การเล่น “บูชายัญ” นั้น ชื่ออาจจะน่ากลัวไปหน่อย แต่บอกเลยว่าเป็นการละเล่นที่สนุกสนานรีดเหงื่อได้เป็นอย่างดี อุปกรณ์หลักในการใช้เล่นคือ “ลูกบอลขนาดเล็ก” หรือถ้าหาไม่ได้ก็ใช้กระดาษมาปั้นกลม ๆ เท่ากำปั้นก็ถือว่าใช้ได้เช่นกัน ที่มาของชื่อบูชายัญ คนที่แพ้จะถูกจับไปกอดกับต้นไม้หรือต้นเสา เราจะเรียกคนนั้นว่า “ผู้ที่ถูกบูชายัญ” หันหลังให้เพื่อน ๆ จากนั้นผู้เล่นที่เหลือจะใช้ก้อนกระดาษโยนให้โดนก้นของคนที่ถูกทำโทษคนละครั้ง แต่คนที่ถูกบูชายัญสามารถส่ายก้นเพื่อหลบหลีกได้ในขณะที่มือยังกอดต้นไม้ หากผู้เล่นคนอื่นปาพลาดภายใน 3 ครั้ง คนนั้นจะถูกจับไปกอดต้นไม้ เพื่อให้คนที่ถูกบูชายัญปาตูดคืน สิ่งที่ต้องเตรียมก่อนเล่น กระดาษปั้นก้อนกลม ๆ ขุดหลุมทุกหลุมให้เท่ากัน เตรียมกิ่งไม้เล็ก ๆ สำหรับใช้เป็นคะแนน กำหนดต้นไม้ที่จะวิ่งไปจับ (คล้ายกับการเล่นลิงกินใบอะไร) กำหนดอาณาเขตปลอดภัยซึ่งจะอยู่ใกล้ ๆ กับหลุม เตรียมสองขาให้พร้อม เพื่อวิ่งไปยังจุดหมาย กติกาการเล่น 1. เกมนี้ไม่มีการแบ่งทีม แต่จะมีการเป่ายิงฉุบเพื่อเรียงลำดับการเล่น 2. ผู้ชนะจะได้เลือกหลุมก่อน 3. โยนลูกบอลให้ลงหลุม หากคนแรกโยนไม่เข้าก็วนกันไปเรื่อย ๆ 4. เมื่อโยนลงหลุม เจ้าของหลุมจะต้องจับลูกบอลไปปาใส่ผู้เล่นคนอื่น ๆ 5. ผู้เล่นที่เหลือต้องรีบวิ่งไปแตะต้นไม้ที่กำหนดไว้ ในขณะที่มือผู้เล่นคนอื่น ๆ สัมผัสกับต้นไม้อยู่ ลูกบอลจะไม่สามารถทำอันตรายได้ 6. หากเจ้าของหลุมสามารถปาลูกบอลโดนใครคนใดคนหนึ่งหรือโดนหลายคนก็ได้ คนเหล่านั้นจะได้รับกิ่งไม้เล็ก ๆ คนละ 1 กิ่งใส่ไว้ในหลุมเพื่อเป็นคะแนน 7. แต่ถ้าเจ้าของหลุมไม่สามารถปาผู้เล่นคนอื่น ๆ โดนแม้แต่คนเดียว เจ้าของหลุมจะได้รับกิ่งไม้ 1 กิ่งใส่ไว้ในหลุมของตัวเองเพื่อเป็นคะแนน 8. ผู้ที่ได้รับคะแนนครบ 5 ก่อนจะเป็นผู้แพ้และถูกจับไปบูชายัญ การเล่นบูชายัญนี้จะสอนให้เด็ก ๆ ทุกคนได้รู้จักการเอาตัวรอดและเบี่ยงเบนความสนใจเพื่อพลิกแพลงสถานการณ์ ผู้ที่นำลูกบอลไปปาเพื่อนจะต้องคิดให้รอบคอบ วางแผนว่าจะเก็บใครก่อน ส่วนผู้เล่นคนอื่น ๆ จะต้องเอาตัวรอดและหาทางหลอกล่ออีกฝ่าย เบี่ยงเบนความสนใจไปจากตน การเล่นที่ให้ความสนุกสนานตื่นเต้นระทึกใจและได้ออกกำลังกายแบบนี้ ลองเล่นสักครั้งแล้วจะติดใจ ทุกภาพถ่ายโดยผู้เขียน