สุขสำราญ กำพวน ณ ถิ่นสงบบนความสุขใจ กำพวนเป็นตำบลหนึ่งในจังหวัดระนอง ซึ่งอยู่ในพื้นที่ของอำเภอสุขสำราญ ลักษณะทางภูมิศาสตร์โดยรอบติดพื้นที่ชายฝั่งทะเลอันดามัน ซึ่งยังอุดมไปด้วยทรัพยากรธรรมชาติ ที่ปราศจากการปรุงแต่งแต่อย่างใด..ยังคงความเป็นอยู่อย่างเรียบง่าย ผู้คนส่วนใหญ่นับถือศาสนาอิสลาม..แต่นั้นไม่ใช้ปัจจัยสำคัญในการอยู่ร่วมกันระหว่างพี่น้อง..ที่มีความต่างด้านสังคมพหุวัฒนธรรมทั้งความเชื่อและการศรัทธา ยังคงดำรงวิถีชุมชนที่พึ่งพาอาศัยธรรมชาติ ในการดำเนินชีวิต สิ่งสำคัญของชุมชนแห่งนี้คือการรู้จักใช้ รู้จักดูแล และรู้จักที่จะรักษา และสิ่งนี้เองที่เป็นสิ่งสำคัญที่ยังคงทำให้ชุมชนแห่งนี้ยังคงมีทรัพยากรธรรมชาติที่สมบูรณ์ และเป็นที่หมายปองของนักท่องเที่ยว ที่ต้องการสัมพัสธ์กับธรรมชาติอย่างแท้จริง โดยเฉพาะนักตกปลา ปรัชญาของการนำทรัยพากรธรรมชาติไปใช้อย่างพอเพียง และดูแลรักษาอย่างยั่งยืน… กฎข้อนี้เองที่เป็นที่ถูกใจของผู้มีใจรักในการตกปลา เพราะแต่ละช่วงปี สถานที่กำพวนแห่งนี้จะมีนักท่องเทียว จากทั่วสาระทิศที่มีใจรักในการตกปลา และต้องการธรรมชาติอย่างแท้จริง ได้เดินทางมายังกำพวนเป็นจำนวนมาก จึงทำให้ชาวบ้านมีรายได้จากการใช้บริการ ซึ่งราคาค่างวดก็เป็นที่ถูกใจของผู้มีใจรักในการตกปลา….เกริน มาซะขนาดนี้แล้ว คงเดากันออกนะครับ ว่าวันนี้ผมจะพาทุกท่านไปชื่นชมกับความสมบูรณ์ของธรรมชาติทางทะเล และกิจกรรมที่เป็นที่ถูกอกถูกใจของผู้คนที่ได้ผ่านมายัง กำพวนแห่งนี้ครับ ..นั้นคือ การตกปลานั้นเอง ……..พร้อมที่จะร่วมเดินทางออกสู่ท้องทะเลแห่งจินตนาการบนพื้นฐานของความเป็นจริง..ร่วมกับผมหรือยังครับ ….ถ้าพร้อมแล้วก็ลุยยยย กันเลยยยย เช้านี้อากาศดีครับ ท้องฟ้าเป็นใจให้กับพวกเราเป็นอย่างมาก…หลังจากที่ได้เตรียมตัวเตรียมอุปกรณ์..กันมาทั้งคืน..อิอิ .. วิธีการเตรียมตัวนอกจากการเตรียมอุปกรณ์แล้วคือห้ามนอนดึกครับ ..และที่สำคัญ ให้เอายาแก้เมารถ ลงเรือไปด้วย 55555 เพราะถ้าไม่เอาไปกัปตันเราบอกว่าจะเกิดอาการถมทะเลแน่นอน แต่ก็อย่าได้กังวล ส่วนน้อยที่จะเกิดอาการแบบนั้น แต่ก็กันไว้ดีกว่าแก้ครับ ….. กัปตันและลูกเรือ.. ตรวจสภาพความพร้อมของยานพาหนะที่จะพาพวกเราทะยายสู้เป้าหมายในวันนี้ ครับ กัปตันบอกกับพวกเราว่า …ก่อนจะเดินทางทุกครั้งต้องตรวจสอบความพร้อมของอุปกรณ์ก่อนการเดินทางทุกครั้ง..ก็เพื่อความปลอดภัย..กัปตันยังแซวพวกเราเล่นอีกกว่า..เพราะกลางทะเลไม่มีร้านขายของ อิอิอิอิ ก็หัวเราะกันไปท่ามกลางบรรยากาศ ที่สดชืนในตอนเช้า…และแล้วพวกเราพร้อมที่จะออกเดินทางแล้วครับ …ทุกท่านพร้อมแล้วจะครับ …ไปกันเลย ได้เวลาขึ้นยานที่จะนำเราไปสู่ อิสระภาพ กลางท้องทะเลแล้วครับ ….