ของหวง

           ตอนนี้ฉันรู้สึกกินไม่ได้นอนไม่หลับสักเท่าไหร่นัก ส่วนสาเหตุก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรนักหรอก เเต่ว่าช่วงนี้มักจะมีเหตุการณ์เเปลก ๆ เกิดขึ้นกับตัวฉันอยู่เสมอ ๆ ถ้าจะให้เล่าก็คงต้องย้อนกลับไปสักประมาณเมื่อไม่กี่วันทีผ่านมา...

           สักประมาณ 2 วันก่อนหน้านี้ฉันมีโอกาสได้ไปเดินตลาดนัดกลางคืนเเห่งหนึ่งกับคุณแม่ ตอนนั้นเราเดินเที่ยวกันนานมาก ๆ เนื่องจากตลาดเเห่งนี้คือเรียกได้ว่าเป็นตลาดนัดที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัดที่ฉันอาศัยอยู่เเล้ว เเละมันก็เต็มไปด้วยสินค้าหลากหลายชนิด ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า รองเท้า เครื่องเเต่งการเเฟชั่นต่าง ๆ อาหาร และสัตว์เลี้ยงอีกมากมายนานัปการเลยทีเดียว 

           ในตอนนั้นเองเมื่อฉันเเละเเม่ของฉันเสร็จสินภารกิจในการเดินเที่ยวเเละหาของทานเล่น ๆ เเก้หิวเเล้ว พวกเราก็เดินไปที่ลายจอดรถเพื่อที่จะขับรถกลับบ้านเเต่ว่าในระหว่างทางเดินไปที่ลานจอดรถมันจะต้องเดินผ่านโซนร้านขายของมือ 2 เเละคุณเม่ของฉันก็มักจะให้เวลานานไปกับโซนนี้ทุกที เนื่องจากท่านชอบซื้อของมือ 2 มาก ๆ เพราะว่าส่วนใหญ่ของมือ 2 จะมีราคาถูกเเละสภาพก็ยังสามารถใช้งานได้ดีอยู่ 

เครดิตภาพ by บิกิเองจ้า

           เนื่องจากว่าตอนนี้ดึกมากเเล้วฉันเเละเเม่ของฉันจึงรีบเดินไปที่รถเเละขับรถหลับบ้านโดยเร็วเ เละในระหว่างทางกลับบ้านนั้นฉันก็เริ่มรู้สึกผิดปกติเหมือนว่ามีใครอีกนนั่งอยู่ในรถด้วย ที่ไม่ใช่ฉันเเละเเม่... เเต่ว่าในตอนนั้นฉันก็ยังไม่ได้คิดหรือเอ๊ะใจอะไรเท่าไหร่นักจนกระทั่งพวกเราสองคนเเม่ลูกกลับมาถึงบ้าน ในตอนที่ยวกเราลงจากรถนั้นก็มีเเมวสีดำตัวหนึ่งที่ไม่รู้มาจากไหนเเละเข้ามาในบ้านของพวกเราได้อย่างไร แมวตัวนั้นสีดำสนิท เส้นขนดูสกปรกไปหมดอีกทั้งยังมีกลิ่นเน่าเหม็นผิดปกติ เเละทันทีที่ฉันเห็นมันอยู่ในรั่วบ้านของฉัน ฉันจึงจัดสินใจเดินไปไล่มันทันที เพราะเเมวตัวนี้ทั้งดูสกปรกเเละเหม็นเน่าเเถมยังดูป่วยอีกต่างหาก เเละทันทีที่ฉันเดินเข้าไปใกล้มัน มันก็หายตัวไปทันที หายไปเเบบไร้ร่องรอย 

           ฉันตัดสินใจไม่บอกเรื่องนี้ให้เเม่ของฉันฟัง ทั้งนี้ก็เพื่อความสบายใจของท่านเเละอีกอย่างถ้าบอกไปเเม่ของฉันก็คงไม่เชื่อเเละหาว่าฉันคิดมากไปเองตามเคย 

