กิจกรรมยามว่างของผู้เขียนที่ชอบมาก ๆ คือ การถ่ายรูป ฝันอยากเป็นช่างภาพมืออาชีพอยู่เหมือนกัน แต่คงเป็นได้แค่มือสมัครเล่นเท่านั้น ปัจจัยหลาย ๆ อย่างที่ผู้เขียนมีขีดจำกัดโดยเฉพาะค่าใช้จ่ายเรื่องอุปกรณ์ที่มีราคาสูงมาก ๆ ทั้งกล้องและเลนส์ เป็นปัจจัยหลักเลยทีเดียว ผู้เขียนเริ่มศึกษาเกี่ยวกับกล้อง DSLR ว่ามียี่ห้ออะไรบ้าง เช่น Canon Nikon Fuji Sony Olympus และ Panasonic เท่าที่หาข้อมูลทั้งจากผู้รู้ และตาม You Tube ผู้เขียนสรุปที่เอายี่ห้อ Canon มาเป็นกล้องตัวแรก ในการมาเรียนรู้และใช้งาน รุ่นที่ผู้เขียนใช้คือ Canon 600D จัดได้ว่าเป็นกล้อง DSLR ในระดับ New Entry คือ ระดับเบื้องต้น ผู้เขียนได้ตระเวณหากล้องตัวนี้ไปทั่ว จนมาได้ที่โรงรับจำนำแห่งหนึ่งย่านถนนถลาง เนื่องจากงบประมาณมีน้อยจึงต้องใช้กล้องมือสองไปก่อน สิ่งที่ได้ คือ ตัวกล้องหรือ Body กับ เลนส์ KIT 18-55 มม. ติดกล้อง ถือว่าเป็นกล้องครูตัวแรกของผู้เขียนเลย อีกเหตุผลหนึ่งที่เลือก Canon เพราะว่า อุปกรณ์ราคาจับต้องได้และใช้งานง่าย นี่อาจจะเป็นเหตุผลส่วนตัวของผู้เขียนเองนะครับ เพราะเพื่อน ๆ ของผู้เขียนก็มีทั้งที่ใช้ Nikon ใช้ Fuji แล้วแต่ความชอบส่วนตัวของแต่ละคนเมื่อได้กล้องกับเลนส์เรียบร้อยแล้ว ผู้เขียนจึงหาทางที่จะเรียนรู้เทคนิคการใช้กล้อง โดยได้เข้าร่วมสัมนาการถ่ายภาพมาโครที่กลุ่มถ่ายรูปภูเก็ต จัดขึ้นที่ห้องประชุม เขาพระแทว ครั้งแรกก็ได้เจอมือโปรทั้งนั้น มีผู้เขียนนี่ละ ที่กล้องและอุปกรณ์ดูเหมือนจะรุ่นต่ำที่สุด ถูกที่สุด แทบไม่อยากหยิบกล้องขึ้นมาบนโต๊ะเลย แอบอายนิด ๆ แต่เขาว่าอายครูไม่รู้วิชา ก็เลยต้องพยายามเก็บเกี่ยวความรู้จากการอบรมในครั้งนี้ให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ พอถึงเวลาปฏิบัติ หรือ ทำ Work Shop อาจารย์วิน เสื้อกั๊กสีเหลือง ก็มาติวให้กับทุกคน การถ่ายมาโครก็คือการถ่ายภาพระยะใกล้ เช่น ถ่ายแมลง ถ่ายดอกไม้ เป็นต้น นางแบบตัวแรกคือ กิ้งก่า ออกมาชูคออยู่ที่พื้น ให้พวกเราได้ลั่นชัตเตอร์กันอย่างสนุก ถือว่าเป็นกิ้งก่าครูตัวแรกในการฝึกถ่ายรูปของผู้เขียนเลยก็ว่าได้ ครูที่สองคือดอกเห็ดผู้เขียนไม่รู้ชื่อว่าเห็ดอะไร เกาะอยู่บนกิ่งไม้แห้ง และครูที่สามคือเจ้าแมลงวันเกาะบนใบไม้เขาพระแทว หรือที่เรียกชื่อกันเต็ม ๆ คือ วนอุทยานแห่งชาติเขาพระแทว อยู่ที่อำเภอถลาง ภูเก็ต เป็นเขาที่มีน้ำตกและพื้นที่กว้างใหญ่มาก แต่ละปีมักจะมีนักท่องเที่ยวหลงป่าอยู่เป็นประจำ ผู้เขียนก้ยังไม่เคยเข้าไปไกลมากนัก จะอยู่แค่ตรงบริเวณด้านหน้าของอุทยานที่มีน้ำตกอยู่เท่านั้น สิ่งที่เป็นเอกลักษณ์ของเขาพระแทวก็คือ ปูแดง เห็ดแชมเปญ ปาล์มหลังขาว