คำพูดดูดี บางทีก็ (แอบ) บูลลี่

แบ็คกราวนด์ : เรื่องราวของสาว Ph.D.

ในห้องทำงานของฉัน มีเพื่อนร่วมห้องคนหนึ่งวุฒิการศึกษาระดับดอกเตอร์   เธอเป็นสาวพูดเก่ง เวลาพูดคุยอะไรมักอ้างอิงหลักการ  พูดไทยปนภาษาอังกฤษพร้อมด้วยคำแปล  เธอมีลูกน้องจำนวนหยิบมือ   เธอมักเล่าและแลกเปลี่ยนเรื่องราวต่างๆ กับลูกน้องตลอดเวลา  เธอมักเป็นฝ่ายพูดเสียเป็นส่วนมาก    

ทันทีที่เธอก้าวเท้าเข้าห้องทำงานในช่วงสายๆ ของทุกวัน หลังจากที่เธอวางกระเป๋าที่โต๊ะทำงานแล้ว กิจวัตรเธอคือออกมาเดินพบปะพูดคุยกับลูกน้องตามโต๊ะ ทั้งเรื่องงานทั้งเรื่องจิปาถะ   โต๊ะโน้นทีโต๊ะนี้ที   เหมือนกำนันพบปะลูกบ้าน กว่าที่เธอจะได้กลับไปสงบปากสงบคำ และเริ่มลงมือเริ่มงานของตัวเองก็หมดเวลาไปร่วมชั่วโมง แต่จากการเฝ้าสังเกต บางครั้งใช้เวลาในการพบปะลูกน้องยาวนานถึงครึ่งวัน

การพูดคุยของเธอกับลูกน้องค่อนข้างเปิดกว้าง และบ่อยครั้งที่เธอจะสอดแทรกสอนงานสอนหลักสอนการลูกน้อง  โดยการเปิดบทสนทนาเชิงให้คิด  ชวนให้วิเคราะห์   แต่จากเสียงเจื้อยแจ้งของเธอที่ผ่านมากระทบหูแล้ว หากฟังดีๆ และนำมาขบคิดจะพบว่า บางประโยคเธอมักมีคำถามดีๆ แต่แอบบูลลี่ (bully) อยู่ในที  เช่น 

• การตระหนักรู้ในปัจจุบันขณะของตัวเองว่า เรากำลังมีอารมณ์ร่วมไปกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งบนโลกออนไลน์ที่ไม่ใช่เรื่องของเรา
• หากวิธีแรกยากไปสักหน่อย อาจลองอีกวิธีที่น่าจะทำได้จริงคือ อยากพิมพ์อะไรให้พิมพ์ไปได้ตามใจ ตามอารมณ์ อยากสะใจแค่ไหนก็ได้ เสร็จแล้วอ่านที่ตัวเองพิมพ์ แล้วลบทิ้ง ห้ามกดส่ง

ทุกวันนี้ โลกจริงก็อยู่ยากพออยู่แล้ว  ถ้าต้องมาเจอความสกปรก เจอขยะบนโลกเสมือนอีก จะมีที่ใดบนโลกใบนี้ที่มีความสร้างสรรค์บ้างไหม นี่เป็นเรื่องของทุกคนที่ควรต้องรับผิดชอบร่วมกัน

การพูดต่อหน้ากันด้วยคำพูดที่สวยหรู ดูดี แต่แฝงไว้ด้วยความรู้สึกยกตนข่มท่าน หรือกดคู่สนทนาหรือผู้ฟังให้รู้สึกด้อยกว่าสามารถสร้างความรู้สึกแย่ได้ไม่แพ้กัน ดังนั้น ก่อนพูดหรือก่อนพิมพ์วันนี้ ตั้งสติสักนิดจะได้ไม่ไปบูลลี่ใคร