จากเหนือมาสู่อีสาน“พริ้ง” แมวบิน กินน้อย ลอยเหาะบนหลังคา

ตอนเล็กๆ ยังน่ารักจิ้มลิ้ม พอหนึ่งอาทิตย์ผ่านไป จากเรียบร้อยน่ารัก จู่ๆบินไปบินมาบนหลังตู้  ตัวยาวไม่เหมือนเหมียว นั่งจ้องจิ้งจกทั้งวัน ทำเสียงร้องเหมือนจิ้งจกเพื่อให้ได้กินจิ้งจก ทานอาหารน้อยอาหารหลักคือจิ้งจก ชอบนอนบนตัวคนมากกว่าเตียงนอน 

แต่ก่อนที่เราจะเลี้ยงแมว เราจะนำมาตั้งแต่เด็กเพราะสิ่งแรกคือ เมื่อเรานั้นนำมา เราจะต้องหัดให้ถ่ายและทำธุระบนกระบะทราย หลังจากนั้นจะต้องปรับตัวให้เข้ากับเพื่อนในบ้านให้ได้ ไม่ว่าจะนำจมูกไปแตะ แตะทุกตัว  จากแรกๆเรียบร้อยไม่ยอมแม้แต่จะเดินนอนนิ่งทั้งวัน ข้าวก็ไม่ยอมกิน เหมือนกับตรอมใจเมื่อจากแม่มา  แต่ความอดทนนั้นเยอะมาก นั่งรถทั้งวันนอนหลับมาตลอดทาง ด้วยความที่เป็นแมวที่ต้องยอมรับเลี้ยงเพราะว่าเจ้าของเคยบอกว่าอยากได้ เมื่อคลอดออกมาเจ้าของเลยเก็บไว้ให้หนึ่งตัว 

แม่ของเธอสวยมาก เป็นแมวเรียบร้อยตัวใหญ่ ไม่ค่อยสร้างความเดือดร้อนให้กับคนเลี้ยงมากนัก แต่พอตัดภาพมาที่ลูกสาว ลูกสาวเหมือนกับลูกชาย พอเข้ามาในบ้านไม่เคยกลัวใครทั้งนั้น เดินผ่านใครกระโดดเข้าไปขี่คอ พอเขากัดก็จะนอนลงกับพื้นหงายท้องยอม จากที่ไม่รู้จักใคร เปลี่ยนมาเป็นสนิททั้งบ้าน อยู่เป็นไม่ค่อยเป็นปัญหา 

   ถ้าใครเคยดูละคร เรื่องแม่พริ้งจะนึกอออก พริ้งคนเลิงเมือง เป็นที่มาของชื่อแมวตัวนี้ “พริ้งแมวเลิงเมือง” สร้างความวุ่นวาย บางครั้งเข้าไปหลังตู้แล้วออกมาไม่ได้ ร้องเสียงโวยวายแล้วโวยวายอีกเพื่อให้เจ้าของช่วย หลังๆมาไม่ค่อยเรียกพริ้งแล้ว เรียกแมวผี เพราะไม่เคยอยู่นิ่งให้เห็น  หลบซ่อนคอยโผล่ให้ตกใจ  แม้แต่เวลานอนพริ้งยังไม่อยู่นิ่ง

พริ้งนอนท่าเหมือนมนุษย์

       ด้วยความที่พริ้งนั้นนอนกับมนุษย์มาตั้งแต่ยังเด็ก ไม่ว่าจะเป็นตอนเดินทางมาจากแดนเหนือถึงแดนอีสาน ท่านอนจึงถอดแบบเจ้าของ และพริ้งจะนอนท่านี้ประจำเวลานอนเตียงนอนที่ใช้นอนดูทีวี และจะนอนนิ่งเงียบโดยไม่เปลี่ยนท่าจนกว่าจะตื่นนอน  แต่พอตื่นนอนเท่านั้นละ โลกแตกแน่นอน เพราะงานหลักของพริ้งคือการตามจับจิ้งจกไม่ว่าจะเจออยู่ตรงไหน จิ้งจกตัวนั้นไม่รอดอย่างแน่นอน

