วัดนาคา หรือ วัดนาคาราม นั้น มีประวัติความเป็นมาที่น่าสนใจมาก ตั้งอยู่ในเขตของตำบลวิชิต อำเภอเมือง จังหวัดภูเก็ต เป็นวัดในสังกัดของคณะสงฆ์มหานิกาย แต่ก่อนแต่เดิมพื้นที่หลายแห่งในจังหวัดภูเก็ตใช้ในการทำเหมืองแร่กัน บริเวณที่ตั้งวัดนาคารามนี้ก็เช่นเดียวกัน เดิมจะเป็นเนินทรายจากการทำเหมืองแร่ของ บริษัท อนุภาษ ภูเก็ต ซึ่งมี คุณวิรัช หงษ์หยก ได้บริจาคที่ดินในการสร้างวัดนี้ขึ้นมาเมื่อ 50 ปี ก่อน เดิมจะมีแค่ศาลาการเปรียญ สร้างเมื่อ 2507 จึงถือว่าเป็นวัดที่ความเก่าแก่วัดหนึ่งของจังหวัดภูเก็ตเลยทีเดียว วันนี้ผู้เขียนจะพามาเยี่ยมชม วัดสวย เจดีย์งาม แห่ง ตำบลวิชิตกันครับ การเดินทางมายังวัดนาคาราม หรือชาวบ้านมักจะเรียกกันสั้น ๆ ว่า วัดนาคา นั้น หากมาจากในเมืองภูเก็ต ให้มาตามเส้นทางผ่านตลาดท้ายรถนาคาหรือตลาดไนท์ มาร์เก็ต ที่โด่งดังสำหรับนักท่องเที่ยว วัดจะอยู่ฝั่งตรงข้ามประตูตลาดเลยครับ หาง่ายมาก ๆ ครับ หน้าประตูวัดจะมีป้ายชื่อ วัดนาคาราม สามารถเลี้ยวรถเข้าไปได้เลย เมื่อเข้าไปภายในบริเวณวัด จะเห็นศาลาโรงทานขนาดใหญ่ ศาลาการเปรียญที่ใช้ในการประกอบกิจกรรมทางศาสนาและที่สะดุดสายตาเป็นอย่างมากก็คือ พระธาตุเจดีย์องค์สูงเด่นเป็นสง่าอยู่ และจะมีพระอุโบสถหลังใหญ่เช่นกันอยู่ฝั่งตรงข้าม พระธาตุเจดีย์นี้มีชื่ออย่างเป็นทางการว่า พระธาตุเจดีย์ศรีโสฬส ตัวองค์เจดีย์จะมีสีทองอร่าม ข้างในเจดีย์จะประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ และ พระอรหันตธาตุ สมเด็จพระสังฆราชได้พระราชทานมาให้ประดิษฐานไว้ในพระธาตุ เสียดายวันนี้ผู้เขียนไม่มีรูปภายในองค์พระธาตุเนื่องจากทางวัดได้ปิดไม่ให้เข้าแล้ว หากใครที่ต้องการมาทำบุญถวายภัตตาหาร ถวายสังฆทาน ทางวัดได้ติดป้ายให้ไปที่หอฉัน เดี๋ยวผู้เขียนจะพาไปเยี่ยมชมว่าอาคารหอฉันเป็นลักษณะแบบไหน แต่จุดน่าสนใจคือ ต้นโพธิ์ใหญ่ น่าจะปลูกหรือเกิดขึ้นมานานมากแล้ว เพราะตรงโคนต้นโพธิ์ใหญ่ มีบันทึกไว้ที่ป้ายว่าสร้างตั้งแต่ปี พ.ศ. 2506 และมีการบูรณะในปี พ.ศ. 2555 นานพอดูทีเดียว ติดกับต้นโพธิ์ใหญ่จะมีศาลาหลังเล็กอยู่ 1 หลัง มีพระพุทธรูปประดิษฐานอยู่ 1 องค์ สีขาวสวยงาม ผู้เขียนสังเกตว่าจะมีคนมาจุดธูปสักการะขอพรกันอยู่เรื่อย ๆ งั้นไปดูศาลาหอฉันกันต่อดีกว่า ลักษณะของหอฉันจะเป็นศาลาขนาดใหญ่ ผู้เขียนเข้าไปจุดธูป เทียน กราบนมัสการพระพุทธรูปที่หน้าองค์พระ สังเกตุเห็นว่า หอฉันนี้จะมีโต๊ะยาว และเก้าอี้จัดไว้อยู่ แม้จะดูเหมือนจะเป็นอาคารใหม่ แต่ดูยังไงก็น่าจะสร้างมานานเหมือนกัน ใครที่จะมาถวายภัตตาหาร สังฆทานให้มาที่หอฉันแห่งนี้เลยนะครับ เดินเข้ามาลึกอีกนิดหน่อย วันนี้ ผู้เขียนได้แวะมาเยี่ยมชมวัดนาคาราม เป็นกรณีพิเศษ เนื่องจากว่า เคยมาแล้วครั้งหนึ่งเมื่อนานมาแล้ว อาคารที่หายไปคืออาคารไม้หลังเก่าได้หายไป น่าจะทรุดโทรมเยอะมากแล้ว จนต้องรื้อทิ้ง บรรยากาศภายในวัด ดูสะอาดสะอ้านดีมาก ๆ ปกติแล้ว ช่วงภาคฤดูร้อน จะมีการจัดกิจกรรมบรรพชาสามเณรภาคฤดูร้อนด้วยนะครับ ปีนี้เจอโควิด-19 มาอาละวาด ทางวัดจึงจำเป็นต้องงดจัดกิจกรรมสำคัญ ๆ อย่างนี้ไปก่อนในปีนี้ เก็บภาพเสร็จ ผู้เขียนขอเวลาและโอกาสอยู่ต่ออีกสักหน่อย มองนั่น นี่ โน้น เพลิน ๆ ใต้ต้นอโศก มันช่างเป็นช่วงเวลาที่สงบ เย็น และก็สบายใจดีเหลือเกิน ต่างจากข้างนอกก่อนที่เราจะก้าวผ่านเข้ามาในเขตพื้นที่วัดเสียจริง สังคมภายนอกเป็นสังคมที่มีแต่ความวุ่นวาย แก่งแย่ง ชิงดีชิงเด่นกัน ปล่อยวางกันบ้างนะครับ ชีวิตเรามันสั้น อภัยอะไรกันได้ก็อภัยให้กัน แบ่งปันแก่กัน เป็นผู้ให้ มากกว่าเป็นผู้รับแล้วสังคมเราจะน่าอยู่ขึ้นเยอะเลยครับ บทความหน้าจะพาไปเยี่ยมนมัสการพระพุทธรูปวัดไหนบ้างคอยติดตามพ่อน้ำน้ำมนต์กันด้วยนะครับ ภาพทั้งหมดโดย ผู้เขียน