การใช้จิตวิญญาณในการพัฒนาตัวเอง

นกไม่ได้มีปีกเพราะมันบิน แต่มันบินเพราะมันมีปีก

บางครั้งการที่เรารู้จักพิจารณาถึงสิ่งต่าง ๆ ที่เราเห็นอยู่รอบตัว ก็ทำให้เราเกิดความคิดเปรียบเทียบบางสิ่งกับชีวิตของเราได้ แม้กระทั่งพฤติกรรมของสิ่งมีชีวิตอย่างเช่นนกตัวเล็ก ๆ ก็อาจมีปรัชญาบางอย่างที่สอนใจเรา ครั้งหนึ่งผู้เขียนนั่งพักผ่อนอยู่ที่เก้าอี้ ใต้ร่มเงาไม้ที่อยู่บริเวณบ้านของผู้เขียนเอง มองไปเห็นฝูงนกกระจิบ 4-5 ตัว บินมาเกาะกิ่งไม้เล็ก ๆ แห้ง ๆ โดยที่ไม่กลัวเลยว่ากิ่งไม้นั้นมันจะผุจนหักลงมาหรือไม่ ตัวผู้เขียนก็นั่งมองดูว่ากิ่งไม้ที่เจ้าพวกนกเกาะอยู่นั้น จะสามารถรับน้ำหนักของพวกมันได้หรือป่าว ซึ่งกิ่งไม้นั้นก็แข็งแรงพอที่จะไม่หักลงมา ผู้เขียนจึงมีความสงสัยในใจว่าทำไมนกมันจึงรู้ว่ากิ่งไม้นั้นแข็งแรงพอที่จะรับน้ำนักของพวกมัน ทั้งที่หากมองด้วยตาเปล่าแล้ว คิดว่ากิ่งไม้นั้นต้องหักแน่ ๆ และผู้เขียนก็ได้เข้าใจ เมื่อมีลมพัดมาทำให้กิ่งไม้ที่พวกนกเกาะอยู่นั้นสั่นจนพวกมันไม่สามารถเกาะกิ่งไม้นั้นอยู่ได้ และบินไปเกาะที่อื่นแทน ทำให้ผู้เขียนรู้ว่า “ที่จริงแล้วนกมันไม่ได้สนว่ากิ่งไม้มันจะแข็งแรงหรือไม่ เพราะมันไม่ได้เชื่อมั่นในกิ่งไม้ แต่มันเชื่อมันในปีกของมันเอง เพราะมันรู้ว่าปีกของมันแข็งแรงพอที่จะทำให้มันปลอดภัย”

ภาพโดย danny moore จาก Pixabay

ในคำกล่าวต้นบทความที่ว่า “นกไม่ได้มีปีกเพราะมันบิน แต่มันบินเพราะมันมีปีก” คำกล่าวนี้เป็นปรัชญาที่แสดงให้เห็นว่าธรรมชาติของนกที่มันบินได้นั้นก็เพราะมันพยายามใช้ปีกของมันให้เป็นประโยชน์ เมื่อมันเห็นว่ามันมีปีกมันจึงเริ่มหัดบินจนบินได้ เช่นเดียวกับมนุษย์ก็ควรเห็นคุณค่าของสิ่งที่ตนมีและนำสิ่งนั้นมาพัฒนาตัวของเราเองให้เป็นผู้ที่มีความสามารถและนำพาตัวเองไปสู่เป้าหมายจนประสบความสำเร็จ

สุดท้ายนี้ผู้เขียนหวังเป็นอย่างยิ่งว่าบทความนี้จะทำให้ทุกท่านมีกำลังใจและมีความเชื่อมั่นในตนเองมากขึ้น ไม่ว่าจะพบเจอกับปัญหาอุปสรรคแบบไหน มันก็เป็นเพียงแค่ปัญหาให้เราเรียนรู้ที่จะแก้ไขและผ่านมันไป เหลือไว้เพียงแค่ประสบการณ์ให้เรานำมาใช้พัฒนาตัวเราเองให้แข็งแกร่งขึ้น ยิ่งผ่านปัญหามาก ก็ยิ่งแข็งแกร่งและมีประสบการณ์มาก  เปรียบเหมือนกับนกที่ยิ่งบินมากเท่าไร ก็จะยิ่งบินได้เก่งขึ้นไกลขึ้น เช่นเดียวกันนั้น หากเราไม่หยุดที่จะพัฒนาตัวเราเอง ก็จะทำให้ศักยภาพในตัวเราสูงขึ้นนั่นเอง

ภาพโดย Terri Sharp จาก Pixabay