เสียงกระซิบจากโลกวิญญาณ

ตามหลักความเชื่อของพระพุทธศาสนาการให้ถือเป็นการสร้างธารบารมี  ศาสนาพุทธสอนให้เรารู้จักการให้  สอนให้เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่  รู้จักความรักความเมตตา  รู้จักช่วยเหลือและแบ่งปันแก่ผู้ที่ด้อยโอกาส  แต่ต้องเป็นการให้ที่ไม่ลำบากตนเองและผู้อื่น  ช่วยเหลือและแบ่งปันตามกำลังของเรา

ดิฉันถูกหล่อหลอมมาด้วยหลักคำสอนของพระพุทธเจ้า  สอนให้รู้จักการให้ก่อนที่จะเป็นผู้รับ  รู้จักการทำบุญทำทาน  สวดมนต์ภาวนา  สอนให้รู้จักการอุทิศบุญการแบ่งบุญ

เนื่องจากการอุทิศบุญการแบ่งบุญนี้มันเป็นการให้ที่ไม่หวังผลตอบแทนกลับมา  จึงเป็นการให้ที่บริสุทธ์และสามารถแผ่ไปกว้างไกลไพศาลตามจิตของเรา  ดิฉันก็เชื่ออย่างนั้นเช่นกัน  

ดังนั้นไม่ว่าดิฉันจะไปที่ใดที่รู้สึกได้ว่าเราควรจะอุทิศบุญ  ดิฉันจะกำหนดจิตอุทิศบุญทันที  เช่น เมื่อเจออุบัติเหตุมีผู้เสียชีวิตก็จะอุทิศบุญให้วิญญาณผู้เสียชีวิต  และขอให้ไปสู่ภพภูมิที่ดี  หรือเมื่อไปร่วมงานบำเพ็ญกุศลศพญาติมิตร  คนรู้จักหรือไม่รู้จักก็ตาม  ดิฉันก็จะทำทันที  จนกลายเป็นนิสัย

ดิฉันรู้สึกตกใจสุดขีดและตื่นจากฝันนั้นทันที  นอนลืมตาโพลงพร้อมสวดมนต์บทอิติปิโสจนเผลอหลับไปอีกครั้ง

ตั้งแต่ดิฉันเรียนรู้การแบ่งบุญหรืออุทิศบุญให้แก่สัมภเวสี  เทวดา  สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายทั้งปวงนั้น  ดิฉันก็ไม่อาจทราบได้ว่าผู้ที่ดิฉันอุทิศให้จะได้รับหรือไม่  เพราะก่อนหน้านี้ก็ไม่มีผู้ใดกลับมายืนยันด้วยตนเองว่าได้รับแล้วนะ

แต่กับคุณยายท่านนี้แกสามารถมาบอกขอบคุณดิฉันได้ด้วยตนเอง  เป็นการยืนยันว่าแกได้รับจริงๆ ดิฉันดีใจนะที่แกมาแค่เสียงในความฝันเท่านั้น   คราวหน้าถ้าคุณยายได้รับบุญที่แบ่งไปให้ก็ไม่ต้องมาขอบคุณด้วยตัวเองนะคะ  เป็นอันว่าดิฉันรับทราบแล้วนะคะ

การให้ที่ยิ่งใหญ่คือ  การให้ที่ไม่หวังผลตอบแทน  อนุโมทนาสาธุในบุญค่ะ