เมื่อวันหยุดยาวช่วงเข้าพรรษาที่ผ่านมา ผู้เขียนมีโอกาสได้กลับบ้านที่จังหวัดแพร่และเกิดความคิดว่าลองหาที่เที่ยวและไหว้พระทำบุญในช่วงวันหยุดในระหว่างการเดินทางก็หาร้านกาแฟสวย ๆ นั่งถ่ายรูปเล่น และแล้วก็มาเจอร้านนี้ชื่อ ร้านบ้านเลข ๘ เป็นร้านกาแฟที่ต่างไปจากที่ผู้เขียนเคยไปมา ต่างทั้งการออกแบบการจัดร้านรวมไปถึงบรรยากาศ เมื่อผู้เขียนไปถึงร้านได้ความรู้สึกเหมือนมาเที่ยวบ้านคุณตาคุณยาย เพราะร้านให้บรรยากาศที่อบอุ่นและชวนให้นั่งนานๆเพราะการตกแต่งด้วยความเก่าของบ้านและอากาศถ่ายเทเย็นสบาย ทำให้อยากนั่งชิลนาน ๆ ตอนแรกเราก็นึกว่าจะเป็นเจ้าของคงมีอายุมากแล้ว แต่ที่จริงแล้วเป็นวัยรุ่นคนยุคใหม่รักในความล้านนา ความเก่าจึงนำบ้านเก่าของคุณย่าที่มีอายุกว่า 90 ปี มาทำใหม่เป็นร้านกาแฟเล็กๆน่ารักๆอยู่ใจกลางเมืองแพร่ เมื่อผู้เขียนได้พูดคุยกับเจ้าของร้านของถึงแนวคิดที่สร้างร้านนี้ขึ้นมาทำให้เรารู้สึกความอบอุ่นทุกครั้งที่ได้มา เจ้าของร้านเล่าว่า " เมื่อตอนปี 2562 ย่าผมป่วย ผมเลยอยากให้ท่านมีความสุขทางใจโดยการมาทำบ้านเก่าหลังที่ท่านใช้ชีวิตมาตั้งแต่เด็กที่โดนปิดไว้นาน ประจวบเหมาะกับแฟนผมที่มีความฝันอยากจะเปิดร้านกาแฟที่เป็นสไตล์ของตัวเอง ผมเลยจับเอาทั้งสองอย่างมารวมกันแต่สิ่งที่ผมได้ตอนทำบ้านหลังนี้ คือผมได้เห็นรอยยิ้มของคุณย่าที่ทั้งชีวิตผมไม่เคยได้เห็นท่านยิ้มกว้างเท่าวันนั้นเลย " ผู้เขียนจึงถามไปอีกว่าทำไมต้องบ้านเลข ๘ " บ้านหลังนี้ตามจริง เป็นบ้านเลขที่ 8 เลยครับ ผมเลยตัดคำว่า ที่ ออก เพื่อให้ดูรูสึกขลัง เพราะผมอยากทำให้บ้านหลังนี้เป็นพิพิธภัณฑ์ที่มีกาแฟขายเลยกลายเป็น บ้านเลข ๘ " ได้ฟังแบบนี้แล้วรู้สึกอบอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูกเมื่อนำบ้านเก่าที่ถูกคนลืมไปแล้วให้กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง ลักษณะร้านจะเป็นบ้านไม้ 2 ชั้น ในส่วนชั้น1จะถูกดัดแปลงเป็นร้านกาแฟเล็กๆเมื่อเดินไปรอบๆร้านไม่ได้มีพื้นที่อะไรมาก มีโต๊นั่งสำหรับทานกาแฟเล็กอยู่ 2 มุม และมีเก้าอี้ตรงบรรไดจะขึ้นไปชั้น 2 สำหรับนั่งถ่ายรูปน่ารัก ๆ ชิล ๆ และมีมุมประวัติศาสตร์จะเป็นรูปภาพและมีเขียนประวัติเกี่ยวกับบ้านเลขที่ ๘ ทานกาแฟไปก็เรียนรู้ประวัติศาสตร์ไปด้วยและที่ผู้เขียนต้องแปลกใจคือ ภาพเด็กผู้ชายใส่ชุดนักเรียนดูมอมแมมเลยเอ่ยปากถามว่ารูปนี้คือใครเจ้าของร้านเลยเล่าให้ฟังว่า " รูปนี้ผมคิดว่ามันให้กำลังใจผมเพราะสิ่งที่ผมสื่อออกไปคือภาพเด็กตองเหลืองที่เค้าใส่ชุดนักเรียนสีขาวเปื่อนไปด้วยโคลนทั้งชุดจนถึงขอบปาก และรอยตาที่เขาส่งมา ยานพาหนะสภาพที่อยุ่อาศัยของเขายากลำบากมันเลยทำให้ผมรู้สึกว่า เราโชคดีมากแค่ไหนแล้วตราบใดที่เราท้อคิดว่าเราลำบากยังมีคนที่เขาทุกข์กว่าเราเสมอจึงเป็นแรงบวกให้ตัวเองครับ หากมีใครมองภาพนี้แล้วคิดตามจะเป็นแรงผลักดันที่ดีในการใช้ชีวิต " ร้านกาแฟ บ้านเลข ๘ แห่งนี้ไม่ใช่ร้านกาแฟธรรมดาทั่วไป แต่ทุกอย่างทุกความตั้งใจของเจ้าของร้านล้วนแต่มีเรื่องราวที่น่าจดจำ ล้วนมีประวัติความเป็นมาและตัวบ้านได้รับการดูแลรักษาเป็นอย่างดี ภายในบ้านยังคงกลิ่นอายความขลังไว้ทุกมุมของร้านในส่วนกาแฟที่ร้านนี้ก็ไม่แพ้ใครเป็นกาแฟอาราบิก้าแท้ 100 % ใช้เวลาในการสกัด 12-16 ชม. ในแบรนด์ Thonyon cold brew coffee เข้มข้นต้องมาลองให้ได้นะคะ นอกจากจะได้ทานกาแฟอร่อยๆแล้วเมื่อคุณมานั่งที่ร้านกาแฟร้านนี้จะได้ทั้งศึกษาประวัติศาสตร์อีกด้วยและได้ความรู้สึกอบอุ่นเมื่อได้มาทุกครั้งทุกการต้อนรับจากเจ้าของร้านด้วยความยิ้มแย้มน่ารักและกลิ่นไอความล้านนา ผู้เขียนหวังว่าทุกท่านที่ได้อ่านคงอยากจะแวะเวียนมาสัมผัสบรรยากาศบ้านเก่าแบบล้านนาอายุกว่า 90 ปีที่ร้านบ้านเลข ๘ สักครั้ง เวลาเปิดทำการ 10.00 - 17.00 น. (หยุดวันพฤหัส 1 วัน) พิกัด ถ.บ้านใหม่ ต.ในเวียง อ.เมือง จ.แพร่ เยื้องกับสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดแพร่ #ขอขอบคุณเจ้าของร้านบ้านเลข ๘ ที่ให้ข้อมูลครั้งนี้ บทความและภาพโดย : Tamon