพากันฮามาก) วันแรกเราทำได้เพียงสำรวจหมู่บ้าน และแวะทักทายกับผู้คนในชุมชนนี้ ขอบอกเลยว่าเฟรนลี่สุดๆ คือแม่ๆ ป้าๆ ลุงๆ ทุกคนต่างก็พร้อมที่จะยิ้มทักทายอย่างเป็นมิตร บางคนถึงกับเอาอาหารของกินมาให้เลย ตอนนี้รู้สึกประทับใจและแฮปปี้มากจริงๆ จะไปดูน้ำตกกัน แต่ก็ไม่รู้เส้นทาง ไปถามชาวบ้าน เขาบอกว่าเดินไปอีก 3 กิโล มันไกลนะ แล้วนี่ก็ใกล้จะดึกแล้ว เราก็ยังยืนยันที่จะไป อะ เดินไปกับเพื่อนๆ กันสี่หน่อ สรุปแล้วไปไม่สุด กลัวหลง กลับ 5555 ณ ตอนนี้ก็ยังไม่ทราบเลยว่าทางไปน้ำตกอยู่ตรงไหน เพราะส่วนตัวเราเองก็เป็นคนขี้อาย กลัวอยู่ว่าตอนนี้จะทำให้มันกร่อยรึเปล่า ซึ่งเราก็เป็นคนคุมทีมเองด้วย และกลัวว่าเพื่อนๆ จะลำบาก บ่นอิดๆ อ๊อดๆ กัน แต่พอหันไปมองหน้าเพื่อนที่แฮปปี้ตาม เราก็โล่งใจ Make A Wish ตอน อาสาเพื่อน้อง เริ่มต้นขึ้นตอน ตี 4 ! เราต้องตื่นมาเตรียมการทุกอย่าง เซ็ตฉาก ตรวจอุปกรณ์ อาบน้ำ แปรงฟัน และกินข้าวก่อนที่น้องๆ จะมาถึงโรงเรียน (อ้อ ลืมบอกไปว่าพวกเรานอนกันที่โรงเรียน บนถุงนอนที่เตรียมมา) ขอบอกว่าการอาบน้ำที่นี่โหดมาก!!! เพราะอากาศหนาว หมอกลงหนามาก ใครกล้าอาบคือให้ใจเลย! พวกเราเลยหักดิบ โดยการล้างแค่หน้า (ฮ่า) การถ่ายทำรายการเริ่ม Record เมื่อมีน้องๆ คนแรกเดินเข้าประตูโรงเรียนมา เราก็รอจนทุกคนเข้ามาโรงเรียน และไปทักทายน้องๆ รวมไปถึงยืนเคารพธงชาติกับน้องๆ ด้วย เด็กๆ ที่นี่เฟรนลี่อีกตามเคย!!! สู้กล้องมากๆ หลังจากนั้น เราก็แนะนำตัวกับเด็กทุกคน และแยกย้ายกันสอนตามชั้น หลังจากที่แบ่งกลุ่มกันไว้ (เด็กนักเรียนที่นี่มีน้อยมากๆ มีแค่เกือบ 20 คน เท่านั้นเอง) เราก็ใช้สื่อการเรียนที่พวกเราทำมา สอนเด็กๆ และที่สำคัญ ผู้สอนไม่ใช่แค่คนที่เราจะมา Make a Wish แต่รวมไปถึงพวกเราทุกคนในทีมเบื้องหลังรายการด้วย พวกเราต้องเป็นคุณครูเหมือนกัน ยอมรับเลยว่าเขินมาก เพราะไม่เคยสอนเด็กเลย และเรื่องการเรียนเราก็ เอ่อ... ข้ามดีกว่า (ฮ่า) เป็นครั้งแรกที่ได้สอนเด็ก เห็นเด็กยิ้ม พยักหน้าเข้าใจในสิ่งที่เราอธิบาย เราก็โล่งใจ อ้อ! เด็กที่นี่ส่วนใหญ่ เขาพูดภาษาม้งกันนะ เพราะไม่ใช่คนไทย แต่จะมีบางคนที่พูดไทยได้ก็มีบ้าง ซึ่งการสื่อสารกันระหว่างพวกเราอาจจะไม่ค่อยเข้าใจมากนัก แต่ทุกคนก็เหมือนจะทำหน้าเข้าใจ (หรือคิดไปเอง...) โดยพักเที่ยง เราก็มีทีมอีกส่วน แยกออกไปทำอาหารร่วมกันกับคุณครู เพื่อให้เด็กๆ รับประทานช่วงพักกลางวัน เป็นมื้อที่อร่อยที่สุดเลย เสียงจากปากเด็กผู้หญิงคนหนึ่งหลังจากทานเสร็จ เพื่อนๆ ที่เป็นฝ่ายครัวก็ยิ้มกันหน้าบาน Skip ไปอย่างรวดเร็ว... 1วันผ่านพ้นไป ถึงเวลาที่จะต้องกลับแล้ว คลาสสุดท้ายเป็นคลาสวาดรูป เราเพียงแค่บอกให้น้องๆ วาดภาพอะไรก็ได้ที่อยากวาดมา หลังจากที่ทุกคนวาดเสร็จสิ้น ก็มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งยื่นกระดาษแผ่นนี้ให้เรา และมองหน้ายิ้มๆ ก่อนจะวิ่งหนีออกไปพร้อมกับเสียงหัวเราะที่ดังก้อง วินาทีที่อ่านคือแบบ ดีใจมากๆ ถึงจะมาอยู่ที่นี่เพียงแค่ 2 วัน แต่ก็ได้รับความรักจากเด็กๆ และทุกคนในชุมชนมากขนาดนี้ ขอบคุณสำหรับกระดาษแผ่นนี้นะ รูปที่วาด สวยมาก 555 หวังไว้เหมือนกันว่าจะมีอีกครั้งที่จะได้กลับไปเยี่ยมน้องๆ ขอบคุณนะทุกคน ทั้งทีมงาน และก็เพื่อนคนอื่นๆ ที่ยอมมาช่วยกัน เป็นโมเม้นต์ที่ดีที่สุด ที่พอเราย้อนมาดู จะต้องโคตรคิดถึงอีกแน่ๆ "Remember that happiness is a way of travel – not a destination." คิดถึงนะเด็กๆ ว่าแต่... อยากมีใครจะให้ไป Make a Wish ไหมน่าาาา