ทยอยขนของลงลำเรือ …ช่วงนี้ต้องอาศัยทักษะของการทรงตัวพอสมควร..เพราะต้องเดินบนลำเรือที่โคลงเคลงตลอดเวลา…แต่กัปตันเราไปลิ้ววว เลยที่เดียว ก็ได้เวลา ของการทำภารกิจเริ่มขึ้น..แล้วพวกเราลงเรือพร้อมกับอุปกรณ์และความพร้อมที่สมบูรณ์ ..เพื่อเป้าหมายในวันนี้…ระหว่างการล่องเรือ ไปยังจุดหมายของพวกเรา ..ระหว่างสองข้างทางที่เรือได้เล่นผ่าน ..เป็นที่น่าสังเกตว่า พื้นป่าชายเลนบริเวณนี้ยังสวยงามและสมบูรณ์ ไม่มีการบุกรุก จากชาวบ้านแต่อย่างใด และได้คำตอบที่น่าภูมิใจว่า เมื่อก่อนก็มีการบุกรุกพอสมควรแต่ไม่มาก..ภายหลังสึนามิชาวบ้านเลยรู้คุณค่าของป่าชายเลน..เลยร่วมกันออกกฎประชาคมว่าห้ามบุกรุกพื้นป่าชายเลน..และที่สำคัญ ยังปลูกเพิ่มในพื้นที่ ที่ได้รับผลกระทบอีกต่างหาก..เพื่อสร้างกำแพงธรรมชาติ ในการปกป้องชีวิตและทรัพย์สินของพวกเขาต่อไปในภายภาคหน้าหากเกิดเหตุการณ์สึนามิอีก ..อย่างน้อยก็ลดความสูญเสียลงได้บ้าง..เพื่อลูกหลานในวันข้างหน้า…นี้แหละคือความยั่งยืน ..ผมหาคำตอบของความยั่งยืน…เจอแล้วครับ อยู่ที่ กำพวนนี้เอง อิอิอิ ….. ระหว่างทางผมได้ยินเสียงกัปตับบอกกับลูกเรือว่า…วางสมอ วางสมอ ก็นึกว่าถึงเป้าหมายแล้ว เปล่าเลยกัปตันบอกว่า เราต้องหาเหยื่อตกปลาก่อน …เอ่อใช้เกือบลืมไปว่าเราไม่มีเหยื่อในการตกปลานิ 55555 นี้ละครับ เหยื่อของพวกเรา ที่จะใช้ในการตกปลาในวันนี้….กัปตันเริ่มจากการเอาอวนลงโดยมองทิศทางน้ำและร่องน้ำว่าบริเวณนี้มีกุ้งแน่นอน..และพอถึงเวลานำอวนขึ้น มีทั้งกุ้ง ทั้งหมึก ติดมากันตรึม เลยครับ ปราชญ์ชาวบ้านชัดๆๆมองยังไงว่ามีกุ้ง..งง ครับ งง ไม่มีสอนในตำรา ไม่มีสอนในห้องเรียน แต่ได้ความรู้จากกลางทะเล….ความรู้หาได้ทุกทีจริงๆครับ และพวกเราก็ออกเดินทางไปยังจุดหมาย..ยังกลางท้องทะเล..ที่ ที่เราจะไปจอดเรือนั้น กัปตันบอกว่าเป็นบริเวณที่มีการวาง ปาการังเทียม เป็นจำนวนมาก เพื่อให้สิ่งมีชีวิตต่างๆได้อาศัย และเป็นแหล่งเพาะพันธ์อีกด้วย คุณค่าทางทะเลเยอะจริงๆ ……… การเดินทางครั้งนี้ไม่แปลกใจเลยครับ การดำเนินชีวิตที่มีการพึ่งพาอาศัยกันอย่างลงตัวระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติมีรูปแบบอย่างนี้เอง ได้ความรู้อีก… นี้คือโฉมหน้ากัปตัน ที่นำพาพวกเรามาถึงจุดหมายแล้วครับ ..พร้อมที่จะผ่อนคลาย ด้วยการลุ่นระทึกในทุกวินาทีหรือ ยัง ขนาดที่ผมนั่งเขียน ประสบการณ์ตอนนี้ยังรู้สึกตื่นเต้นเลยครับ ………กัปตันบอกว่า บริเวณนี้จะมีปลา อาศัยเป็นจำนวนมาก และที่สำคัญบริเวณนี้ห้ามเรือชนิดอวนลากเข้ามาบริเวณแถบนี้ครับ …..