ร้านปิ แห่งนิคมสร้างตนเองแว้ง อ.แว้ง จ.นราธิวาส เป็นตัวอย่างร้านค้าจัดการตัวเอง ที่ผมยิ้มทุกครั้งเมื่อได้ยินชื่อ หรือใครบอกว่าจะไปซื้อของ หรือนำของไปฝากขายที่ร้านนี้ เพราะไพล่ไปถึงภาพศูนย์การค้าเป็นประจำร้านปิ มีทั้งมุสลิม และพุทธเข้ามาอุดหนุน ภาพโดยผู้เขียน ชื่อร้านปิ มาจากเจ้าของชื่อ ปิ ชื่อร้านผันเปลี่ยนเสมอตามแต่ใครเรียก เด็กๆ เรียกร้านลุงปิ คนโตเรียกร้านเจ้าปิ, เจ้า คำนี้ เป็นคำท้องถิ่นชาวนราธิวาส ใช้เรียกชายที่ผ่านการบวชเรียนมาแล้ว คล้ายคำว่า ทิด ของชาวภาคกลาง ร้านปิ มองเผินๆ ก็ร้านโชห่วยย่านชนบททั่วไป มีอาหารแห้งจำหน่าย มีเครื่องดื่มขาย มีผักสด ผักดอง ผลไม้ตามฤดูกาลวางขาย ส่วนผักผลไม้นี่แหละ ที่ผมยกให้เป็นเสน่ห์ของร้านปิ จนต้องนำมาเขียนเล่าถั่วไซ ที่ชาวบ้านนำมาฝากจายร้านปิ ภาพโดยผู้เขียน ร้านปิ ไม่เพียงซื้อสินค้ามาขายหากำไรเพียงอย่างเดียว แต่เปิดโอกาสให้ชาวบ้าน นำผลผลิตจากไร่จากสวนของตัวเองมาฝากขายได้ น้องสะใภ้ของผมปลูกทั้งแตงกวา ถั่วฝักยาว มะเขือ ปลูกเล็กๆ น้อยๆ เป็นอาชีพเสริมจากการกรีดยาง ผลผลิตที่ได้ เก็บมาก็จัดการทำความสะอาด ล้างน้ำ เช็ดแห้ง แบ่งใส่ถุงครึ่งกิโลกรัม แล้วใส่ตะกร้า นำไปฝากขายยังร้านปิหน้าร้านปิ ภาพโดยผู้เขียน บ้านนิคมแว้ง ไม่ใช่หมู่บ้านใหญ่ ทว่าผลผลิตที่ฝากขาย ขายหมดเสมอ เพราะพ่อค้าแม่ค้า จะมามองๆ เลือกๆ แล้วซื้อต่อไปขายกับรถเร่บ้าง ไปนั่งขายตลาดนัดใหญ่ๆ อย่างตัวอำเภอ เป็นต้น นั่นเพราะราคาที่ขาวบ้านนำมาฝากขาย ไม่แพง ถามว่ามีไหม ชาวบ้านนำผักที่ปลูกเองมาขายแบบราคาสูง ตอบทันทีว่า มี! เจ้าของร้านก็ไม่ได้ว่าอะไร ปล่อยให้ฝากขายตามต้องการ แต่จะแอบกระซิบลูกค้าว่า เจ้านี้ขายแพงเกินไป อย่าอุดหนุน ปล่อยให้เน่า ไปเลย นานวันก็ไม่มีใครขายแพงเกินไป นอกจากนี้ผลไม้เมื่อรสชาติไม่หวานนัก ไม่สดนัก เจ้าของร้านจะรับฟังเสียงสะท้อนจากผู้ซื้อแล้วบอกต่อคนฝากขาย เพื่อให้ปรับปรุง คัดสรรค์ดีๆสินค้าฝากขาย วางอยู่ทั่วร้านปิ ภาพโดยผู้เขียน นี่แหละ ที่กล่าวว่า ยิ้มเสมอที่ได้ยินชื่อร้านปิ เพราะผมมองว่า เป็นการจัดการตัวเองที่ใช้การถ้อยทีถ้อยอาศัย ใจเขาใจเรา เป็นการร่วมมือกันภายในสังคม ร้านปิ เปรียบเหมือน hub ศูนย์กลางกระจายสินค้า ที่เป็นกันเอง ชาวบ้านมีพื้นที่ขายผลผลิตจากไร่สวนตัวเอง ลูกค้ามีสินค้าสดปลอดภัยให้เลือกซื้อ พ่อค้าเร่มีช่องทางค้นหาผลิตภัณฑ์ จากโครงสร้างที่ดูแบบชิลล์ๆ แบบตามใจเจ้าของร้าน ทว่ายิ่งเข้มแข็ง เป็นอีกตัวอย่างหนึ่งที่อยากนำมาเล่าให้หลายคนได้อ่าน เผื่อเกิดไอเดีย และอาจจะต่อยอดได้ดีมีประสิทธิภาพกว่านี้สัปปะรดที่ฝากร้านปิขาย ชุดนี้ยังไม่หวานเท่าไหร่ ภาพโดยผู้เขียนกล้วยที่ฝากขายร้านปิ ภาพโดยผู้เขียน