ชีวิตเกือบตายเพราะความอยากกินจิ้งจก 

ครั้งหนึ่งพริ้งเห็นจิ้งจกอยู่หลังกรอบรูปสองตัว  พริ้งใช้เวลาอยู่กับจิ้งจกสองชั่วโมง เงียบไป รู้สึกแปลกจึงออกมาเดินเรียกชื่อหา  ซึ่งไม่ได้ยินเสียงตอบรับใดๆ  จึงกลับมานอนดูโทรทัศน์เล่น สักพักได้ยินเสียงดังด้านบนหลังคา หลอดไฟสั่น แต่พยายามมองรอบไปทุกที่ ก็ไม่มีรูหรือช่องสำหรับปีนขึ้น จึงร้องเรียกทำเสียงแมวเดินรอบบ้าน หลังจากนั้นได้ยินเสียงแมวตอบกลับจากด้านบนใต้หลังคาบ้าน พยายามเดินหาว่าขึ้นหรือมุดเข้าไปทางไหน  

        น่าจะเพราะความสนุกและความตื่นเต้น เลยทำให้มีความสุขกับการล่าจิ้งจก แต่พอจิ้งจกหายไปแล้วรู้ตัวอีกทีคือขึ้นมาอยู่ตรงนี้ แต่พอจะลงลงไม่ได้ ทางเดียวที่จะช่วยได้คือ หาทางเปิดช่องแล้วปีนขึ้นไปอุ้มลงมา ซึ่งก็ต้องใช้ความพยายามอย่างมากเพราะว่าพริ้งเองก็กลัวความสูงและความมืดของด้านบน เกาะแน่นยิ่งกว่าปลิง เสียงร้องดังเหมือนประหนึ่งว่าเรานั้นจะทำร้าย 

สำนึกผิดได้ไม่นาน 

ด้วยความที่พริ้งนั้นเป็นแมว ซนและยังเด็กจึงไม่ค่อยจดจำอะไรแบบนี้ สำนึกผิดไม่ค่อยมี พอนำลงมาถึงพื้นได้ไม่ถึงนาที เดินไปกินน้ำกินข้าว จากนั้นก็ซนเหมือนเดิม เดินขึ้นบนชั้นวางของและใช้มือเท้ากวาดของลงมาทั้งหมด จนทำให้กระจัดกระจายบนพื้น จากนั้นขึ้นไปที่ชั้นแก้วนอนบนชั้นแก้ว คงเพราะความเย็น แต่สักพักขาเริ่มขยับทำแก้วตกทีละใบสองใบ สุดๆเลยความไม่นิ่ง จนบางทีต้องจับออกไปนอนบนครัวเพราะวุ่นวายกับข้าวของบ่อยเกิน

พี่เลี้ยงขี้โมโห และขี้เล่น (คายตะขาบ)

ตั้งแต่ยังเด็ก หลังจากที่พริ้งนั้นเดินทางมาอยู่บ้านครั้งแรก ด้วยความที่เป็นเด็กและเพศเมียจึงทำให้หนุ่มแก่อายุประมาณลุง ตามดูแลไม่ว่าจะเป็นตอนนอน ตอนทานข้าว เวลาเล่น พาออกนอกบ้าน  สอนหลายอย่างให้ ซึ่งบางอย่างนั้นเรียกได้ว่า ไม่ดีไม่น่าจะเป็นการกินจิ้งจก จับจิ้งจก การรื้อของ การทำลายข้าวของในบ้าน  สอนหนีออกจากบ้านสารพัดที่ลูกพี่สอนลูกน้อง บางวันวิ่งไล่กับรอบบ้าน กระโดดข้ามไปข้ามมา ตกจากหลังตู้ก็มี  เล่นเหมือนกันกับเด็กๆ 

เอาแต่ใจ ถ้าลูกพี่ไม่ฟังลูกน้องตบหน้า 

ด้วยความที่พริ้งนั้นเป็นเพศเมีย ลูกพี่จึงยอมทุกอย่าง หวังว่าเติบโตจะได้ควงเป็นแฟนเลย แต่ที่ไหนได้ พริ้งดื้อมาก เวลาที่ลูกพี่เข้ามาใกล้ พริ้งจะตบหน้าทันที  บางทีก็กัดหัวแรงๆ ไปหนึ่งทีวิ่งหนีไปหลบในที่ปลอดภัย

