อื่นๆ
ชั่วพริบตา เราอาจจากกันนิรันดร์
ไม่ใช่ชื่อซีรีส์ใหม่อะไร แต่เป็นความรู้สึกที่ผู้เขียนสรุปได้เป็นวลีนี้ และจดไว้ในสมุดที่เพิ่งมาพลิกย้อนอ่านในช่วงก่อนวันตรุษจีน เรื่องราวที่บันทึกไว้ พาผู้เขียนย้อนไปช่วงหลายเดือนก่อน ราวครึ่งปีแล้ว ที่ได้รับรู้เรื่องของคนรู้จัก และทำให้ตระหนักว่า วันเวลาแห่งการจากลา มักมาถึงโดยไม่คาดคิด อย่างที่ผู้เขียนขึ้นชื่อบทความครั้งนี้ไว้ว่า ชั่วพริบตา เราอาจจากกันนิรันดร์
บางคนโชคดีที่การจากลานี้ เป็นเพียงการสิ้นสุดสถานะที่เคยมีต่อกัน และยังมีโอกาสได้พานพบใหม่ในวันหน้า แต่หลายคนโชคร้าย จากกันวันนี้ เป็นการพรากจากนิรันดร์ ไร้หนทางพบเจอ และไม่อาจแก้ไขสิ่งที่ติดค้างในใจต่อกัน
ฉะนั้นแล้ว วันเวลาที่มีในชีวิต ควรใช้ไปกับคนที่คู่ควรกับใจของเรา ให้ลิ้นชักความทรงจำเก็บไว้เพียงเรื่องที่ไม่ต้องสำนึกเสียใจในภายหลัง เท่านั้น
Advertisement
Advertisement
คิดได้แบบนั้นแล้ว ผู้เขียนเลยพยายามทำสิ่งต่อไปนี้กับคนที่ผู้เขียนยกให้เป็นคนสำคัญในชีวิต
หาเวลา อยู่ด้วยกัน ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ และทำให้คนคนนั้นของผู้เขียน สบายใจ ที่สุด
อาจเป็นการชวน พูดคุย ในเรื่องที่เค้าคนนั้นสนใจ พูดคุยด้วยแล้วทำให้เกิดรอยยิ้มที่มุมปากของคนคนนั้น กินข้าว ด้วยกัน ด้วยการซื้อหาของอร่อยถูกใจมาให้กิน หรือชวนทำกินกันเองด้วยสูตรเด็ดที่คนคนนั้นเป็นเจ้าของ เท่านี้ ก็อร่อยตั้งแต่เมนูนั้นยังไม่ทันเข้าปาก ชวนกัน ออกกำลังกาย ให้สุขภาพแข็งแรง รวมถึง ดูแลให้คนคนนั้นสามารถ ใช้ชีวิต ได้สะดวกสบายที่สุด เป็นต้น
ผู้เขียนเชื่อว่า วันเวลาที่ผ่านไปแต่ละวัน คือโอกาสได้ทำดีต่อกัน สร้างเรื่องราวให้จดจารในใจของกันและกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หากเราสามารถเข้าไปอยู่ในช่วงเวลาที่ยากลำบากของกันและกัน พากันข้ามผ่านออกมา มันจะเป็นช่วงเวลาที่มีคุณค่าที่สุด ที่เงินทองก็ทดแทนไม่ได้ ไม่ได้จะปฎิเสธว่า เงินทองไม่ใช่สิ่งสำคัญ แต่ความสำคัญของเงินทอง กับเรื่องของจิตใจ ผู้เขียนให้น้ำหนักกับอย่างหลังมากกว่า
Advertisement
Advertisement
ผู้เขียนยังนึกถึงเรื่องของคุณยายชาวญี่ปุ่นที่ทำขนมโมจิออกขายทุกวันแม้จะสูงวัยถึง 90 กว่าปีก็ตาม และยังเป็นคุณยายที่ทำทุกขั้นตอนของขนมเอง ตั้งแต่ขี่จักรยานเข้าป่าไปตัดใบไผ่ไว้สำหรับห่อขนม ไปซื้อถั่วแดง และแบกถุงแป้งมาลงมือทำ นวดแป้ง นึ่ง และห่อเป็นลูก ๆ ก่อนนำไปขาย เหตุผลเบื้องหลังอย่างหนึ่งที่คุณยายยังทำสิ่งนี้ เพราะต้องการช่วยลูกชายและลูกสะใภ้ที่ป่วย คุณยายบอกว่า มือของคุณยายทั้งสิบนิ้ว คือสมบัติล้ำค่าที่ทำให้คุณยายสามารถสร้างวันเวลาที่ดี ๆ ให้กับคนที่คุณยายรักได้ และนี่คือ อิคิไก ของคุณยาย ที่เป็นแรงผลักดันให้คุณยายยังคงลุกขึ้นอย่างแข็งขันในทุกเช้า
มีคำกล่าวว่า การช่วยเหลือที่มาล่าช้า ก็ไม่ต่างอะไรกับการซ้ำเติมกันในยามทุกข์ยาก
ผู้เขียนยังเชื่อในเรื่อง พลังใจ เป็นที่สุด หากว่า พลังใจเปี่ยมล้น ทุกเรื่องราวก็ล้วนเป็นไปได้ หนึ่งในพรปีใหม่วันตรุษจีนที่ผู้เขียนชอบที่สุด และขอส่งความปรารถนาดีสู่เพื่อนนักอ่าน คือ ว่านสือหรูอี้ เซินถีเจี้ยนคัง หรือ "ให้ทุกเรื่องสมปรารถนา พร้อมกับมีสุขภาพที่แข็งแรง" ค่ะ เพื่อที่เราทุกคนจะได้สร้างโมเมนต์ที่น่าจดจำกับคนที่เรารักต่อไปได้ยาวนาน
Advertisement
Advertisement
สวัสดีปีใหม่จีน
ซินเหนียนห่าว
กุมภาพันธ์ 2565
#kamon #TrueIDIntrend #อื่นๆ #MyOnlineDiary #CNY #ChineseNewYear #ตรุษจีน #ปีใหม่จีน #ว่านสือหรูอี้ #เซินถีเจี้ยนคัง
เครดิต
ภาพปกและภาพประกอบ โดย ผู้เขียน
เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !
ชอบเขียน เรื่องอะไรที่รู้มา หรือสนใจ ก็อยากจดบันทึกไว้ให้ใจจำ และนำสิ่งเหล่านั้นมาปรับใช้กับชีวิต เพ
ความคิดเห็น