เจ๋งเลย ขณะที่เรากำลังสนทนากันอย่างสนุกสนานอยู่นั้นก็ได้ยินเสียงจากทีมงานที่ได้ร่วมเดินทางในทิปนี้ …และสิ่งที่ปรากฏตรงหน้าคือ ปลาโฉมงาม แต่ไม่ง่ายที่จะนำขึ้นมายังบนเรือได้ง่ายๆ กัปตันบอก ..ค่อยๆให้สาย เราก็ งง ค่อยๆให้สาย เลยได้รับคำอธิบาย ในตอนหลังว่า ค่อยๆให้สาย คือเวลาที่มีการกระชาก ลากฉุดกัน เราต้องค่อยๆปล่อยสาย ให้ปลาได้พาไป เมื่อปลาหยุดแล้วเราค่อยดึงขึ้นมาใหม่ …เหตุผลง่ายๆครับกัปตันสรุป ถ้าต่างฝ่ายต่างดึง..รับรองเราเป็นผู้แพ้ สายอาจจะขาดได้.นั้นไง ว่าแล้วต้องมีเหตุผล ……..เรียบร้อย สำหรับบทเรียนบทนี้ ได้ตัวแรกแล้วครับ อิอิ กำลังใจเริ่มมา อีกครั้ง หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะแล้วซิ …กัปตันบอกปลากำลังกินเหยื่อแล้ว ….. แล้วตัวที่สองก็ตามมา ในห่วงเวลาอย่างรวดเร็ว …สนุกมากครับ ได้ลุ้นอยู่ตลอดเวลา …และที่สำคัญ….ห้องเรียนแห่งนี้ความรู้กว้างขวางยิ่งนัก ระหว่างการเรียนรู้ นอกห้องเรียนเราได้พบกับนักเรียน กำลัง ทำบททดสอบกันอย่างสนุกที่เดียววว อ้าววว….กัปตันเอา ปลาใบ ขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่….ตัวนี้ฝีมือกัปตันคนเก่งของเราครับ ..สำหรับเจ้าตัวนี้ ทำเอาเหนื่อยไปตามๆๆกัน เพราะ ต้องระวังตัวเป็นอย่างมาก ด้วยปากที่แหลมคมของเจ้าตัวนี้ กัปตันเลยบอกกับพวกเราว่า.. อย่าขยับ นั่งอยู่กับที ถ้ามันกระโจนขึ้นเรือ ให้เรากระโจนลงน้ำ 555 หันกลับไปด้านหลัง..ลูกเรือ ..จัดหนักเลยครับ มาที่เดียวหลายตัว …..นั้นซิว่าทำไม ถึงมาเป็นพวน สำหรับผมขอแค่พื้นที่เล็กๆ กับปลาหมึก ตัวโตๆ..และที่สำคัญ..ต้องระวัง..หมึกพ้นใส แล้วจะดำไปทั้งตัว… สิ้นแสงสุดท้ายสำหรับวันนี้ และนี้ก็คือเรื่องราว..ของพวกเราในดินแดนของ..สุขสำราญ กำพวน จังหวัดระนอง ณ ถิ่นสงบบนความสุขใจ..วันนี้เราได้เรียนรู้สิ่งต่างๆมากมาย ครับ จากช่วงเวลาที่มีอยู่อย่างจำกัด..แต่ความรู้ที่เราได้รับไม่จำกัด..นี้ละครับที่เข้าเรียกว่า ..ความรู้นอกห้องเรียนอย่างแท้ จริง….สำหรับวันนี้เราได้ทั้งปลา ทั้งหมึก ทั้งกุ้ง เป็นจำนวนมากพอที่จะให้กัปตันเราไปขาย..และแบ่งให้พวกเราได้เอาไปปรุงเป็นอาหาร..และแบ่งบันให้คนรอบข้าง…เป็นภาพที่ประทับใจยิ่งนัก…. เราเดินทางมาถึงยังจุดเริ่มต้นของพวกเราอีกครั้ง…และเป็นแสงสว่างที่มีคุณค่า ทั้งความคิด ประสบการณ์ …ส่วนพรุ่งนี้การจะเรียนรู้..เรื่องราวหรือบทเรียนใดอีก …เป็นสิ่งที่ท่าท้ายยิ่งนัก…ทีมงามจะพาทุกท่านไปยังดินแดน..แห่งเสรีภาพด้านความคิด..เป็นสิ่งที่ท้าทายพวกเรายิ่งนัก.แล้วพบกับใหม่ครับ สร้างถนน ด้วย กระดาษ