           ฉันรีบเดินตรงไปยังห้องของฉันทันทีเเละเปิดคอมเล่นเพื่อ Facebook และดู YouTube เพื่อให้รู้สึกผ่อนคลายจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ เเละเมื่อเล่นไปสักพักฉันรู้สึกสบายใจขึ้นว่าตอนนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเเล้ว ฉันจึงปิดคอมเเละลุกไปอาบน้ำเพื่อเข้านอนทันที

เครดิตภาพ by บิกิเองจ้า

           เเต่เเล้วเมื่อฉันอาบน้ำเสร็จเเละกำลังจะเข้านอน ในตอนนั้นเองคอมที่ฉันปิดไหเเล้วจู่ ๆ มันก็เปิดเอง ในตอนนั้นฉันรู้สึกขนลุกซู่ไปทั้งตัว เเละเมื่อมันเป็นเช่นนั้นฉันก็รีบเดินไปปิดคอมทันที เเละสิ่งที่ฉันได้เห็นหลังจากนั้นมันทำให้ฉันลมแทบจับ นั้นมันก็เพราะว่าคอมที่ฉันได้ปิดไปเเล้วจู่ ๆ มันก็เปิดเองเเละฉายวีดีโอข่าวสุดน่าสลดที่หญิงสาวถูกรถชนตายที่ฉันไม่เคยโหลดลงเครื่องสักครั้ง!! 

           ฉันได้เเต่ยืนมองวีดีโอข่าวนั้นฉายจนจบโดยที่ไม่สามารถปิดมันลงได้ เเละในเนื้อข่าวนั้นฉันก็เห็นว่ามันมีเเจ็คเก็ตที่ดูคล้ายกับตัวที่เเม่เพิ่งจะซื้อให้ฉันในวันนี้ ... 

ทันใดนั้นเองฉันรีบเดินไปเปิดไฟเเละหยิบเเจ็คเก็ตตัวนั้นพร้อมกับนำมาพลิกดูให้ละเอียดเเละพบว่ามันมีคราบสีน้ำตาล ๆ คล้ายกับรอยเลือดเเห้งอยู่..

พึบ!!! 

ไฟทุกดวงภายในห้องของฉันดับลงทันทีโดยไม่มีสาเหตุ

“ กรี๊ดดดดดดด!!!! “ ด้วยความที่ตกใจสุดขีดฉันกรี๊ดออกมาอย่างไม่ตั้งใจเเละไม่สามารถเก็บความกลัวนี้ได้อีกต่อไป 

ฉันตัดสินใจทิ้งเเจ็คเก็ตตัวนั้นทิ้งไว้บนพื้นห้องทันทีเเละรีบเดินไปที่เตียงเเละล้มตัวนอนทันที 

ฉันพยายามข่มตาให้หลับเพื่อให้ค่ำคืนนี้ผ่านไปให้เร็วที่สุด ...

           ในเช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากที่ฉันตื่นจากการหลับไหล ฉันตัดสินใจเล่าเรื่องทุกอย่างให้คุณเเม่ของฉันฟัง เเต่ว่าครั้งนี้มันต่างจากทุกครั้งตรงที่คุณเเม่ของฉันเชื่อในสิ่งที่ฉันเล่าเกือบทุกอย่าง เเละท่านเองก็บอกกับฉันว่าเมื่อว่านี้เเม่ก็เห็นเเมวตัวนั้นเหมือนกันเพียงเเต่เเค่ไม่ได้พูดออกไปเพราะว่ากลัวฉันจะไม่สบายใจ.. 

           หลังจากที่ฉันได้เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เเม่ฟัง ฉันเเละเเม่ก็นำเเจ็คเก็ตที่ซื้อมาเมื่อคืนไปทิ้งที่ถังขยะห่างไกลจากบ้านทันทีเเละฉันก็ภาวนาว่าอย่าให้ใครเก็บมันไปเลย ...