เวลากับโควิด Covid 19 โควิด Covid 19 ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของเราตั้งแต่ปี 63 จนถึงวันนี้ ปี64 แล้ว ผมถามตัวเองว่าอยู่รอดมาได้อย่างไร ปกติผมทำการท่องเที่ยว ตอนนี้เงินหายากมาก เวลามันวิ่งผ่านไปเร็วมาก จากวินาที เป็นนาที เป็นชั่วโมงและมาเป็นวัน ช่วงแรกก็ยังไม่คิดว่ามันจะหนักขนาดนี้ แต่พอเวลาผ่านไป ไม่มีงาน ไม่มีเงิน มีเวลานั่งทิ้งลมหายใจไปวันๆ แต่มีบางอย่างที่มันไม่หยุดนิ่ง เห็นจะเป็นค่าใช้จ่ายแต่ละวัน ค่าบ้าน ค่ารถ ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเรียนหนังสือลูก จิปาถะ และเวลาที่เยอะมากเกินไป ก็เริ่มเกิดอาการคิดถึง งาน และรายได้ เพื่อปากท้องขึ้นมาสุดๆ เพราะเริ่มติดลบทุกเดือน ยอดบวกมันหายวับไปกับเวลากับโควิด Covid 19 ครับ พอตั้งสติกันได้เวลาก็ผ่านไปเยอะแล้ว พวกเราเพื่อนๆ คุยกันว่าจะทำอย่างไร แต่ละคนก็มีไอเดียต่างๆ กันไป ฟุ้งซ่านไปก็มี แต่ดีหน่อยพวกเราพยายามไม่เครียดกันมาก กลัวเป็นบ้ากันครับ เพื่อนรุ่นน้องคนหนึ่ง เค้าไปนั่งตกปลาที่ท่าเรือ เพื่อผ่อนคลาย จากผ่านไปหนึ่งวัน ก็จะครบปีหนึ่งแล้ว แต่เค้าเป็นเจ้าพ่อเงินกู้ เลยมีรายได้บ้าง ปลา ปูที่ตกได้ ก็จะนำมาตากแห้งบ้างหรือแบ่งปันกับที่บ้านผม เราเองมีอะไรก็แชร์อาหารอย่างอื่นไป สรุปเราก็ได้อาหารมาร่วมกินกันหนึ่งมื้อ เป็นการประหยัดไปอีกทาง รุ่นน้องอีกคนเปิดร้านอาหารตามสั่งเมื่อเร็วๆนี้ ก็มีรายได้เข้ามาบ้าง พวกเราก็เวียนกันไปใช้บริการบ้าง บางคนสมัครงานไปหลายที ยังไม่ได้งานอยู่ ก็มีครับ บางคนก็ได้งาน ส่วนผมร่อนอีเมล์สมัครงานเป็นร้อยที่แล้ว แต่ก็ไม่ได้งาน เพื่อนบางคนชวนไปต่างประเทศ เพราะต่างประเทศต้องการแรงงานพอสมควรเลย หากไม่มีครอบครัวก็คงจะไปแล้วครับ ผมเลยหันมาวาดรูป เขียนบล็อก เขียนรีวิวต่างๆ ก็พอมีรายได้เข้ามาบ้างเล็กน้อย พยายามไม่ให้เวลามันหายไปเฉยๆ ที่เห็นๆส่วนใหญ่เกือบทุกคน กู้เงิน กันทั้งนั้น เพราะรายจ่ายมันวิ่งตลอด แต่ทุกคนก็พยายามสู้กันไป ทั้งนี้ทั้งนั้นที่เขียนมายืดยาว ผมอยากให้เห็นมุมหนึ่งของความลำบากที่เกิดขึ้นในช่วงนี้โควิด Covid 19 ใครที่มีงานทำตอนนี้ขอให้ดีใจไว้ว่ายังมีรายได้เข้ามา แต่ก็มีคนอีกเยอะมากที่ลำบากอยู่ ผมเชื่อว่าคนส่วนใหญ่พยายามดิ้นรน ต่อสู้กันไปเพื่อให้ผ่านช่วงเวลานี้ไปให้ได้ เราเอาใจช่วยกันครับ ส่วนการท่องเที่ยวผมคาดว่าจะกลับมาในปีนี้ แบบค่อยๆเริ่ม จากคนที่ได้รับวัคซีนแล้ว คงอยากเดินทางท่องเที่ยวไปที่ต่างๆ อีกครั้ง จาก1 เป็น 2 แล้วค่อยเพิ่มจำนวนขึ้น ซึ่งอาจใช้เวลาถึงสิ้นปีกว่าจะกลับในจำนวนที่เหมาะสมอีกครั้ง และขึ้นอยู่กับนโยบายของรัฐ หลังจากนั้นการท่องเที่ยวก็จะกลับมาอีกครั้ง ในฐานะคนๆหนึ่งที่ประสบวิกฤตนี้ อยากแนะนำเพื่อนๆ ในการใช้เวลาตอนนี้ - อย่าให้ตัวเองอยู่นิ่ง เพราะมันทำให้ฟุ้งซ่านและคิดมากได้เลย หาอะไรทำที่ถนัดหรือรักทำ ร้องเพลง ฟังเพลง ดูหนัง ไปเต้นรำ หรืออื่นๆ - พยายามอย่าอยู่คนเดียว หาเพื่อนหรือคนรู้จัก หาคนพูดคุย ปรึกษาหารือต่างๆ - แบ่งปันความคิด ไอเดีย เผื่อมันจะเป็นหนทางมาสู่รายได้ได้ส่วนหนึ่ง - จัดสรรโครงสร้างหนี้ของตัวเอง อันไหนสำคัญทีสุด อันไหนผ่อนผันได้ พยายามใช้วิธีประนีประนอม เข้าไปคุย หรือดูโครงการลดหย่อนหนี้ต่างๆ ที่รัฐผลักดันอยู่ - อย่ายึดติดกับงาน เงินเดือนสูงๆ เพราะยามนี้มันหายากมาก ให้นึกถึงปากท้องเป็นสำคัญ อย่าไปยึดติดและจงปลงกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น ไม่ใช่มีแต่เราที่เจอสถานการณ์นี้อยู่ หลายๆคนเป็นเหมือนคุณ - หากนอนไม่หลับหรือคิดฟุ้งซ่านจนเกินไป ให้ลองนั่งสมาธิดูครับ ช่วยได้เยอะครับ หรือหาอะไรทำให้ผ่อนคลายความเครียด - สุดท้ายหากมีเวลาไปเที่ยวธรรมชาติกันตอนนี้ เพราะธรรมชาติช่วงนี้สวยมากๆ และรักษาสุขภาพให้แข็งแรง หวังว่าบทความนี้จะให้แง่มุมความคิดที่ดีและเป็นส่วนหนึ่งในการผ่านพ้นวิกฤติตอนนี้ครับ ศิลวัตร 09.02.2564 * ภาพปกและภาพประกอบในบทความเป็นภาพของนักเขียนเองทั้งสิ้น เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !