ปัจจุบันอาชีพแม่ค้าหรือพ่อค้าออนไลน์นั้นกลายเป็นที่นิยมกันอย่างแพร่หลาย ผู้คนเริ่มหันมาใช้สื่อโซเชียลในทางการค้ามากขึ้น เนื่องจากไม่ต้องเสียค่าเช่าหน้าร้าน นอกจากนี้ช่องทางออนไลน์ยังทำให้การขายนั้นรวดเร็วและง่ายยิ่งขึ้น จึงทำให้สามารถทำยอดขายได้ดีขึ้นกว่าเดิม สำหรับสินค้าที่ผู้คนมักให้ความสนใจในการนำมาขาย ได้แก่ ครีมบำรุงต่าง ๆ เสื้อผ้า อาหาร เป็นต้น โดยผู้บริโภคเองก็ให้ความสนใจไม่น้อย เพราะทำให้เลือกซื้อได้ง่ายและนี่ก็เป็นสาเหตุที่ทำให้ผู้เขียนเริ่มคิดที่จะเปิดเพจขายของออนไลน์นั่นเอง ย้อนไปช่วง 3-4 เดือนที่แล้ว ซึ่งตอนนั้นผู้เขียนกำลังศึกษาอยู่ปี 4 เป็นเทอมสุดท้ายตอนนั้นเรียนอยู่ 3 ตัว ทำให้มีเวลาว่างเยอะมาก ตัวผู้เขียนเองก็เคยคิด ๆ ว่าอยากหาอะไรมาขายคงจะดี พอดีกับตอนนั้นเพื่อนก็มีความคิดเดียวกัน พวกเราจึงสร้างเพจใน Instagram ขึ้นมา โดยแรก ๆ สิ่งที่พวกเราคิดจะขาย คือ เสื้อผ้ามือสอง โดยเอาของตัวเองนี่แหละออกมาขาย เพราะตอนนั้นอยู่หอก็ไม่ค่อยได้ไปไหน เสื้อผ้าก็เต็มตู้ นั่นจึงเป็นจุดเริ่มต้นในการเปิดเพจขายเสื้อผ้ามือสองของพวกเรา พอเริ่มมีคนติดตามประมาณ 100-200 คน พวกเราก็เริ่มคัดเสื้อผ้าที่ไม่ใช้ออกมาลงขาย ตอนแรกที่ลงผลตอบรับก็ไม่ถือว่าแย่ ก็มีคนให้ความสนใจบ้าง ตอนนั้นที่ทำมีทั้งส่งไปรษณีย์และนัดรับบริเวณมหาวิทยาลัยด้วย จึงทำให้รายได้ส่วนมากมาจากคนในมหาวิทยาลัยซะส่วนมาก พอคนเริ่มมาติดตามมากขึ้น พวกเราจึงคิดว่าเราควรหาแหล่งเสื้อผ้ามือสอง ประจวบเหมาะกับแถวมหาวิทยาลัยนั้นมีตลาดเสื้อผ้ามือสองเยอะมาก พอถึงวันอาทิตย์พวกเราก็จะไปเดินเลือกซื้อเสื้อผ้ามาขาย ก่อนจะลงขายก็มีการซักทำความสะอาดให้เรียบร้อย ภายใน 1 สัปดาห์ พวกเราจะลงขาย 1 ครั้ง เพื่อไม่ให้มีของค้างในสต๊อกมากไป พวกเราก็ขายได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ในแต่ละรอบที่ลงขายก็จะเหลือเสื้อที่ขายไม่ได้ประมาณ 3-4 ตัว บางทีเราก็จะเอาไปเซลล์บ้าง แถมบ้าง ถามว่าได้กำไรเยอะไหม ตอบเลยว่าไม่ เพราะเราลงทุนกันหลายคน พอได้เงินมาก็ต้องหารกัน พอหลัง ๆ เราใกล้จะสอบปลายภาคกัน จึงไม่ค่อยมีเวลาไปเดินตลาดเลยทำให้ต้องหยุดขายไปช่วงหนึ่งและตั้งใจว่าหลังสอบเสร็จจะกลับมาลงสินค้าเหมือนเดิม แต่มันก็ไม่เป็นอย่างที่ตั้งใจ หลังจากที่พวกเราสอบเสร็จต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันกลับภูมิลำเนา ซึ่งอยู่ไกลกันมากทำให้เพจของพวกเราหยุดนิ่งประมาณเดือนกว่า ๆ เพื่อนคนหนึ่งก็เริ่มเอาเสื้อผ้าของตัวเองมาลงอีกครั้งและตอนนั้นคนที่มาติดตามเพจก็เพิ่มขึ้นกว่าเดิม ทำให้ขายได้มากกว่าเดิม ผู้เขียนเองก็เริ่มที่จะนำเสื้อผ้าของตัวเองออกมาและลงขายอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้ก็ขายได้มากกว่าเดิมและเราไม่ต้องลงทุนซื้อเสื้อเราแค่ซื้อซองไปรษณีย์มาที่เหลือก็กำไรล้วน ๆ ตอนนี้ก็ทยอยเอาเสื้อผ้าที่ไม่ใช้ออกมาขาย และตั้งใจว่าหากสถานการณ์โควิด-19 ดีขึ้นจะเริ่มหาร้านเสื้อผ้ามือสองและซื้อมาขายต่อยอดไปจากงานที่ทำประจำ สำหรับใครนะคะที่ยังไม่รู้ว่าจะทำอะไรดี อยากให้ลองค่ะ ปกติผู้เขียนเองก็ไม่ใช่คนขายของเก่ง มักขี้อายด้วยซ้ำ แต่เราต้องกล้าที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองค่ะ ทุกวันนี้รายได้ที่เข้ามานอกจากงานประจำก็จะมีการขายของออนไลน์และก็การเขียนบทความนี่แหละค่ะ และสำหรับตัวผู้เขียนเองก็ไม่ได้หยุดคิดที่จะต่อยอด ทุกวันนี้ก็คิดตลอดว่าเราจะเอาอะไรมาลงขายต่อดี เพราะยอดผู้ติดตามของเราก็มากขึ้นทุกวันแล้ว หากเอาอะไรลงขายก็ทำให้เพจดูไม่น่าเบื่อด้วย มีของหลากหลายให้ลูกค้าได้เลือกซื้อกัน ตอนนี้ทางเพจก็กำลังคิดที่จะหาผ้ามาตัดชุดขายกันค่ะ คิดว่าหากเราได้ของมาในราคาต้นทุนไม่สูง เราก็ไม่จำเป็นต้องขายราคาแพงเกินไป สุดท้ายอยากให้ทุกคนนะคะได้ลองทำอะไรใหม่ ๆ ดู อันไหนดีก็หาวิธีต่อยอดให้มันดียิ่ง ๆ ขี้นไป อันไหนไม่ดีก็ให้มันเป็นประสบการณ์ของเราได้ค่ะ ผู้เขียนก็อยากฝากร้านด้วยนะคะ ทางร้านเราก็จะพยายามหาสิ่งดี ๆ มาให้ลูกค้าได้เลือกซื้อกันค่ะ