พริ้งนอนบนหัวบางครั้งนอนทับผม

 ในเวลาที่เรากำลังนอนอยู่ พริ้งจะเดินเข้ามาใกล้ แล้วจะค่อยๆเดินเข้ามาเบียดหัวเราที่กำลังนอนหมอน และพยายามนอนลงให้ได้ โดยที่ไม่สนใจเรา  เมื่อนอนบนหมอนของเราแล้ว ต่อจากนั้นก็จะนำหัวมาวางบนผม หรือ บางครั้งจะมองออกไปนอกหน้าต่างมองนก  มองจิ้งจกหาอะไรทำ  ในส่วนของพี่เลี้ยงเองก็จะตามตลอด แต่เมื่อไหร่ที่มานอนใกล้เรา จะส่งเสียงร้องเพื่อให้เรานั้นลูบหัวบ้าง  หลังบ้าง ถ้าพอใจจะนอนหงายให้เกาพุง แต่ถ้าเมื่อไหร่ไม่ถูกใจจะงับมือทันที

หมอนที่แมวชอบนอน 

ในบ้านจะมีหมอนอยู่ลูกหนึ่งที่ด้านในนั้นจะมี เม็ดข้าวที่ทำให้หมอนหนุนดี  ช่วยไม่ให้ปวดหัวหรือปวดคอ นอนไปแล้วรักษาสุขภาพด้วย ซึ่งนอกจากที่คนชอบแล้ว แมวเองก็ชอบมาก เพราะว่าใช้ในการฝนเล็บได้สบายใจ  ทุกครั้งที่หมอนนี้วางอยู่ยากนักที่จะมีแมวสักตัวมานอนบนหมอนใบนี้ แม้แต่ตอนเรานั้นนอนก็ตาม แมวจะเดินขึ้นมาแย่งนอนจนต้องขยับให้ 

  เมื่อพริ้งทานข้าว

พริ้งเป็นแมวที่ กินเท่าไหร่ก็ไม่อ้วน  ไม่ว่าพริ้งจะทานเยอะขนาดไหนตัวยาวๆของพริ้งก็ไม่อ้วน  เวลาที่ทำอาหารให้เช่นการทอดปลาทู การใช้ปลาทูคลุกข้าว พริ้งจะต้องส่งเสียงร้องตั้งแต่ยังไม่สุก และจะมานั่งเฝ้าตั้งแต่ทำจนเสร็จเรียบร้อย  กินก่อนเพื่อน และหลังจากที่   

      ถ้าวันไหนที่พริ้งนั้นทานอาหารเม็ดมากเกินไป จะทำให้ไม่หิวข้าว  พริ้งนั้นทานอาหารเม็ดวันละครั้ง  นอกนั้นก็รอตอนเย็น เพราะเวลาที่เราเลี้ยงสุนัขเราอาจจะกลับบ้านแค่ตัวเดียว

พาเพื่อนหนีตอนจะอาบน้ำ

ตามธรรมชาติของแมวนั้นไม่ชอบน้ำ แต่คงไม่ใช่แมวที่นี่ เพราะแมวที่นี่อาบน้ำเป็นประจำ แต่ด้วยความที่พริ้งนั้นมาใหม่ จึงยังไม่เคยเจอการอาบน้ำให้สักครั้ง  พริ้งจึงตื่นเต้นจากแมวสี่ห้าตัว พริ้งพาวิ่งหลบกันเงียบกริบ   และถ้าเมื่อไหร่ที่เรานั้นค้นเจอแล้วอุ้มมาอาบน้ำ พริ้งจะทั้งร้องทั้งพยายามหนี เสียงใหญ่และใช้เล็บตะกาย 

   คงไม่เป็นผลเพราะเมื่อไหร่ที่พาเข้าห้องน้ำได้แล้ว ยากมากกับการที่จะหนีออกมาได้ เพราะด้านบนปิดสนิท สุดท้ายก็ต้องอาบน้ำครบทุกตัว ที่พริ้งพาไปซ่อน 

    มาเร็วมาทานอาหารด้วยกันกับเพื่อน

   ด้วยความที่เป็นเด็กตัวเล็กเพศเมีย ไม่ทำร้ายใครชอบบริการตัวอื่น โดยการนั่งเลียขนให้ ทำความสะอาดให้คนอื่น บางครั้งเลียหูให้เพื่อน บางทีเลียหัว  เลียหลังบ้าง จึงทำให้ทุกตัวจะเดินมาใช้บริการพริ้ง เวลาทานข้าวของพริ้งจึงไม่มีปัญหา บางครั้งพริ้งเองนั่นแหละที่เป็นทำให้บ้านวุ่นวาย ปัญหาตามแก้เท่าไหร่ก็ยากที่จะทัน เพราะมันรวดเร็วมาก