กระรอกท้องแดง กระรอกปลายหางม้า กระรอกหายากทั้งนั้น และนกบั้งรอกใหญ่ แมลงหายาก ชะนี และยังมีอีกมากมายของพันธุ์ไม้ต่าง ๆ นานาเต็มพื้นที่ของป่าอุทยานแห่งนี้ ช่างเป็นโชคอันดีที่มีเห็ดแชมเปญให้ได้ฝึกถ่ายรูปนับว่าเป็นครูและแบบที่ทุกคนรอคอยที่จะได้เจอที่นี่ เจ้าหน้าที่บอกว่าช่วงนี้เห็ดแชมเปญออกน้อย ได้แค่นี้ก็ดีใจแล้ว มีเห็ดอีกชนิดอยู่ใกล้ ๆ ผู้เขียนไม่รู้จักชื่อ แต่พยายามเก็บภาพไว้ ยังมีความโชคดีอีกต่อเพราะได้เจอกับต้นปาล์มหลังขาวที่อยู่ไม่ไกลกันมากนัก สอง สามกอ ทุกคนเลยรีบเก็บภาพไว้กัน ช่วงเวลานี้ครึ้มฟ้าครึ้มฝน แสงจึงลงมาไม่ถึงด้านล่างทำให้ในป่ามืดพอสมควร บางครั้งเลยต้องใช้แฟลชช่วยกันว่าถึงเรื่องแฟลชกล้องก่อนที่จะมาฝึกอบรมในครั้งนี้ ผู้เขียนได้ประดิษฐ์อุปกรณ์ในการกรองแสงแฟลชขึ้นมา 1 ชิ้น จึงได้นำมาทดลองใช้ในงานนี้เลย ผลจากการใช้งานปรากฎว่าได้ผลดีในระดับหนึ่งทีเดียว แต่คงสู้ของคนอื่นที่เขาซื้อแบบสำเร็จราคาแพง ๆ ไม่ได้หรอก ครั้งแรกผู้เขียนทำได้เท่านี้ก็ดีใจมากแล้วลองถูกลองผิดอยู่หลายรอบกว่าจะประกอบเป็นรูปเป็นร่างได้แบบนี้ work shop ครั้งนี้ แต่ละคนดูต่างจะมีความสุขในการฝึกถ่ายภาพมาก ดูกล้องและเลนส์แต่ละท่าน แพง ๆ กันทั้งนั้น ผู้เขียนขอแอบหลบมาถ่ายไกล ๆ ละกัน แตกก้อดลุ้นว่าจะตกน้ำตกท่ากันจังเลย หลายท่านก็อายุอานามมากพอสมควร แต่ด้วยใจรักการถ่ายภาพเหมือนกัน จึงไม่ยอมเหน็ดเหนื่อยกัน ช่วยกันสอดส่องสายตาไปบริเวณป่าแถบนั้น และทั่วน้ำตกเพื่อหาแบบสวย ๆ แปลก ๆ ในการถ่ายภาพ ใครเจอก็จะส่งเสียงบอกกัน ถ้าเจอแมลง หรือนก ก็กระซิบ ๆ กันไป ไม่งั้นคนอื่นจจะอดถ่าย ทั้งนก ทั้งแมลงจะตกใจบินหนีหมด ทริปแรกครั้งนี้ ถือว่าคุ้มค่ามาก ๆ แม้จะเล่นเอาเหนื่อยทีเดียว ได้รับทั้งความรู้ ได้เห็นมือโปรเขาทำงานกันก็หายเหนื่อยแล้วละครับ โอกาสดี ๆ แบบนี้หาไม่ได้ง่าย ๆ แถมฟรีอีกด้วย การเรียนรู้แบบนี้ในหลักสูตรการถ่ายภาพบางที่ค่าเรียนค่าสอนจะแพงมาก ๆ แต่ด้วยความร่วมมือของทุกคนในกลุ่มถ่ายรูปภูเก็ต จึงได้จัดให้มีกิจกรรมดี ๆ แบบนี้เกิดขึ้น ก่อนจากกันขอฝากภาพน้ำตกเขาพระเเทวสวย ๆ ไว้สักภาพแล้วเดี๋ยวค่อยมาติดตามดูกันต่อนะครับว่า ผู้เขียนจะพัฒนาฝีมือในการถ่ายภาพได้ไหม หรือ จะล้มเหลวไม่เป็นท่า แต่ไม่ได้หวังถึงมือโปรอะไรหรอกนะครับ แค่ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก ตัวเองชอบตามกำลังที่เราพอมีก็เพียงพอแล้ว ทริปสัมนาดี ๆ ครั้งนี้ผู้เขียนอยากขอบคุณทีมงานทุกคนที่ได้ให้โอกาสดี ๆ แบบนี้กับผู้เขียน ยังไงก็อย่าลืมติดตามผลงานการถ่ายภาพของผู้เขียนที่จะนำมาฝากกันในโอกาสต่อไปด้วยนะครับ ภาพทั้งหมดโดย ผู้เขียน