คุณหนูพริ้งถูกขังไว้ในบ้าน 

ด้วยความที่มาใหม่ และยังไม่คุ้นเคยกับสถานที่ พริ้งจึงถูกขังให้อยู่แต่ในบ้าน ห้ามออกไปครัว ห้ามออกไปหลังบ้าน  จึงทำให้พริ้งนั้นหาวิธีทางที่จะแอบออกนอกบ้าน ตามตัวอื่น  จนเป็นที่มาของพริ้งลอดออกทางหน้าต่างมุ่งลวด แต่เมื่อออกไปครั้งแรกนั้น พริ้งไม่กล้าไปไหนเพราะกลัวเสียงของเจ้าสุนัขที่เดินวนรอบบ้าน เพื่อรอเหยื่อสักตัวเดินออกไปให้ตื่นเต้น 

ได้ยินเสียงเรียกชื่อจะตอบทันที 

พริ้งกับแมวที่ฟังชื่อตัวเองได้ ถ้าหากว่าพริ้งนั้นกำลังทำอะไรก็ตาม มีคนเรียกชื่อ และจะต้องเป็นคนที่พริ้งนั้นรักและชอบนอนด้วย   อย่างเช่นเราเรียกพริ้งเหมียว พริ้งจะไม่มา ไม่สนใจ แต่ถ้าหากเสียงที่คุ้นเคยเรียก พริ้งจะร้องเสียงตอบทันที และรีบวิ่งมาหาเรา กระโดดขึ้นตักและนอนหลับตาสบาย

อาบน้ำเสร็จแล้วจะขอร้องให้นอนด้วย

   แมวที่ว่าไม่รู้เรื่อง แต่บางครั้งเขารู้เรื่องจนทำให้เราตกใจ เพราะในการเลี้ยงแมวนั้นเราไม่ค่อยได้สอน แต่ด้วยความที่แมวอยู่กับคน แมวในบ้านจึงรักสะอาด  อาบน้ำเสร็จแล้วคงจะเย็นสบาย จึงอยากให้เจ้าของได้สูดดมกลิ่นด้วย จะนำตัวมาเดินใกล้อยากให้หยิบจับหรือลูบหัว  

      ความรักของเจ้าของกับแมวนั้นมีให้ไม่จำกัดขอบเขต แม้ว่าเรานั้นจะบอกว่าไม่รัก เก็บมาเลี้ยง คนอื่นให้มาเลี้ยง ไม่มีคนเลี้ยงแล้วก็ตาม แต่ในใจจริงของเรานั้นเรากลับรักและห่วงเขา วันไหนกลับบ้านแล้วหาไม่เจอก็เป็นกระวนกระวาย ไม่สบายก็พาไปหาหมอ เวลาไปเดินห้างเจอปลาทูตัวใหญ่ๆก็คิดถึงเหมียวที่อยู่ในบ้าน กระทั่งเวลานอนยังเรียกหาให้มานอนด้วย ชีวิตและความผูกพันของคนเรามีเสมอให้กับเจ้าเหมียว นั่นจึงทำให้คนที่รักแมวและเคยเลี้ยงแมว เวลาที่ไปเจอแมวที่ไหนไม่ว่าจะเป็นแมวในร้านกาแฟ แมวจรจัดไม่มีเจ้าของจึงเอ็นดูและสงสาร อยากที่จะเลี้ยงต่อไปเรื่อยๆ ในการพรากจากกันเสียใจร้องไห้เป็นอาทิตย์สองอาทิตย์เพราะชีวิตติดกัน จึงไม่อยากที่จะพรากจากกันไปไหนไกล

   ภาพถ่ายทั้งหมดเป็นของผู้เขียน (อุ้งเท้าแมว)

ชวนแต่งแฟนซี หลอน สวย เซ็กซี่หรือสร้างสรรค์ ถ่ายภาพหรือวิดีโอ แล้วโพสต์ที่ TrueID Community ห้อง "13 สยองขวัญ"

สำหรับผู้ที่ยอดกดไลค์สูงสุด 5 อันดับแรก

อันดับที่1 : (ต้องมียอดไลค์เกิน 150 ไลค์) เงินรางวัล 3,000 บาท

อันดับที่ 2-5: (ต้องมียอดไลค์เกิน 50 ไลค์) เงินรางวัล รางวัลละ 1,000 บาท (รวม 4 ท่าน 4,000 บาท)

STAR COVER ส่งภาพเข้ามาได้ตั้งแต่วันที่ 23 ตุลาคม 65 ถึง 3 พฤศจิกายน 65***